Κυριακή 1 Μαρτίου 2009

βρέθηκε 12.000 ετών Stonehenge στην Κουρδική Τουρκία !

Κάποιοι πιστεύουν ότι πρόκειται για τις πύλες της Εδέμ!

Άρθρο της daily mail περιγράφει ένα άγνωστο και ανεξήγητο τοπίο στο Κουρδιστάν. Εάν έχετε google earth ρίξτε μια ματιά. [ Google Earth ]. Δώστε για αναζήτηση ‘Gobekli Tepe, Turkey’ για να δείτε τα ευρήματα από ψηλά.

Για τον Κούρδο γεροβοσκό ήταν μια συνηθισμένη μέρα με καύσωνα στις πεδιάδες της ανατολικής Τουρκίας. Περπατώντας με το κοπάδι του τις ολόξερες βουνοπλαγιές, έφτασε σε ένα τόπο με λίγες μουρνιές, που θεωρείται ιερός από τους ντόπιους. Σε ένα σημείο το πόδι του συγκρούστηκε με μια περίεργη στενόμακρη πέτρα. Έσκυψε και με γρήγορες κινήσεις καθάρισε τους άμμους από την επιφάνειά της.

Κοίταξε τριγύρω και διαπίστωσε ότι υπήρχαν παντού παρόμοιες ορθογώνιες πέτρες, σκεπασμένες από άμμο. Αμέσως έτρεξε στο χωριό, παρέα με το σκύλο του για να βρει τρόπο να ενημερώσει κάποιον για τα ευρήματά του. Ίσως οι πέτρες να ήταν σημαντικές.
[... ]
45 από αυτές τις περίεργες πέτρες έχουν ανασκαφεί μέχρι σήμερα και παρατηρείται ότι τακτοποιούνται σε κύκλους από πέντε έως δέκα γιάρδες. Υπάρχουν ενδείξεις ότι πρόκειται αμέτρητες πέτρες να έρθουν στην επιφάνεια. Ήδη οι γεωμαγνητικές μελέτες δείχνουν ότι υπάρχουν εκατοντάδες περισσότερες, που περιμένουν απλά να ανασκαφθούν.

Συζητείται αν το Gobekli Tepe είναι απλά ένα εκθαμβωτικό Stonehenge στην ανατολική Τουρκία. Η θέση του όμως το έχει ανυψώσει στην αρχαιολογική στρατόσφαιρα - και πολλοί το τοποθετούν στη σφαίρα του φανταστικού και του βιβλικού.

Πολύς λόγος γίνεται για την ηλικία του. Η μέτρηση με άνθρακα δείχνει ότι το συγκρότημα είναι τουλάχιστον 12.000 ετών, ίσως και 13.000.

Αυτό σημαίνει ότι χτίστηκε περίπου το 10.000 π.Χ. Εντυπωσιάζει αν σκεφτούμε ότι το Stonehenge χτίστηκε το 3.000 π.Χ. και οι πυραμίδες στη Giza το 2.500 π.Χ.

Το Gobekli εκτοξεύεται σε ένα από τα αρχαιότερα μέρη του κόσμου που υποδηλώνουν ανθρώπινη παρουσία. Δεν μπορεί να τοποθετηθεί σε καμιά περίοδο ή τεχνική. Ανήκει σε περίοδο πριν την αγγειοπλαστική, πριν την γραφή και πριν απ’ όλα! Το Gobekli μας χαιρετά από μια πολύ μακρινή εποχή, αφάνταστα απόμακρη, και κατευθείαν από την εποχή που θεωρούμε ότι ανήκει στον κυνηγό-τροφοσυλλέκτη!

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δες και:
http://www.smithsonianmag.com/history-archaeology/gobekli-tepe.html

Ανώνυμος είπε...

Gobekli Tepe: The World’s First Temple?
Predating Stonehenge by 6,000 years, Turkey's stunning Gobekli Tepe upends the conventional view of the rise of civilization

Gobekli Tepe: The World’s First Temple?

Explore more photos from the story



Andrew Curry on "The World's First Temple?"

Jesse Rhodes

New Light on Stonehenge

Dan Jones

The first dig in 44 years within the inner circle changes our view of why—and even when—the monument was built
Most Popular

* Viewed
* Emailed

1. Solving a 17th-Century Crime
2. Tattoos
3. Gobekli Tepe: The World’s First Temple?
4. Five Films that Redefined Hollywood
5. A Brief History of the Salem Witch Trials
6. The Tomb of Queen Sesheshet
7. The Surprising Satisfactions of a Home Funeral
8. Family Ties
9. Endangered Site: Church of the Nativity, Bethlehem
10. What Darwin Didn't Know

1. Solving a 17th-Century Crime
2. The Surprising Satisfactions of a Home Funeral
3. Saving the Jews of Nazi France
4. Geoducks: Happy as Clams
5. Requiem for the Redhead
6. Endangered Site: The Hill of Tara, Ireland
7. Cats as Pets and Predators
8. Endangered Site: Church of the Nativity, Bethlehem
9. Digging up the Past at a Richmond Jail
10. Jan Lievens: Out of Rembrandt's Shadow

Six miles from Urfa, an ancient city in southeastern Turkey, Klaus Schmidt has made one of the most startling archaeological discoveries of our time: massive carved stones about 11,000 years old, crafted and arranged by prehistoric people who had not yet developed metal tools or even pottery. The megaliths predate Stonehenge by some 6,000 years. The place is called Gobekli Tepe, and Schmidt, a German archaeologist who has been working here more than a decade, is convinced it's the site of the world's oldest temple.

"Guten Morgen," he says at 5:20 a.m. when his van picks me up at my hotel in Urfa. Thirty minutes later, the van reaches the foot of a grassy hill and parks next to strands of barbed wire. We follow a knot of workmen up the hill to rectangular pits shaded by a corrugated steel roof—the main excavation site. In the pits, standing stones, or pillars, are arranged in circles. Beyond, on the hillside, are four other rings of partially excavated pillars. Each ring has a roughly similar layout: in the center are two large stone T-shaped pillars encircled by slightly smaller stones facing inward. The tallest pillars tower 16 feet and, Schmidt says, weigh between seven and ten tons. As we walk among them, I see that some are blank, while others are elaborately carved: foxes, lions, scorpions and vultures abound, twisting and crawling on the pillars' broad sides.

Schmidt points to the great stone rings, one of them 65 feet across. "This is the first human-built holy place," he says.

From this perch 1,000 feet above the valley, we can see to the horizon in nearly every direction. Schmidt, 53, asks me to imagine what the landscape would have looked like 11,000 years ago, before centuries of intensive farming and settlement turned it into the nearly featureless brown expanse it is today.

Prehistoric people would have gazed upon herds of gazelle and other wild animals; gently flowing rivers, which attracted migrating geese and ducks; fruit and nut trees; and rippling fields of wild barley and wild wheat varieties such as emmer and einkorn. "This area was like a paradise," says Schmidt, a member of the German Archaeological Institute. Indeed, Gobekli Tepe sits at the northern edge of the Fertile Crescent—an arc of mild climate and arable land from the Persian Gulf to present-day Lebanon, Israel, Jordan and Egypt—and would have attracted hunter-gatherers from Africa and the Levant. And partly because Schmidt has found no evidence that people permanently resided on the summit of Gobekli Tepe itself, he believes this was a place of worship on an unprecedented scale—humanity's first "cathedral on a hill."

With the sun higher in the sky, Schmidt ties a white scarf around his balding head, turban-style, and deftly picks his way down the hill among the relics. In rapid-fire German he explains that he has mapped the entire summit using ground-penetrating radar and geomagnetic surveys, charting where at least 16 other megalith rings remain buried across 22 acres. The one-acre excavation covers less than 5 percent of the site. He says archaeologists could dig here for another 50 years and barely scratch the surface.

Gobekli Tepe was first examined—and dismissed—by University of Chicago and Istanbul University anthropologists in the 1960s. As part of a sweeping survey of the region, they visited the hill, saw some broken slabs of limestone and assumed the mound was nothing more than an abandoned medieval cemetery. In 1994, Schmidt was working on his own survey of prehistoric sites in the region. After reading a brief mention of the stone-littered hilltop in the University of Chicago researchers' report, he decided to go there himself. From the moment he first saw it, he knew the place was extraordinary.

Unlike the stark plateaus nearby, Gobekli Tepe (the name means "belly hill" in Turkish) has a gently rounded top that rises 50 feet above the surrounding landscape. To Schmidt's eye, the shape stood out. "Only man could have created something like this," he says. "It was clear right away this was a gigantic Stone Age site." The broken pieces of limestone that earlier surveyors had mistaken for gravestones suddenly took on a different meaning.

Ανώνυμος είπε...

Το Nevali Cori είναι οικισμός της Προκεραμικής Nεολιθικής Α-Β (10η-8η χιλιετία π.X.), δηλαδή της πρώιμης Νεολιθικής εποχής, και βρίσκεται στην περιοχή του Ευφράτη (νότια Τουρκία). Πρόκειται για την πρωιμότερη μέχρι στιγμής γνωστή εγκατάσταση, που η οικονομία της δε βασίστηκε πρωταρχικά στη γεωργία και την κτηνοτροφία, αλλά στο κυνήγι συγκεκριμένων ζώων (γκαζέλα, ελάφι, αγριογούρουνο, λαγός). Oι εξειδικευμένες τεχνικές κυνηγιού οδήγησαν σε τεράστιο περίσσευμα ζωικού προϊόντος, για τη διατήρηση και αποθήκευση του οποίου, κτίστηκαν ιδιαίτερα κτίρια, τα λεγόμενα "Kanalhaeuser". Kάτω από το λίθινο δάπεδο των κτιρίων αυτών υπήρχαν κανάλια, σε απόσταση ενός μέτρου το ένα από το άλλο. Αυτά εξασφάλιζαν τον εξαερισμό, την ψύξη και τη μόνωση από την υγρασία. Πέρα από το κυνήγι διαπιστώθηκε και η καλλιέργεια σιτηρών και οσπρίων. H παλαιοανθρωπολογική εξέταση των οστών, από 50 ταφές που ερευνήθηκαν στην περιοχή του οικισμού, πιστοποιεί τη μεγάλη ποσότητα και ποικιλία βιταμινών, που λάμβαναν οι κάτοικοι του οικισμού κατά την 9η χιλιετία π.X.

Στην περιοχή του οικισμού ανασκάφηκε ένα κτίριο, το λεγόμενο "Terazzogebaeude" (14Χ14 μέτρα), που διακρίνεται για την ισχυρή τοιχοδομία του και την εσωτερική του διαρρύθμιση. Eίναι πετρόκτιστο και το δάπεδό του αποτελείται από λείο και ανθεκτικότατο ασβεστοκονίαμα. Ερευνήθηκαν τρεις οικοδομικές φάσεις, που χρονολογούνται από τη Προκεραμική Nεολιθική A και B. Στο κέντρο του κτιρίου υπήρχαν δύο πεσσοί με αποτυπωμένα ανάγλυφα ανθρώπινα χαρακτηριστικά.





Στον ανατολικό τοίχο του κτιρίου βρέθηκαν θραύσματα από ολόγλυφες τερατόσχημες μορφές και ένα ανθρώπινο κεφάλι σε φυσικό σχεδόν μέγεθος. Aυτά αποτελούν τα πρωιμότερα δείγματα μεγάλης πλαστικής, σε παγκόσμιο επίπεδο. Tο ανθρώπινο κεφάλι έφερε ένα βόστρυχο σε μορφή φιδιού και βρέθηκε σε μια κόγχη του κτιρίου. Πρόκειται ίσως για ένα από τα πρώτα λατρευτικά αγάλματα στον κόσμο.


Στη νεότερη φάση του κτιρίου βρέθηκαν ο κορμός μιας ανδρικής μορφής και ένα ανθρωπόμορφο πουλί. Tο τελευταίο, καθώς και άλλα τερατόμορφα γλυπτά από τη μεσαία φάση του κτιρίου, συνανήκαν σ' έναν εικονιστικό κίονα ύψους 13 μέτρων. H μορφή του κτιρίου, το είδος και ο τρόπος απόθεσης των γλυπτών (λατρευτικό άγαλμα, ενταφιασμός;), καθώς και η πολυμορφία των ξενόφερτων αιχμών βελών (από Δαμασκό και αλλού) από πυριτόλιθο δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης του χαρακτήρα του "Terazzogebaeude": πρόκειται για τον αρχαιότερο ναό της ανθρωπότητας!

Kτίριο όμοιo με το "Terazzogebaeude", νεότερο όμως από αυτό, βρέθηκε στο Cayonu, κοντά στις πηγές του ποταμού Τίγρη, και χρονολογείται στη μεταβατική φάση από την Προκεραμική Νεολιθική A στη B.

Στο Gobekli Tepe, που βρίσκεται νοτιοανατολικά από το Nevali Cori, ήρθαν στο φως κτίρια και πολυάριθμα γλυπτά της Προκεραμικής Νεολιθικής Β. Η πρόοδος των ερευνών θα δείξει τη σημαντικότητα της θέσης αυτής στην περιοχή της Χαρράν.