Δευτέρα 2 Απριλίου 2007

Ο κυριότερος αντίπαλος του Καραμανλή είναι τα "δημοκρατικά" μέσα ενημέρωσης

Από την πρώτη στιγμή που ο Καραμανλής ανέλαβε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, η υπερπλειοψηφία των ΜΜΕ, στάθηκε απέναντι. Ποτέ δεν είδε με καλό μάτι αυτή την εξέλιξη, αν και ήξεραν ότι κάποια στιγμή ο Καραμανλής θα γίνονταν πρωθυπουργός.
Μόλις ανέλαβε την ηγεσία του πασόκ ο Παπανδρέου, έγινε επικοινωνιακός σεισμός στην Ελλάδα. Τι κουραμπιέδες, τι απευθείας συνδέσεις: καρέ το σπίτι του προέδρου και έκτακτα δελτία ειδήσεων: μόλις βγαίνει από το σπίτι του ο αρχηγός του πασόκ.

Όμως τις εκλογές τις κέρδισε ο Καραμανλής. Γιατί τις κέρδισε; Μα επειδή είχε απέναντί του, τις τηλεοράσεις της "κατευθυνόμενης δημοκρατίας" και του "πανελλήνιου σοσιαλισμού", δηλαδή όλα τα κανάλια των νταβατζήδων, που κατά βάθος παλεύουν για το δίκιο του εργάτη και του αγρότη, εν αγνοία του και χωρίς αυτόν!

Αυτή είναι η συνιστώσα δύναμη του Καραμανλή και ταυτόχρονα η κύρια αδυναμία Παπανδρέου. Κανένας δεν πείθεται από τις κατηγορίες και τα ανέκδοτα Παπανδρέου για δήθεν σύγκρουσή του, με τους καναλάρχες. Μέσα στο παιχνιδάκι τους είναι και αυτό.

Τρία χρόνια τώρα, αντίπαλος του Καραμανλή είναι οι νταβατζήδες και τα "κανάλια" τους.

Τίποτα δεν έχει αλλάξει και δεν πρόκειται να αλλάξει πάνω σε αυτή την τακτική. Οι καναλάρχηδες επιθυμούν διακαώς πτώση Καραμανλή και επιστροφή του "σοσιαλισμού". Ξέρουν αυτοί γιατί. Ο Παπανδρέου είναι πειθήνιο όργανο της καναλαρχίας, "υποτάσσεται" στη θέλησή τους και ευνοεί τα σχέδιά τους.

Και σε αυτές τις εκλογές όμως θα επαναληφθεί το ίδιο σκηνικό. Τα κανάλια να τρέχουν γύρω από τον Παπανδρέου και να βγαίνει ο Καραμανλής. Ο Καραμανλής δεν έχει πει ακόμα την πρώτη του λέξη και καλά θα κάμουν να τον συνηθίσουν γιατί δεν πρόκειται για τον τυχάρπαστο και "χ" πολιτικό. Τους το θυμίζω γιατί τους διαφεύγει αυτή η πολύ μικρή λεπτομέρεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: