Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

Ο επεξεργαστής της αλφόπετρας [θρύλοι και παραδόσεις Μυλοποτάμου]

Έχω γράψει κι άλλες φορές σ' αυτή την εφημερίδα όπως και σ' άλλα δημοσιογραφικά όργανα, πως χαίρομαι αληθινά όταν βλέπω ανθρώπους να προοδεύουνε, να αναδεικνύουνται με τον κόπο και την αξία τους, σ' οποιοδήποτε τομέα ...
 
Ιδιαίτερα ευχαριστούμαι όταν βλέπω την όποια πρόοδο, να γίνεται στην επαρχία μου, στον τόπο μου γενικά, γιατί πιστεύω πως κάθε βήμα προς τα εμπρός, είναι δυνατό να καθυστερήσει ή ακόμα και να ανατρέψει τα σημερινά φαινόμενα που προδικάζουν την παρακμή του χωριού. 
Όταν λοιπόν έβλεπα σε κάποιο σημείο της επαρχίας μας να ιδρύεται ή να επεκτείνεται κάποια βιομηχανική ή βιοτεχνική μονάδα έπαιρνα κουράγιο: Κάποιος θεός φαίνεται φροντίζει ακόμα και σήμερα για τον τόπο μας, συλλογιζόμουνα.

Ένα τέτοιο κουράγιο πήρα προχθές, που διαπίστωσα την ύπαρξη μιας μονάδας στην καρδιά της επαρχίας μας, η οποία επεξεργάζεται ύλες του τόπου μας, παράγει θαυμάσια προϊόντα, και έχει τη δυνατότητα να επεκτείνει τις εργασίες της και εκτός της επαρχίας, ίσως και εκτός του νησιού μας.

Πρόκειται για τη μονάδα εξόρυξης και επεξεργασίας Αλφόπετρας, της Ο.Ε. «ΜΙΧ. και ΔΙΟΓ. ΣΑΡΡΗΣ», που εγκαταστάθηκε δίπλα από τα λατομεία της, κοντά στο χωριό Αλφα, επεξεργάζεται την περίφημη και ιδιόρυθμη αυτή πέτρα και δίδει αξιόλογα προϊόντα, κατάλληλα για να στολίζουν οικοδομές, να διακοσμούν πλατείες και δημόσιους χώρους.

Δουλεμένη με σμύλα καλλιτέχνη, μπορεί να δώσει καλλιτεχνήματα αξιόλογα, μορφές και σχήματα που δεν μπορεί κανείς να πιστέψει πως είναι έργα που προέρχονται από λαϊκούς τεχνίτες και πως για πρώτη ύλη τους χρησιμοποιούνε κάποιο είδος πέτρας. Εδώ θεωρώ σκόπιμο, να περιγράψω με δύο λόγια, τι είναι αυτή η αλφόπετρα, που βγαίνει, πως διαδόθηκε και κατάφερε να στολίσει όλα τα αξιόλογα σπίτια, εκκλησίες και νεκροταφεία της περιοχής μας.

Κοντά στο χωριό Αλφα της επαρχίας μας, υπάρχουν κάτι λατομεία, από τα οποία βγαίνει μια πέτρα με χρήσιμες ιδιότητες και ιδιομορφίες αλήθεια, που δεν ξέρω αν υπάρχει κάπου αλλού όμοιο είδος. 
Η πέτρα αυτή όταν βγαίνει από το λατομείο έχει την ιδιότητα να είναι σχεδόν μαλακή και επεξεργάζεται έτσι εύκολα από τον καλλιτέχνη. 
Αφότου όμως τοποθετηθεί κάπου, αρχίζει σιγά-σιγά να σκληραίνει και με τα συστατικά της ατμόσφαιρας και του ήλιου αποδίδει ένα θαυμάσιο οικοδομικό υλικό. Πρέπει εδώ να σημειώσουμε, πως η μάζα της είναι συμπαγής, χωρίς να αφήνει ούτε την ελάχιστη τρύπα ή εσοχή.

Από τα πολύ παλιά χρόνια η αλφόπετρα χρησιμοποιήθηκε από τους τεχνίτες - καλλιτέχνες της περιοχής, που με μοναδικά μεσάτο σφυρί και τη σμύλα. απέδιδαν πελέκια για σπίτια, καμπύλες για πόρτες, γωνιές και σταυρούς για τάφους, οικόσημα, σήματα, αγάλματα, σκαλίσματα διακόσμησης και τόσα άλλα καλλιτεχνήματα, που ήταν δυνατό να βάλει στο νου του ο κάθε καλλιτέχνης.

Όσον αφορά την ονομασία της, υπάρχει μια παράδοση που λέει πως πήρε το όνομα της από το χωριό Αλφα (πέτρα την Αλφάς). Μια άλλη παράδοση ισχυρίζεται πως λεγότανε έτσι επειδή ο τεχνίτης μπορούσε εύκολα να αλφαδιάζει με την πέτρα αυτή στις οικοδομές του. Στη συνέχεια από την «αλφά-πέτρα» πήρε και το όνομα του το μικρό χωριό που ιδρύθηκε κοντά στα λατομεία της πέτρας αυτής, δηλ. η Αλφα.

Ωστόσο η αλφόπετρα ήταν και παραμένει ένα θαυμάσιο λατομικό προϊόν. Όσον αφορά την ύπαρξη και λειτουργία της βιοτεχνικής μονάδας κοντά στο ωραίο χωριό της Αλφάς, είναι μια αλήθεια. Οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος είναι δυνατό να βρει στη μονάδα αυτή, προϊόντα χρήσιμα για να στολίσει το σπίτι του. Είναι όμως βέβαιο πως και ο όποιος απαιτητικός τεχνίτης, θα βρει εκεί υλικά για να διακοσμήσει κάθε του έργου, να ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό εργοδότη του.

Εκτός όμως από τη μονάδα της Ο.Ε. «ΜΙΧ. και ΔΙΟΓ. ΣΑΡΡΗΣ» υπάρχουν κι άλλοι ειδικοί στην περιφέρεια που ασχολούνται με την παραγωγή και επεξεργασία της ιδιόρρυθμης αυτής πέτρας και μέχρι σήμερα από γενιά σε γενιά μεταδίδεται η λεπτή και ωραία αυτή τέχνη. 
Μακάρι να υπάρξουνε τα απαιτούμενα κίνητρα και να εξασφαλιστεί η αυξημένη ζήτηση των προϊόντων της αλφόπετρας. για να κινήσουν το ενδιαφέρον των νέων της περιφέρειας και να φροντίσουν να κληρονομήσουν την ωραία τέχνη των πατέρων τους, που κληροδοτήθηκε από γενιά σε γενιά και έφτασε μέχρι τις μέρες μας.

Τέχνες που συντελούν στη διάσωση και διάδοση των πολιτιστικών μας αξιών, είναι αλήθεια μεγάλη ανάγκη να διατηρούνται με κάθε τρόπο, με κάθε φροντίδα, με την όποια θυσία.

Σκουλούφια, Μάρτιος 2001 ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΚΑΤΣΙΡΑΚΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: