Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

Μικρή κοινωνιολογική προσέγγιση στο «φαινόμενο Ζωνιανά».

Ο Μυλοπόταμος από ένα πρωτόγονο μεταπολεμικό «καπιταλισμό», πέρασε στην επιδοτούμενη εξάρτηση που δημιούργησε τη νοοτροπία του εύκολου και ψεύτικου κέρδους. 
Νοοτροπία που την τελευταία εικοσαετία έγινε τρόπος ζωής στα ...


χωριά του πάνω κυρίως Μυλοποτάμου. Οι τεράστιες και ψεύτικες επιδοτήσεις έθεσαν τις βάσεις για την τοπική διαπλοκή που ταλανίζει την περιοχή πάνω από είκοσι χρόνια τώρα. Όταν δημιουργείται η συνενοχή στο ψέμα και στην απάτη αρχίζει να τυλίγει το κουβάρι της παρεκτροπής, του εκφυλισμού και της διαφθοράς.

Τα χωριά του Ψηλορείτη χαρακτηρίζονταν πάντα από το πνεύμα της αυτονομίας και της αυτάρκειας με έντονα τα χαρακτηριστικά της κοινότητας, εννοώ της κοινωνικότητας που βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την ανωνυμία του αστικού κέντρου. 

Η έννοια της κοινωνικότητας του χωριού με την επίδραση της καταναλωτικής μανίας και του τουρισμού, από τις αρχές του 80, άλλαξε πρόσωπο και έγινε πιο εγωιστική και υποκριτική. Ο "Καποδίστριας" μετέβαλλε και την πολιτική έννοια της Κοινότητας μεταφέροντας το κέντρο των εξελίξεων σε αιρετές τοπικές εξουσίες που αναλάμβαναν την ευθύνη των αποφάσεων.

Ο πάνω Μυλοπόταμος «αντιστάθηκε» με την επιστροφή στο "οικογενειακό δίκαιο" (οικογενειοκρατία), τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις καθαρά ενδοκοινοτικές υποχρεώσεις. Ξαφνικά ενισχύθηκε η έννοια του τρίτου και τέταρτου ξαδέρφου, η «μεγάλη οικογένεια», ο κουμπάρος και ο σύντεκνος με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη συμπεριφορά των μελών της, απέναντι στην Αστυνομία, στο δικαστή και στον τοπικό βουλευτή. 
Η έννοια της αλληλεγγύης και της αλληλοϋποστήριξης «δίπλωσε» στο χρόνο και απέκτησε χαρακτηριστικά «αντάρτικου» ενάντια στον (συγχρονο) «Τούρκο» που απειλεί ακόμα και τα άνομα συμφέροντα, ενός μέλους της Κοινότητας ή της «μεγάλης οικογένειας». 
Το ήθος της περιοχής αλλοιώθηκε, εκφυλίσθηκε και μεταλλάχτηκε. Η «μεγάλη οικογένεια» έχει το δικό της εθιμικό δίκαιο και τους δικούς της ηθικούς κώδικες που τίθενται πάνω από το κοινώς αποδεκτό δίκαιο της Πολιτείας. Ο νόμος όχι μόνο δεν εφαρμόζεται αλλά και υποτιμάται με πλήθος ευρηματικών μαντινάδων. Ο νόμος υπάρχει για όλους τους άλλους και όχι για τους «ανυπόκτατους αντάρτες» του βουνού!
Η βουνίσια συμπεριφορά ενώ τη δεκαετία του 70 ήταν πρότυπο προς αποφυγήν, αφού στηρίζονταν στη ζωοκλοπή και στις καταπατήσεις ξένων χωραφιών, μετά το 1985, «δέθηκε» με την έννοια της παράδοσης και της αντίδρασης στην αλλοίωση και ισοπέδωση που έφερνε ο τουρισμός και το μικροαστικό lifestyle. 
Ο μικροαστός του Ηρακλείου και του Ρεθύμνου αδημονούσε να έρθει το Σαββατοκύριακο για να "προσκυνήσει" το χωριό όπου θα ξανάβρισκε την "παραδείσια" κοινωνικότητα που είχε χαθεί στην "κόλαση" της πόλης κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. 
Η τήρηση όμως της κακώς εννοούμενης «παράδοσης» απαιτεί το δικό της κόστος [«κακώς» γιατί ως παράδοση θεωρήθηκε μονομερώς ένα διαρκές, αντιπαραγωγικό και αντιαναπτυξιακό «πανηγύρι» που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική ουσία της παράδοσης αντίθετα έτσι η παράδοση ξέπεσε και εκφυλίσθηκε]. 
Οι ρακές έγιναν πρώτα «γκάτυ» και μετά «πέρδικα». Την ατμόσφαιρα «έφτιαχναν» οι άσκοπες και συχνά θανάσιμες μπαλοθιές και μερικές φορές το κέφι ενισχύθηκε από τη «φετινή» παραγωγή φούντας. [Οι μπαλοθιές αν και θεωρούνται πρόβλημα στην Κρήτη από τη δεκαετία του 60, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 80 στιγματίστηκαν ως μια επικίνδυνη και ανούσια υπερβολή].

 Το τραπέζι είναι στρωμένο με υπερβολικές δόσεις λίπους προερχόμενες από εξόρμηση «επαναστατικής» ζωοκλοπής της τοπικής οργάνωσης καλασνικοφόρων. Τα πλούσια "νέο-παραδοσιακά" αυτά τραπέζια δεν έχουν καμία σχέση με την τοπική παραδοσιακή διατροφή η οποία απεχθάνεται τα λίπη. 

Έτσι έκαμαν την εμφάνισή τους, στην Κρήτη, ο αλκοολικός, ο χασικλής και ο καπεταναίος "με μεγάλο κόζι" που μπαλωτάρει τον αέρα επικαλούμενος την «επανάσταση». Ένας Θεός ξέρει ενάντια τίνος ακριβώς «επαναστατεί» ο κάθε «μαυροπουκαμισάς». 

Τα απαραίτητα έξοδα, για την επιπόλαιη επίδειξη θράσους (τις σφαίρες, τα 4x4 με φιμέ τζάμια και χωρίς αριθμό κυκλοφορίας, τις καδένες στο λαιμό και τις αρχοντοχωριάτικες ανέσεις), εξασφαλίστηκαν από τις τεράστιες επιδοτήσεις ανύπαρκτων ελαιώνων, υπεράριθμων κοπαδιών και χασισοκαλλιεργειών σε απρόσιτες πλαγιές του Ψηλορείτη. Η αγορά ήταν έτοιμη στις τουριστικές περιοχές του Μυλοποτάμου και στο πολύ κοντινό Ηράκλειο.

Η διεφθαρμένη "καλοπέραση" έγινε κίνητρο για την εδραίωση και εμπέδωση του εγκλήματος. Το έγκλημα έγινε μηχανισμός άνδρωσης, χειραφέτηση, μέθοδος κοινωνικοποίησης του εφήβου και απόλαυση. Οι θύτες όμως του Ψηλορείτη μετατράπηκαν πολύ γρήγορα σε θύματα της βίαιης φύσης των παράνομων επιλογών τους.
Οι επιδοτήσεις στην κτηνοτροφία (τα δηλωθέντα ζώα στα Ζωνιανά φτάνουν σε νούμερα Βελγίου) και στη γεωργία (την πενταετία 1998 - 2002 δόθηκαν σε επιδοτήσεις στον ορεινό Μυλοπόταμο 56 δισ. δραχμές) ήταν από μόνες τους εύκολο χρήμα και υπερμεγένθυναν τη νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας. Έπειτα γιατί να ψάχνεις για μόρφωση και δουλειά όταν μπορείς πολύ εύκολα να αυξήσεις τα κέρδη σου με μια φυτεία τη στιγμή που η τοπική κοινωνία και η Πολιτεία έχει ανεχθεί όλα τα άλλα; 
Το ενδεχόμενο όμως της μείωσης και κατάργησης των ψεύτικων επιδοτήσεων οδήγησε πιο γρήγορα (και πιο πολλούς) στο δρόμο της παραβατικότητας και σε νέες μορφές εγκλήματος, που "υποστηρίζονταν" σε γνώσεις και μέσα ακόμα και από το εξωτερικό.

Όσο αυξάνονταν οι απαιτήσεις της πολυέξοδης ζωής τους, τόσο επεκτείνονταν οι καλλιέργειες σε πιο φανερές πλαγιές, ακόμα και στην είσοδο χωριών και τόσο αναζητούνταν νέες αγορές, ακόμα και στο εξωτερικό.  
Ο ψευτοπαλικαρισμός από ζωοκλοπή μετατράπηκε σε χασισοκαλλιέργεια και η αναζήτηση μεγαλύτερων κερδών και ακόμα πιο διεφθερμένου τρόπου ζωής προσέλκυσε νέες δραστηριότητες όπως διακίνηση ηρωίνης-κοκαΐνης, όπλων, πορνείας, προστασία σε νυχτερινά κέντρα, τζόγο, εκβιασμούς και κάθε μορφής ληστειών. 
Τα Ζωνιανά και η ευρύτερη περιοχή πέρασαν από την αυτοκατανάλωση στην (μαύρη) "αγορά" ακολουθώντας το δρόμο του υπόκοσμου και χτίζοντας γύρω από τα χωριά τεράστια τείχη, που φύλαγαν έναν εκμοντερνισμένο σε ανέσεις αλλά ημι-παραδοσιακό, κλειστό και αλαζονικό τρόπο ζωής. 
Εντός των τειχών είχε εξασφαλισθεί πλήρως "η σιωπή" με ένα σύστημα αναδιανομής του παράνομου πλούτου που δεν άφηνε σχεδόν κανένα παραπονούμενο.

Για να σπάσει ο σκληρός κώδικας μιας κλειστής κοινωνίας που χαρακτηρίζεται από παραβατικότητα και ταυτόχρονα από το νόμο της σιωπής και του φόβου απαιτείται «διείσδυση εξυγίανσης» της τοπικής κοινωνίας και μηχανισμών της κεντρικής εξουσίας, μέσα στις δομές που στηρίζουν την παρανομία σ’ αυτή την κοινωνία. Σκοπός αυτής της διείσδυσης πρέπει να είναι η εφαρμογή του νόμου, η ανάδειξη των ατόμων που συντηρούν την παραβατικότητα και ο σωστός σχεδιασμός της κάλυψης του κενού που αφήνει η παρανομία στην περιοχή με παροχή πολιτιστικών, κοινωνικών και οικονομικών υποδομών.

Και σε αυτή την περίπτωση ο πάνω Μυλοπόταμος φέρθηκε πιο έξυπνα από τους νόμιμους και τοπικούς μηχανισμούς. «Διείσδυσαν» αυτοί στους δικαστικούς, πολιτικούς και αστυνομικούς κύκλους. Όσο για την τοπική κοινωνία, φοβούμενη δυσάρεστες εξελίξεις και διαπιστώνοντας την ασυλία που έχαιραν οι παράνομοι, ανέχτηκαν σιωπηλά την όλη κατάσταση, συμβιβάστηκαν, επιτρέποντας στην παρακμή να εδραιώσει τα δίχτυα της και στην παρανομία να επεκτείνει τις δραστηριότητές της. 

Οι υπόλοιποι Μυλοποταμίτες πυκνά συχνά εξέφραζαν θαυμασμό σε αυτό το «νεο-ανήθικο» πρότυπο που εμφανίστηκε στον τόπο τους και που υποτίθεται ότι στηρίζονταν στα ήθη και έθιμα της περιοχής αλλά στην πραγματικότητα ήταν βόμβα στα πολιτιστικά θεμέλια του Μυλοποτάμου. 
Δεν είναι και λίγο, άνθρωποι που δεν εργάζονταν σχεδόν καθόλου, να ζουν πλουσιοπάροχα, με όλες τις ανέσεις, εύκολα κέρδη και τεράστια αυτοπεποίθηση. Συχνά οι "φιλήσυχοι" πολίτες, στα καφενεία δήλωναν το θαυμασμό τους για το θράσος, την εξυπνάδα και το ρίσκο του πάνω Μυλοπόταμου....."Αυτοί ξέρουν να ζούνε και να εκμεταλλεύονται καταστάσεις και όχι εμείς. Μπράβοστονε"! 
Δεν είναι και λίγοι όμως οι άνθρωποι που αρνούμενοι την υπερβολική και επικίνδυνη αυταρέσκεια και διαφθορά της περιοχής εγκατέλειψαν τον τόπο τους και προτίμησαν τον "επικίνδυνο μικροαστισμό" μιας κοντινής πόλης, της Αθήνας ή του εξωτερικού. Περίπου 2.500 Ζωνιανοί ζουν στην Αθήνα και άλλοι 1.500 στο Ηράκλειο. Αρκετοί από αυτούς διακρίθηκαν σε διάφορους και πολλούς τομείς.

Άλλες απόψεις : 

34 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κωλοέλληνες!

Ανώνυμος είπε...

Λευτεριά στην Κρήτη τώρα!

Γιωργος Μανουσακης είπε...

η πιο ρεαλιστική καιεμπεριστατωμένη ανάλυση που διάβασα αυτές τις ημέρες!

Ανώνυμος είπε...

Τέλεια ανάλυση όπως πάντα....
Σαν να την έγραψα εγώ,τόσο με κάλυψε.
Για άλλη μια φορά συνχαριτήρια.
Μήπως οι άσχετοι στο talk show του Χατζηνικολάου χθες θα έπρεπε πρώτα να σε διαβάσουν?
Μήπως οι τοπικές κοινωνίες σιγά σιγά θα έπρεπε να λένε και ονόματα?
Περιμένω ακόμα πολλά απο το blog σου για το θέμα φιλε μου!!!
Γιώργος Χανια

vetdino είπε...

καταπληκτηκή σειρά των κειμένων που παραθέτεις φίλε!! μπράβο για την ανάλυσή σου!!

Ανώνυμος είπε...

Η σιωπή της τοπικής κοινωνίας, εξασφαλιζόταν με την αναδιανομή στο χωριό του πλούτου από τις παράνομες δραστηριότητες. Αν δεν ανοίξουν στόματα τίποτα δε θα γίνει και πάλι.

Ανώνυμος είπε...

Όλα στα Ζωνιανά άρχισαν πριν από τρεις δεκαετίες, όταν οι Ζωνιανοί συνδέθηκαν με πολιτικούς μέσω των κοινοτικών επιχορηγήσεων. Οι σχέσεις αυτές δέθηκαν με κουμπαριές καλλιεργώντας το έδαφος της συνενοχής, αλλά και του απομονωτισμού, με το χασίς και τα όπλα. Η ατιμωρησία βοήθησε κάποιους Ζωνιανούς να επεκταθούν στην προστασία...

Ανώνυμος είπε...

«Πολιτικός, το όνομά του το ξέρουμε, έστειλε μήνυμα σε δύο συναδέλφους μου και τους ζήτησε να μην καταθέσουν στη δίκη του Κ.Β. (χασισοκαλλιεργητή από τα Ζωνιανά). Στον ένα συνάδελφο υποσχέθηκαν να του διορίσουν τη σύζυγο». Τα μέλη του νομαρχιακού συμβουλίου Ρεθύμνου άκουσαν τον αστυνομικό. Το ίδιο και εισαγγελέας που ήταν παρών. Από τότε (9/1/2006) κανείς δεν ζήτησε περισσότερες εξηγήσεις. Ούτε ο εισαγγελέας. Εξηγήσεις επίσης δεν δόθηκαν για τον περασμένο Σεπτέμβριο, τον τελευταίο μήνα πριν από τον τρύγο του χασίς. Κατασχέθηκαν μόλις 650 δενδρύλλια, έναντι 13.000 τον προηγούμενο χρόνο και έναντι 120.000 χασισόδεντρων την περασμένη 7ετία. Γιατί; Μα λόγω των εκλογών. Και προφανώς την απόφαση δεν την πήραν οι Ζωνιανοί. Η εκλογική κόντρα ήταν ιδιαίτερα σκληρή κυρίως μεταξύ των συνυποψηφίων των ίδιων συνδυασμών. Για παράδειγμα, η Ολγα Κεφαλογιάννη εξελέγη με μόλις 39 ψήφους διαφορά από τον Κωστή Σχοινά (επίσης της Νέας Δημοκρατίας). Και στα Ζωνιανά των 1.450 κατοίκων, περίπου 600 ψήφοι (η πλειονότητα) πήγαν όχι μόνο σε κόμμα αλλά και σε πρόσωπο. Τηρώντας δε την παράδοση, η κάλπη από τα Ζωνιανά με τα ψηφοδέλτια παραδόθηκε με καθυστέρηση μιας ημέρας στο Ρέθυμνο.

Παπουτσάκης είπε...

Το 1991 ένας νεαρός πανεπιστημιακός ανεβαίνει στα χωριά του ορεινού Μυλοποτάμου. Ο Αρης Τσαντηρόπουλος θέλει απαντήσεις. Γιατί εκεί; Τι ιδιαίτερο συμβαίνει στην περιοχή και έχει αναπτυχθεί τέτοια παραβατικότητα; Αναζητεί μέσα από τη βεντέτα τις σχέσεις, τις αξίες και την εξέλιξη της ανθρωπογεωγραφίας στην περιοχή. Θα μείνει μόνιμα για μήνες στα Λιβάδια (γειτονικό χωριό στα Ζωνιανά) και θα ψάξει ούτε λίγο ούτε πολύ για το «κόζι». Για τη σημασία του και τον εκφυλισμό του. Το κόζι είναι το ισχυρό τραπουλόχαρτο που επικρατεί σ’ ένα παιχνίδι με χαρτιά. Μεταφορικά είναι το κοινωνικό γόητρο, το κύρος που διαθέτει κάποιος και απολαμβάνει στην τοπική κοινωνία. Από τη δουλειά αυτή που εμπλουτίστηκε στα χρόνια που πέρασαν ολοκληρώθηκε μια διατριβή (μοναδική στο είδος της) με τίτλο «Η εξέλιξη της βεντέτας στην ορεινή Κρήτη», που πρόσφατα κυκλοφόρησε και σε βιβλίο από τις εκδόσεις «Πλέθρον».

Ανώνυμος είπε...

Μια μικρή έρευνα στις επιδοτήσεις στο λάδι, στη σουλτανίνα και στα κτηνοτροφικά δείχνει το πρώτο κομμάτι του παγόβουνου. Στην επαρχία Μυλοποτάμου δίνεται η μερίδα του λέοντος. Με πολιτικά μέσα οι Ζωνιανοί καταφέρνουν και εισπράττουν επιδοτήσεις για ανύπαρκτες ποσότητες ενώ, όπως λένε στη Διεύθυνση Γεωργίας Ρεθύμνου, αν μετρήσει κανείς τα δηλωθέντα ζώα θα φτάσει σε νούμερα Βελγίου! Η βοήθεια πολιτικών στους Ζωνιανούς, να παίρνουν παράνομες επιδοτήσεις, είναι η αρχή της διαπλοκής. Και καλλιεργείται έντονο το αίσθημα της συνενοχής με όσους τους καλύπτουν. Αυτή η σχέση ενισχύεται ακόμη περισσότερο με τις κουμπαριές.

Οι Ζωνιανοί νιώθουν ότι έχουν πλάτες και κάνουν ένα ακόμη βήμα. Από το 1991 είναι εξαιρετικά δύσκολο οι κτηνίατροι ή οι γεωπόνοι να τσεκάρουν τα στοιχεία των Ζωνιανών, γιατί τους απαγορεύεται η πρόσβαση και ο έλεγχος στο χωριό. Αλλά οι επιδοτήσεις πληρώνονται κανονικά. Μόνο την πενταετία 1998 - 2002 δόθηκαν σε επιδοτήσεις στον ορεινό Μυλοπόταμο 56 δισ. δραχμές. Οι 600 νέοι γεωργοί εισπράττουν την ίδια περίοδο άλλα τρία δισεκατομμύρια. Οπως λέει μάλιστα ο πρώην νομάρχης Ρεθύμνου, Μανώλης Λίτινας, «φέτος εισέπραξε εξισωτική επιδότηση και κτηνοτροφική, ακόμη και ταξιτζής από τα Ζωνιανά, που ζει σε μεγάλη πόλη εκτός Κρήτης».

Ανώνυμος είπε...

Η ανοχή της πολιτείας στις ψεύτικες επιδοτήσεις κατά τη δεκαετία 1980-1990, γίνεται ακόμη πιο ορατή την επόμενη δεκαετία, όταν οι Ζωνιανοί περνάνε στο χασίς. Το χασίς υπήρχε σίγουρα από τον 19ο αιώνα στην Κρήτη. Αλλά στις ορεινές κοινότητες του Ψηλορείτη, ο χασικλής ήταν περισσότερο απαξιωτικός και εξευτελιστικός χαρακτηρισμός. Ωστόσο, κάποιοι στο χωριό αρπάζουν την ευκαιρία της απαγόρευσης εισόδου κρατικών υπαλλήλων και καλλιεργούν τις πρώτες χασισοφυτείες. Τα χρήματα είναι πολλά, αν υπολογίσει κανείς ότι τα 1.000 δενδρύλλια δίνουν 2,5 τόνους χασίς αξίας 5.000.000 ευρώ. Μέρος από τα κέρδη επενδύεται στο παραδοσιακό σπορ, στα όπλα.
Το χωριό αλλάζει. Ζει σ’ έναν πρωτόγνωρο πλούτο, αλλά η τοπική κοινωνία λόγω της απομόνωσης παραμένει σε προ-αστικούς χρόνους. Τα κορίτσια παντρεύονται στα 15 τους και μάλιστα αυτόν που τις «έταξε» ο πατέρας. Πολλές στα 35 είναι ήδη γιαγιάδες.

Ανώνυμος είπε...

Επτά στα δέκα αυτοκίνητα στους δρόμους του χωριού είναι λουσάτα και δυνατά 4x4, πολλά χωρίς πινακίδες. Δεκατετράχρονοι πήγαιναν μέχρι πέρυσι στο γυμνάσιο των Ανωγείων με 4x4. Αλλά σε ένα διαπληκτισμό με έναν Ανωγειανό μαθητή, ένας Ζωνιανός μαθητής βγάζει περίστροφο και τον πυροβολεί στο κεφάλι. Οι Ανωγειανοί ξεσηκώνονται και απαιτούν να μην φοιτούν Ζωνιανιοί στο γυμνάσιό τους. Και η Γιαννάκου το αποδέχτηκε!

Μια δεύτερη πράξη της διοίκησης δείχνει ότι η πολιτεία προτιμούσε πάντα την εύκολη λύση. Στον «Καποδίστρια» οι Ανωγειανοί δηλώνουν ότι δεν θέλουν τους Ζωνιανούς στον δήμο τους. Ο υπουργός Πρ. Παυλόπουλος το δέχεται και αντιπροτείνει τον γειτονικό δήμο Κουλούκουνα. Αλλά οι Ζωνιανοί έχουν προσβληθεί και λένε ή μόνοι μας ή με κανένα. Ο υπουργός το δέχτηκε!

Ανώνυμος είπε...

Πριν από 30 χρόνια περίπου ξεκίνησε ο εκφυλισμός του χαρακτήρα του πάνω Μυλοπόταμου. Τη χρυσή εποχή που άρχισαν τα οργανωμένα τουριστικά γραφεία να φέρνουν κόσμο στην Κρήτη.

Τα ορεινά χωριά έχασαν το πιο προοδευτικό κομμάτι τους, που αρπάζει την ευκαιρία από τα μαλλιά. Μέσα σε μια νύχτα κτηνοτρόφοι γίνονται ξενοδόχοι κυρίως στα βόρεια παράλια και τις περισσότερες φορές κάτω από την επίβλεψη, καθοδήγηση τοπικών βουλευτών. Τότε αν ήσουνα Πασόκ μπορούσες να πάρεις δάνεια και επιχορηγήσεις με το τσουβάλι. Σύντομα οι ξενοδόχοι έγιναν πολύ πλούσιοι.

Οσοι έμειναν πίσω ασφυκτιούσαν. Κυρίως στα Ζωνιανά. Κι αυτό διότι στην επαρχία Μυλοποτάμου τα Ανώγεια και τα Λιβάδια, τα γειτονικά τους χωριά, έχουν τη μερίδα του λέοντος στα βοσκοτόπια. Από εκεί ξεκινά η έχθρα τους (και) με τους γείτονές τους. Που θα παίξει μεγάλο ρόλο στον απομονωτισμό της κοινότητας αλλά και στην ενίσχυση των στενών δεσμών μεταξύ των μελών της.

Ανώνυμος είπε...

Ο απομονωτισμός γίνεται ακόμη πιο έντονος και η αλληλεγγύη μεταξύ τους ακόμη μεγαλύτερη από το 1995. Οι Ζωνιανοί έχουν αναπτύξει ένα σύστημα «αυτασφάλισης» των φυτειών. Όσες φυτείες ξεριζώνονται από την αστυνομία είναι ασφαλισμένες από το πρωτότυπο ζωνιανό καρτέλ και οι ιδιοκτήτες αποζημιώνονται.

Αλλωστε η βάση της κοινωνικής συνοχής βρίσκεται στην αναδιανομή του πλούτου εντός της κοινότητας. Και γίνεται έτσι κοινωνική συνενοχή. Τα δώρα μεταξύ των Ζωνιανών αγγίζουν τα όρια της υπερβολής. Σε χρήματα ή σε είδος. Ακόμη και στο νοσοκομείο, οι πολιτικές άκρες βρίσκουν κρεβάτι και οι Ζωνιανοί επισκέπτονται τον άρρωστο και αφήνουν χρήματα. Πολλά χρήματα.

Στους γάμους στον Μυλοπόταμο εμφανίζεται και ο Ζωνιανός «σφαιράς». Είναι στο 4x4, κοντά στην εκκλησία, και πουλάει σφαίρες ή νοικιάζει όπλα στους καλεσμένους. Δεν έχεις «κόζι» αν δεν ρίξεις 5.000 σφαίρες. Αλλά οι πολιτικοί που συνήθως παρευρίσκονται ή οι τοπικές αρχές το ξεπερνάνε ως «γραφικότητα». «Προσέξτε τα σύρματα της ΔΕΗ», είπε ο Κ. Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός σε επίσκεψή του στο Ρέθυμνο.

Η παραγωγή μεγαλώνει και οι Ζωνιανοί χρειάζονται δίκτυο τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό. Κάθε δύο μέρες ζωνιανά αυτοκίνητα πουλάνε χασίς στο Ηράκλειο (τέσσερα κιλά τη φορά). Αλλά η ατιμωρησία και η ανοχή ανοίγουν και νέους δρόμους. Η διαπλοκή με την αστυνομία έχει αποδειχτεί.

Ανώνυμος είπε...

Τα Ζωνιανά μπαίνουν στον αστερισμό της προστασίας. Οι 25άρηδες που μεγάλωσαν με την αποενοχοποίηση του επαγγέλματος του χασισοπαραγωγού, οπλισμένοι μέχρι τα δόντια και αναζητώντας το «κόζι», που πλέον έχει να κάνει με τη «μαγκιά και την επίδειξη», κατεβαίνουν συχνά στα μεγάλα αστικά κέντρα της Κρήτης. Ετσι πολλοί μεγάλοι επιχειρηματίες δέχονται την προστασία τους και τη σφραγίζουν και με κουμπαριές. Η διαπλοκή απλώνεται σιγά σιγά και στην οικονομία της Κρήτης. Και μετά έρχεται και η κόκα. Οι Ολλανδοί έμποροι δεν μπορούν να πληρώσουν ολόκληρη την παραγωγή των Ζωνιανών σε χρήματα. Μέρος των οφειλών δίνονται σε κοκαΐνη (στην Ολλανδία είναι ιδιαίτερα φθηνή επειδή είναι από τις κύριες πύλες εισόδου στην Ευρώπη). Τα πρώτα θύματά της είναι οι ίδιοι οι Ζωνιανοί. Το χωριό αποκτά πλέον «κουλτούρα ναρκωτικών» και ακόμη περισσότερα χρήματα.

Η κοινωνία είναι «χωρισμένη» σε τρεις ομόκεντρους κύκλους. Ο πιο κλειστός της σκληρής εγκληματικότητας, ο δεύτερος που συνεργάζεται με τον πρώτο και ο τρίτος και ευρύτερος της σιωπής και της συνενοχής μέσω των δώρων (αλλά και του φόβου). Την ίδια ώρα το «κόζι» απογειώνεται με υπέρογκα φιλοδωρήματα σε νυχτερινά κέντρα, με το κουμάρι (ζάρια, έναντι 10.000 ευρώ η ζαριά) και με την επίδειξη του οπλισμού. Ο νεαρός Ζωνιανός μεγαλώνει θαυμάζοντας «το κόζι» του πατέρα ή του φίλου.

Ανώνυμος είπε...

Κάπου εκεί όμως το παιχνίδι αρχίζει να χάνεται. Οι κλοπές στα ΑΤΜ τραπεζών στο Ηράκλειο από Ζωνιανούς και ένα νέο κύμα εγκληματικότητας πιο ανεξέλεγκτης ακόμη και από τους ίδιους τους Ζωνιανούς είναι το τελικό σήμα. Σύμφωνα με πληροφορίες, λίγες εβδομάδες πριν από τα τελευταία επεισόδια, σημαντικοί παράγοντες του Ρεθύμνου σε συνάντηση με πολιτικούς θέτουν ωμά το ζήτημα: «Μέχρις εδώ».

Παραμονές της τελευταίας αστυνομικής επιχείρησης καταγράφηκε και πάλι η νέα διάσταση του προβλήματος. Κάποιοι Ζωνιανοί έχουν πλέον αυτονομηθεί και δεν τηρούν τη συμφωνία κάτω από το τραπέζι που έγινε με την ΕΛ.ΑΣ. (να επιτρέψουν μια τυπική έρευνα). Η καστάσταση είναι πλέον εκτός ελέγχου. Και όταν δεν υπάρχει αξιόπιστος συνομιλητής, τότε το σύστημα αντιδρά... Αυτό γίνεται αυτές τις μέρες στα Ζωνιανά...

Ανώνυμος είπε...

Ο Μανώλης Λίτινας έγινε το μαύρο πρόβατο για τους Ζωνιανούς, όταν σε κτηματικές διαφορές με το Μελιδόνι Μυλοποτάμου, ως νομάρχης Ρεθύμνου παίρνει το μέρος του δεύτερου χωριού. Ζωνιανοί κόβουν το αυτί του αντιδίκου τους (Φεβρουάριος 1997), ενώ λίγους μήνες μετά, τον Ιούλιο, ο νομάρχης στα επίσημα εγκαίνια του σπηλαίου Σφενδόνη στα Ζωνιανά (ένα εξαιρετικής ομορφιάς και σημασίας σπήλαιο) δέχεται ριπές. Ευτυχώς χωρίς θύματα. Τον ακολουθούν στους δρόμους, αλλά διαφεύγει επειδή δεν χρησιμοποίησε το υπηρεσιακό αυτοκίνητο. Τον επόμενο Σεπτέμβριο στις 4.20 το πρωί βόμβα από εννέα κιλά δυναμίτη εκρήγνυται στο σπίτι του. Ευτυχώς δεν τραυματίζεται. Τον τραυματίζουν όμως αλλιώς. Ο μόνος νομάρχης που τα ’βαλε με τους Ζωνιανούς δεν υποστηρίζεται στις επόμενες νομαρχιακές εκλογές του ’98 ούτε από το κόμμα του (ΠΑΣΟΚ). Κατεβαίνει ως αντάρτης και τις κερδίζει. «Αλλά και πάλι μού έβαλαν εμπόδια. Οι εκλογές ακυρώθηκαν και σε έναν χρόνο σε νέες εκλογές πήρα το 57% των ψήφων».

Παπουτσάκης είπε...

Γιατί το Ρέθυμνο είναι ο πρώτος σε αυτοκτονίες νομός στη χώρα;

Και γιατί το ίδιο καταγράφεται στα χωριά του Μυλοποτάμου; Σε κείμενό του, ο επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Αρης Τσαντηρόπουλος εκφράζει με πολλή προσοχή («χρειάζεται έρευνα») την εικασία για τη σχέση αυτοκτονιών με την «ανομία» από τον απότομο πλούτο.

Οπως σημειώνει σε έρευνά του «σε μια επιδημιολογική μελέτη που έγινε από το ιατρικό προσωπικό του Κέντρου Υγείας Ανωγείων για τα αίτια της θνησιμότητας του πληθυσμού του δήμου κατά την περίοδο 1981 - 1995 σε βάθος μιας δεκαπενταετίας, βρέθηκε μια προτυποποιημένη θνησιμότητα από αυτοκτονίες σε ποσοστό 18,2 ανά 100.000, αρκετά υψηλότερο σε σύγκριση με αυτό της επικράτειας, το οποίο είναι 7,58 ανά 100.000 κατοίκους. Επιπλέον, συγκριτική έρευνα για τις αυτοκτονίες στην Ελλάδα κατά το διάστημα 1980 - 1995, τοποθετεί τον νομό Ρεθύμνου στην πρώτη θέση σε ποσοστά αυτοκτονιών με δείκτες όσον αφορά τους άνδρες 16,05 ανά 100.000 κατοίκους και στις γυναίκες 6,76 ανά 100.000 κατοίκους, δηλαδή σύνολο 22,81 ανά 100.000 κατοίκους». Ηδη βρίσκεται σε εξέλιξη σχετική έρευνα από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, αν και οι αναφορές μιλούν περισσότερο για κοινωνικά αίτια, παρά για έλλειψη λιθίου στον οργανισμό των αυτόχειρων.

Ανώνυμος είπε...

«Αφουγκραστείτε να σας πω εδά μια ιστορία
μια ιστορία αληθινή
που θα γραφτεί σε στίχους και βιβλία
Αφουγκραστείτε να σας πω τα πάθη τα δικά μου
Μπλόκο μου κάναν τα ΕΚΑΜ και βρήκαν τ’ άρματά μου (...)
Στις 20 τ’ Αυγούστου στη συντεκνιά στ’ Αμάρι (...)
Στο γυρισμό μου βρήκανε το σαρανταπεντάρι
Ελεγχο μας εκάμανε, μα δεν τα βρήκαν όλα
Μα βρήκαν το καλύτερο που ήταν σαν τη βιόλα
Τα έξι μόνο βρήκανε απ’ τα σαράντα δύο
Ηταν γεμάτο άρματα, ούλο το λεφωρείο
Στο λεφωρείο είχαμε πέντ’ έξι μερακλήνες
όπου τ’ αρματα ζωστήκανε...»

στίχος του Μανώλη Κονταρού

Ανώνυμος είπε...

Τα Ζωνιανά είναι από τα λίγα χωριά που, παρά τη μετανάστευσή του, βλέπει να αυξάνεται συνεχώς ο πληθυσμός του. Είναι μάλιστα το πρώτο σε ποσοστό νέων κάτω των 24 ετών (54%) και έχει το μικρότερο ποσοστό γήρανσης του πληθυσμού (μόλις το 30%) σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ανώνυμος είπε...

Η ιστορία λέει ότι δεκάδες Ζωνιανοί σκοτώθηκαν στους μεγάλους απελευθερωτικούς αγώνες και στους τελευταίους πολέμους. Δεκαοκτώ Ζωνιανοί τινάχθηκαν στο Αρκάδι, δώδεκα σκοτώθηκαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, τρεις στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στον οποίο τραυματίστηκαν άλλοι έντεκα, και δεκαπέντε ακόμη εκτελέστηκαν από τα στρατεύματα κατοχής. Οι κάτοικοι του χωριού έχουν να το λένε ότι τα Ζωνιανά είναι το μόνο μέρος όπου δεν έμεινε μόνιμα κανένας κατακτητής, είναι το μοναδικό χωριό του Μυλοποτάμου της Κρήτης όπου οι Τούρκοι δεν κατόρθωσαν να χτίσουν πύργο.

Ανώνυμος είπε...

Η μεγάλη στροφή, λέει ο νομαρχιακός σύμβουλος κ. Ι. Παρασύρης, συντελέστηκε «τη δεκαετία του '90, όταν εμφανίστηκε στο χωριό κάποιος παραγωγός χασίς και τον ακολούθησαν ορισμένες οικογένειες ακόμη. Πριν είχαμε πολλούς πολιτιστικούς συλλόγους. Μάλιστα είχαμε και την πρώτη σχολή κρητικών παραδοσιακών χορών. Ολα αυτά όμως εξαφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια».

Δεν θέλει πολύ για να γυρίσει μια ολόκληρη κοινωνία πίσω, όπως έλεγε άλλος κάτοικος του χωριού: «Εχουμε εξατάξιο δημόσιο σχολείο με 80 παιδάκια. Αλλά εδώ πάνω μόλις έρχονται οι δάσκαλοι σκέφτονται πώς θα φύγουν. Παίρνουν αμέσως αποσπάσεις για Ηράκλειο και Ρέθυμνο. Γυμνάσιο και Λύκειο υπάρχουν στην Κράνα και στα Ανώγεια. Αλλά μόνο δεκαπέντε με είκοσι παιδιά τελειώνουν πλέον το Λύκειο. Εξάλλου και οι λίγοι που σπουδάζουν μένουν τελικά άνεργοι. Και ύστερα βλέπουν αυτούς με τα πολυτελή σπίτια, τα γρήγορα αυτοκίνητα, τα ξενύχτια στα μαγαζιά της Κρήτης και σκέφτονται να ακολουθήσουν τον ανάποδο δρόμο. Το ένα φέρνει το άλλο και το κακό παράδειγμα απλώνεται».

Την ώρα που τα έλεγε αυτά, ένα τζιπ περνούσε από μπροστά του και τρεις πάνοπλοι αστυνομικοί άρχισαν να ψάχνουν με τον ειδικά εκπαιδευμένο σκύλο για χασίς σε κάτι σκισμένες σακούλες σκουπιδιών που είχαν διασκορπισθεί σε όλον τον κεντρικό δρόμο. Τριάντα κάτοικοι του χωριού παρακολουθούσαν από ένα καφενείο, απέναντι από το γραφείο της κοινότητας, χωρίς να λένε λέξη. Λίγο πιο κάτω τα έκπληκτα μάτια των παιδιών του δημοτικού σχολείου πίσω από τα κάγκελα του προαυλίου παρακολουθούσαν κι αυτά: «Αυτούς με τις μαύρες στολές και τις κουκούλες να μπαίνουν στα σπίτια τους» όπως παρατηρεί ο συνομιλητής μας.

Ανώνυμος είπε...

«Γίνεται μαζική καλλιέργεια χασίς»

Ο δικηγόρος κ. Γ. Μαρής, ο οποίος έχει χειρισθεί υποθέσεις αστυνομικών που εμπλέκονται σε αιματηρές συμπλοκές στην περιοχή, καταλογίζει στην τοπική κοινωνία ότι «δεν έχει απωθήσει, παρ' ότι θα μπορούσε, τους παραβάτες». Εκθεση που συνέταξαν τοπικοί αξιωματικοί αποδεικνύει ότι όλοι γνώριζαν, καθώς «στα Ζωνιανά γίνεται μαζική καλλιέργεια χασίς σε φυτείες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι κοντά στο χωριό». Η μικρή απόσταση «διευκολύνει τους παραγωγούς χασίς στις κινήσεις τους και στην έγκαιρη κάλυψη των καλλιεργειών» όποτε πλησιάζει το ελικόπτερο της Αστυνομίας. Το 2004 η Αστυνομία είχε εντοπίσει στην περιοχή 18 φυτείες χασίς με 4.681 δενδρύλλια. Εκτοτε, λόγω των ενόπλων επιθέσεων που δέχονται οι αστυνομικοί και της απόστασης που κρατούσε από την περιοχή η Αστυνομία, δεν εντοπίζονταν και καταστρέφονταν κάθε φορά όχι περισσότερα από 20-30 δενδρύλλια.

Κάτοικοι των Ζωνιανών και των γύρω περιοχών, εκμεταλλευόμενοι το... καθεστώς πλήρους ασυδοσίας λόγω της απουσίας της Αστυνομίας, εκτός από τα ναρκωτικά επεκτάθηκαν σταδιακά και σε άλλες εγκληματικές δραστηριότητες, «χτυπώντας» συχνά πυκνά στην παραλιακή ζώνη του Ρεθύμνου, όπου ήλεγχαν και νυχτερινά κέντρα. Κλοπές αυτοκινήτων, ληστείες τραπεζών και άλλα εγκλήματα, που έμεναν ως τώρα χωρίς δράστες, αρχίζουν να συνδέονται από την Αστυνομία με στοιχεία που βρίσκουν στα Ζωνιανά. Οι Αρχές έχουν εντοπίσει και στοιχεία για τη συνεργασία κατοίκων του χωριού και με νονούς της Αθήνας, που τους τροφοδοτούν με ναρκωτικά. Μάλιστα καταζητούμενοι μπράβοι από την Αθήνα βρίσκουν κατά καιρούς καταφύγιο στη... «ζώνη ελευθέρου εμπορίου» των Ζωνιανών. Το 1997 κακοποιοί από τα Ζωνιανά και τα γύρω μέρη πιστεύεται ότι είχαν βάλει βόμβα στο σπίτι τού τότε νομάρχη Ρεθύμνου κ. Εμμ. Λίτινα. Ακολούθησαν ένοπλες επιθέσεις με καλάσνικοφ εναντίον κοινοτικών καταστημάτων και τραπεζών στην περιοχή Μυλοποτάμου. Το 2005 πραγματοποιήθηκε μαζική επίθεση Ζωνιανών στις φυλακές Χανίων, επειδή απεβίωσε κρατούμενος συγχωριανός τους.

Ανώνυμος είπε...

«Το χωριό ξέρει αλλά δεν μιλάει»

Αντίθετα με την εικόνα που παρουσιάζουν κάποιοι Ζωνιανοί, αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., στελέχη του υπουργείου Εσωτερικών και τοπικοί παράγοντες περιγράφουν την κατάσταση με τα πιο μελανά χρώματα. Αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. που υπηρετεί στην περιοχή του Μυλοποτάμου σημειώνει χαρακτηριστικά: «Στην καλλιέργεια χασίς απασχολούνται δεκάδες μέλη τεσσάρων οικογενειών. Το χωριό ξέρει αλλά δεν μιλάει. Πολλές από τις εμφανιζόμενες ως καλλιέργειες ελιών ή σταφίδας, όπως και κάποιες κτηνοτροφικές μονάδες, για τα οποία πέφτουν και επιδοτήσεις, στην πραγματικότητα είναι πλαστές, προκάλυμμα των καλλιεργειών του χασίς. Οι περισσότεροι χασισοκαλλιεργητές εμφανίζονται να έχουν πενήντα με εκατό πρόβατα και ταυτόχρονα τραπεζικές καταθέσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, οι οποίες δεν δικαιολογούνται βέβαια από την εκμετάλλευση των λίγων δεκάδων αμνοεριφίων». Και προσθέτει: «Ακόμη κι αυτό που λένε για τους δασκάλους είναι η μισή αλήθεια. Υπηρετούσε εδώ ένας ευσυνείδητος δάσκαλος με την οικογένειά του, ο οποίος έκανε και δωρεάν φροντιστήριο στα παιδιά. Μόλις όμως μίλησε σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό για κάποιους χασισεμπόρους στα Ζωνιανά, τον έβαλαν σε μαύρη λίστα και αναγκάστηκε να φύγει άρον άρον με όλη την οικογένειά του».

Ανώνυμος είπε...

Το μεσημέρι της Τετάρτης, στις παρυφές του χωριού, κάτοικοι των Ζωνιανών που δεν άφηναν από τα μάτια τους τούς εκατοντάδες αστυνομικούς με τα αλεξίσφαιρα γιλέκα, που μπαινόβγαιναν στα σπίτια τους, έλεγαν: «Τι μας ψάχνουν; Δεν βγάζουμε τα χρήματά μας από το χασίς, όπως λέτε. Κάθε οικογένεια έχει κτήματα στα πεδινά και στις παραλιακές περιοχές του Νομού Ρεθύμνου. Από το ίδιο το χωριό βγάζουμε μόνο 500 κιλά σταφίδα και 1.000 κιλά λάδι. Εχουμε όμως πολλαπλάσια έσοδα από τα κτήματά μας, αλλά και από μερικά τουριστικά καταλύματα. Παίρνουμε επιδοτήσεις 30.000 - 50.000 ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ενωση και θα παίρναμε περισσότερα αν δεν παρενέβαιναν παράγοντες από τα Ανώγεια που λύνουν και δένουν και μας... ρίχνουν. Κι αν αγοράζουμε πολυτελή σπίτια και αυτοκίνητα, παίρνουμε δάνεια όπως όλος ο άλλος κόσμος. Δεν μπορούμε να μας χρεώνουν τις παρανομίες μερικών ανθρώπων από το χωριό»...

Ανώνυμος είπε...

Οι κάτοικοι του χωριού έχουν να το λένε «για τους δεκάδες επιτυχημένους Ζωνιανούς που είναι οικονομολόγοι, γιατροί, δικηγόροι, αξιωματικοί του Λιμενικού κι ανάμεσα σε αυτούς ένας πυρηνικός φυσικός που δουλεύει στη NASA και είναι το μεγάλο καμάρι μας». Υπάρχει κι ένας Ζωνιανός, ο Εμμ. Πλουμής, που πήρε τη μεγάλη απόφαση κι έγινε... αξιωματικός της Αστυνομίας! Εξάλλου με μεγάλη περηφάνια αναφέρουν ότι τα Ζωνιανά, στην άκρη του Ψηλορείτη, έχουν βγάλει και δεινό... χάκερ! Πρόκειται για τον Γιάννη Παρασύρη, ο οποίος σπούδαζε Ιατρική στην Μπολόνια και, όπως υπερηφανεύεται, «έσπασε» - τον Μάιο του 2005 - τους κωδικούς της CIA και απεκάλυψε το πόρισμα για τις συνθήκες θανάτου του ιταλού πράκτορα Νικόλα Καλιπάρι στο Ιράκ, κατά την προσπάθεια απελευθέρωσης ιταλίδας δημοσιογράφου.

Ανώνυμος είπε...

ΖΩΝΙΑΝΑ

«Στο πρόσωπο του αστυνομικού ο Ζωνιανός έβλεπε και βλέπει τον "ζαπτιέ" (τον χωροφύλακα της Τουρκοκρατίας), τον ραβδούχο (της ναζιστικής κατοχής) και τους γερμανούς επικεφαλής των φυλακίων Γαράζου και Γενί Γκαβέ, που έρχονται να του στερήσουν την ελευθερία του ή και τη ζωή του ακόμη». Απόσπασμα από το βιβλίο του 71χρονου δασκάλου Δημήτρη Παρασύρη από τα Ζωνιανά. Του απομακρυσμένου χωριού του Ψηλορείτη με τους 1.600 κατοίκους, οι οποίοι ανήκουν σε 16 οικογένειες. Του χωριού που μετετράπη σε θέατρο αιματηρών συγκρούσεων και αστυνομικών επιχειρήσεων την τελευταία εβδομάδα. Η ενέδρα θανάτου το μεσημέρι της προηγούμενης Δευτέρας εναντίον 43 αστυνομικών, ένας από τους οποίους δίνει μάχη για τη ζωή του στο Νοσοκομείο Ηρακλείου, και η γιγαντιαία αστυνομική επιχείρηση που ακολούθησε αποτελούν μία ακόμη μάχη του πολύχρονου «ακήρυχτου πολέμου» της Ελληνικής Αστυνομίας με ομάδες κατοίκων των Ζωνιανών. Οι αστυνομικοί μιλάνε για τέσσερις μεγάλες οικογένειες κακοποιών «που καλλιεργούν εκατοντάδες στρέμματα με χασίς, που επενδύουν τα τεράστια έσοδά τους από το εμπόριο ναρκωτικών σε νομιμοφανείς επιχειρήσεις της Κρήτης, που διεκδικούν στην περιοχή τους να μην ισχύει άλλος νόμος από τον δικό τους. Να μην τους απειλεί καμία τιμωρία»... Οι Ζωνιανοί, από την πλευρά τους, μαζεμένοι αυτές τις ημέρες στα καφενεία και στα σπίτια τους για «υπερβολές της Αστυνομίας, που χρεώνει σε ένα χωριό τις παρανομίες 10-20 ανθρώπων...». Ποια είναι η αλήθεια για τα Ζωνιανά; Είναι η μικρή...Κολομβία της Κρήτης, όπως λένε κάποιοι ένστολοι; Μια παρεξηγημένη περιοχή, όπου το «αντάρτικο» και η «ανυποταγή» αποτελούν παράδοση από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας και της Αντίστασης; Η αλήθεια, το ψέμα και η υπερβολή, ανάλογα με το ποιος μιλάει κάθε φορά, ακροβατούν πίσω από τις εικόνες των κατεστραμμένων από σφαίρες τζιπ της Αστυνομίας στην ενέδρα της Δευτέρας αλλά και των πάνοπλων αστυνομικών των ΕΚΑΜ να μπαινοβγαίνουν από τα χαμόσπιτα κάποιων Ζωνιανών στις μεζονέτες γειτόνων τους και να βρίσκονται μπροστά σε υπερπολυτελή αυτοκίνητα, αποξηραντήρια χασίς και...φουσκωμένα τραπεζικά βιβλιάρια απ' όλες τις τράπεζες του κόσμου.

Ανώνυμος είπε...

ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΑΝΩΜΥΛΟΠΟΤΑΜΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΙΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ

Ανώνυμος είπε...

Έτσι θα αλλοιωθεί και το DNA τους οπότε και θα ησυχάσουμε μια για πάντα από την κακή τη ράτσα.

Ανώνυμος είπε...

Πως λέγεται το νέο γήπεδο που θα χτιστεί στα Ζωνιανά;

"Στάδιο Ειρήνης και Φυτείας".

Ανώνυμος είπε...

Πως λένε τώρα την Κρήτη;

Χασισογέννα Κρήτη.

john anast είπε...

Ας μη γελιόμαστε, όλα αυτά που περιγράφεις στο πολύ προσεγμένο κείμενό σου, μπορεί κανείς να τα δει σε κάθε Ελληνική επαρχία (τα περισσότερα τουλάχιστο). ΑΥτό που που πιστεύω πως έκανε τη διαφορά, ήταν αυτή η ιδιότυπη πολιτική προστασία της Κρήτης, από το μεν ΠΑΣΟΚ γιατί η Κρήτη ψήφιζε και 70-80% ΠΑΣΟΚ, από τη δε ΝΔ για να μη γίνει 100%. Όταν προστεύεις κάποιν την στιγμή που παρανομεί, σιγά σιγά των σπρώχνεις βαθύτερα στην παρανομία...

Zonianos είπε...

Μπρε συ ανωνυμε,
εσυ πολλα κατεχεις λογωτιμης.
Ετσα που τα λες ειναι,
Μπας και εισαι μπρε Ζωνιανος??

Ανώνυμος είπε...

Στο Ψηλορείτη ένα χωριό που ζούνε οι καπετάνιοι.
Το όνομα του Ζωνιανά ποτέ μα μην πεθάνει.