Από τα ομόλογα στις φωτιές : μία επιχείρηση χειραγώγησης της πολιτικής ζωής του τόπου

Η Ελλάδα, που διήγε την πιο ήρεμη περίοδο της πολιτικής της ιστορίας από το 1996 και εντεύθεν, οδηγείται στις εκλογές κάτω από το βάρος μίας εθνικής τραγωδίας
Όλα ξεκίνησαν με την επιλογή της κυβέρνησης Καραμανλή να επιταχύνει τις διαδικασίες για την υπογραφή του αγωγού μεταφοράς αργού πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης και να αρχίσει συνομιλίες για έναν αντίστοιχο αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου, ο οποίος -αν ποτέ κατασκευαστεί- θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη, ανταγωνιζόμενος τον αμερικανικών συμφερόντων ελληνοτουρκικό αγωγό.
Σε μια εποχή που ο αμερικανορωσικός διαγκωνισμός στην Κεντρική Ευρώπη, τα Βαλκάνια, τον Καύκασο, αλλά και σε άλλα μέρη της υφηλίου, με επίκεντρο τον έλεγχο των ενεργειακών αποθεμάτων και των αξόνων μεταφοράς τους στις διεθνείς αγορές, παίρνει σταδιακά χαρακτήρα ψυχρού πολέμου, τη στιγμή που...οι ΗΠΑ, μέσω της επιρροής που έχουν αποκτήσει στην Ουκρανία, την Πολωνία και τις βαλτικές χώρες, προσπαθούν να θέσουν τις δικές τους προϋποθέσεις για τη ροή του ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη, για να καταστήσουν ελκυστικό τον λεγόμενο ελληνοτουρκικό αγωγό, του οποίου τα εγκαίνια αναμένεται να γίνουν από μέρα σε μέρα, η επιλογή του Καραμανλή για προσέγγιση με τη Ρωσία, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τον ρωσικών συμφερόντων αγωγό φυσικού αερίου, που μειώνει τη σημασία του αμερικανικών συμφερόντων ελληνοτουρκικού αγωγού φυσικού αερίου, ήταν η κίνηση που ξεχείλισε το ποτήρι.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι απλή σύμπτωση η ανάδειξη του -υπαρκτού- σκανδάλου των ομολόγων αμέσως μετά την υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης. Η πρωτοφανής, όμως, επί σειρά μηνών μονοπώληση του θέματος στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων ....... ........ και ως η μόνη είδηση στους τηλεοπτικούς σταθμούς, δεν μπορεί να είναι σύμπτωση.
Παρόλο τον πολύμηνο πόλεμο που δέχτηκε επί μήνες από τα ΜΜΕ η κυβέρνηση Καραμανλή με αιχμή του δόρατος το σκάνδαλο των ομολόγων, η ΝΔ διατηρούσε ένα μικρό προβάδισμα ασφαλείας έναντι του ΠΑΣΟΚ, το οποίο όμως θα μπορούσε να μηδενιστεί σε περίπτωση που η κυβέρνηση έμενε εκτεθειμένη σε επιθέσεις διά των ΜΜΕ στην περίοδο του φθινοπώρου. Η κίνηση του Καραμανλή να προκηρύξει εκλογές στις 16 Σεπτεμβρίου δεν έγινε με στόχο να αιφνιδιάσει το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Έγινε για να αιφνιδιάσει τον αμερικανικό παράγοντα και να μην του δώσει το χρόνο και την ευκαιρία να ανατρέψει τη στάση της κοινής γνώμης που συνέχιζε να δίνει προβάδισμα στη ΝΔ. Ο Καραμανλής λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο ή μάλλον χωρίς τον εμπρηστή.
Ασφαλώς, όλες οι φωτιές δεν μπήκαν από χέρια εμπρηστών με πολιτικά κριτήρια, ασφαλώς η κυβέρνηση δεν έκανε ό,τι έπρεπε να κάνει σε επίπεδο προετοιμασίας, πρόληψης και χρησιμοποίησης των διατεθειμένων μέσων, για να προστατέψει τη χώρα από μία εθνική καταστροφή. Ίσα - ίσα, έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να δείξει άλλη μια φορά στον ίδιο της το λαό αλλά και στη διεθνή κοινότητα ότι η Ελλάδα δεν έχει αποκτήσει συνείδηση διαχείρισης κρίσεων, κάτι που, αν συνυπολογιστεί με την ανυπαρξία της κρατικής μηχανής και της δημόσιας διοίκησης, κάνει την κατάσταση εφιαλτική.
Όμως, κανένας ούτε ακόμη και αυτοί που κάνουν πολιτική πάνω στα φέρετρα και τις στάχτες των πυρκαγιών δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι το φαινόμενο τόσο μεγάλου αριθμού πυρκαγιών το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή είναι τυχαίο. Υπάρχουν μάλιστα και πράξεις, όπως οι τηλεφωνικές κλήσεις στην πυροσβεστική υπηρεσία για υποτιθέμενες πυρκαγιές σε διάφορα σημεία της Αττικής, που προκάλεσαν τη διάσπαση της πυροσβεστικής δύναμης, τη στιγμή που ξέσπαγε φωτιά από εμπρηστικό μηχανισμό, για να κάψει το τελευταίο περιαστικό δάσος της Αθήνας. Οι δράστες των τηλεφωνημάτων ήταν επαγγελματίες στη μυστική δράση, αφού, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν άφησαν ίχνη που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στον εντοπισμό τους.
Το θέμα όμως δεν είναι οι αστυνομικές πτυχές ή οι εγκληματικές αμέλειες της κυβέρνησης. Το θέμα είναι αν υπήρχε σχέδιο πολιτικής ανατροπής στην Ελλάδα, με στόχο τις συγκεκριμένες επιλογές του Κωνσταντίου Καραμανλή.
Η Ελλάδα, που διήγε την πιο ήρεμη περίοδο της πολιτικής της ιστορίας από το 1996 και εντεύθεν, οδηγείται στις εκλογές κάτω από το βάρος μίας εθνικής τραγωδίας. Αν ισχύει το σκεπτικό που αναλύθηκε σε αυτό το άρθρο, είναι πιθανό η κοινή γνώμη να οδηγηθεί στην ανατροπή της κατάστασης και στις 16 Σεπτεμβρίου να έχουμε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.
Το ζήτημα όμως δεν είναι ποιο κόμμα θα κυβερνάει την Ελλάδα αλλά ποιοι πολιτικοί αρχηγοί θα είναι επικεφαλής στα κόμματα εξουσίας. Αν την επόμενη ημέρα των εκλογών πρωθυπουργός θα είναι ο Γιώργος Παπανδρέου και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, είναι προφανές ότι η επιχείρηση τιμωρίας του Καραμανλή και χειραγώγησης της πολιτικής ζωής στην Ελλάδα στέφτηκε με επιτυχία. Μια "επιτυχία" που δεν πρόκειται να σταματήσει στην Αθήνα, αλλά θα φτάσει μέχρι τη Λευκωσία, αφού είναι αμφίβολο αν κάτω από τις νέες συνθήκες μπορέσει να αντέξει μόνος τη πίεση ο Τάσσος Παπαδόπουλος.
Φυσικά όπως ο Καραμανλής σχεδίασε χωρίς το ξενοδόχο και οι ατζέντηδες των εταιρειών πετρελαίου σχεδιάζουν χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους μία πολύ σπουδαία παράμετρο. Τον ελληνικό λαό. Οψόμεθα.

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Μακεδονία" στις 28 Αυγ 2007. Προσωπικά το βρήκα στο blog του dexter:"Συντηρητικές Προσεγγίσεις"