Το παρακάτω κείμενο έστειλε στο “exastal” η Γεωργία Δημάρη, πτυχιούχος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, με master στις Αμερικάνικες Σπουδές και σοσιαλφιλελεύθερων τάσεων:
Μετά από μια ξέφρενη προεκλογική πάλη στην αμερικάνικη πολιτική αρένα, η οποία κρατάει σχεδόν έναν χρόνο και η οποία έχει ως στόχο την διαδοχή του G. W. Bush στο προεδρικό αξίωμα, πολλά ερωτηματικά παραμένουν αναπάντητα ως προς την έκβασή της. Καταρχήν, ποιος θα επικρατήσει τελικά αυτών των εκλογών; Σίγουρα αρκετοί υπήρξαν αυτοί που οραματίστηκαν και ακόμα οραματίζονται τις Ηνωμένες Πολιτείες υπό την προεδρία του Barack Obama. Και σίγουρα πολλοί υπήρξαν σκεφτικοί μπροστά σε αυτό το φαινόμενο που σάρωσε σαν θύελλα το πολιτικό κατεστημένο του ρατσισμού, το οποίο αποτελεί μια μαύρη σελίδα στο βιβλίο της αμερικάνικης ιστορίας. Είναι όντως αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι ενώ πριν ακόμα μερικά χρόνια οι Αφρό-Αμερικάνοι δεν γινόταν αποδεκτοί ούτε καν σε θέσεις κλειδιά της αμερικάνικης κοινωνίας, αυτή τη στιγμή ένας από αυτούς, όχι απλώς διεκδικεί με σθένος το αξίωμα του προέδρου των Ηνωμένων πολιτειών, αλλά βρίσκει και σθεναρή υποστήριξη από ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των Αμερικανών πολιτών.
Άλλη μια εύλογη ερώτηση που θα μπορούσε τουλάχιστον ένας Έλληνας να θέσει στον εαυτό του, είναι πώς ο Obama από κυρίαρχος του προεκλογικού παιχνιδιού, αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη δυσχερή θέση να έρχεται δεύτερος σε προτιμήσεις, όσον αφορά στην προεκλογική του διαμάχη με τον Mc Cain. Με άλλα λόγια, πώς και η δημοτικότητα του Barack Obama έπεσε τόσο δραματικά τις τελευταίες εβδομάδες; Η απάντηση δεν είναι τόσο εύλογη όσο η ερώτηση, αλλά αν το καλοσκεφτεί κανείς, δεν είναι και τόσο δύσκολο να αντιληφθεί τον πιο βασικό λόγο για αυτήν την πτώση δημοτικότητας του Αφρό-Αμερικάνου υποψηφίου. Μπορεί ο Obama να έχει όλα τα χαρακτηριστικά ηγέτη που του προσδίδουν όλα τα μαζικά μέσα ενημέρωσης-τουλάχιστον τα Ελληνικά-αλλά έχει και κάτι άλλο το οποίο αργά ή γρήγορα θα γινόταν αντιληπτό από τους Αμερικανούς πολίτες: αλαζονεία.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, ο Barack Obama έχει αέρα προέδρου, χωρίς να έχει την τιμή να είναι ακόμα όμως. Από την μια, ο δυναμισμός που εκπέμπει ο χαρακτήρας του, προκαλεί αισθήματα ασφάλειας στους αμερικάνους, αφού ως Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, θα κλιθεί να αντιμετωπίσει καταστάσεις, οι οποίες για να αντιμετωπιστούν, χρειάζονται σθένος και πυγμή. Από την άλλη όμως, η σιγουριά που αποπνέει και ο τρόπος που ‘πλασάρει’ τον εαυτό του στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, θυμίζει σεξπηρικό ήρωα. «Κανένα ναρκωτικό δεν μεθάει τόσο το άτομο όσο η εξουσία», μας λέει στον ‘Μάκμπεθ’ ο Σαίξπηρ. Κι αυτό είναι σίγουρα αλήθεια. Το είδαμε στην αλαζονική στάση του Bush όταν διεξήγαγε τον πόλεμο κατά του Ιράκ και δεν αποκλείεται να μας το επιβεβαιώσει και ο Obama στο μέλλον, προβαίνοντας σε αλαζονικές συμπεριφορές, μόνο και μόνο για να κάνει επίδειξη ισχύος.
Αυτό όμως που έχει αυτή τη στιγμή ανάγκη ο αμερικάνικος λαός, είναι ένας πρόεδρος ο οποίος να μπορεί να αντεπεξέλθει επιτυχώς στις νέες προκλήσεις του 21ου αιώνα. Τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει αυτός ο πρόεδρος, σίγουρα δεν επιδέχονται αλαζονείας. Ο διεθνής πολιτικός στίβος αλλάζει δραματικά και η ζυγαριά των υπερδυνάμεων αρχίζει να κλίνει προς άλλες κατευθύνσεις. Η διεθνής ισορροπία ισχύος πρόκειται να αλλάξει ραγδαία μέσα στην επόμενη εικοσαετία, ίσως και πιο νωρίς, μετά την νέα οικονομική κρίση που ταλανίζει τις Ηνωμένες Πολιτείες αυτή τη στιγμή. Οι αμερικάνοι πολίτες, έχουν ανάγκη από έναν Πρόεδρο που θα λειτουργεί με σύνεση και όχι με αλαζονεία. Για αυτό τον λόγο δεν είναι τυχαία η ραγδαία πτώση της δημοτικότητας του Barack Obama. Αν ο Αφρό-Αμερικάνος υποψήφιος θέλει να ξαναέρθει πρώτος στις προτιμήσεις των Αμερικάνων πολιτών, θα πρέπει από εδώ και πέρα να κρατήσει ένα πιο low-profile και να φέρεται με σύνεση και όχι με αλαζονεία.
ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΗΜΑΡΗ
Μετά από μια ξέφρενη προεκλογική πάλη στην αμερικάνικη πολιτική αρένα, η οποία κρατάει σχεδόν έναν χρόνο και η οποία έχει ως στόχο την διαδοχή του G. W. Bush στο προεδρικό αξίωμα, πολλά ερωτηματικά παραμένουν αναπάντητα ως προς την έκβασή της. Καταρχήν, ποιος θα επικρατήσει τελικά αυτών των εκλογών; Σίγουρα αρκετοί υπήρξαν αυτοί που οραματίστηκαν και ακόμα οραματίζονται τις Ηνωμένες Πολιτείες υπό την προεδρία του Barack Obama. Και σίγουρα πολλοί υπήρξαν σκεφτικοί μπροστά σε αυτό το φαινόμενο που σάρωσε σαν θύελλα το πολιτικό κατεστημένο του ρατσισμού, το οποίο αποτελεί μια μαύρη σελίδα στο βιβλίο της αμερικάνικης ιστορίας. Είναι όντως αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι ενώ πριν ακόμα μερικά χρόνια οι Αφρό-Αμερικάνοι δεν γινόταν αποδεκτοί ούτε καν σε θέσεις κλειδιά της αμερικάνικης κοινωνίας, αυτή τη στιγμή ένας από αυτούς, όχι απλώς διεκδικεί με σθένος το αξίωμα του προέδρου των Ηνωμένων πολιτειών, αλλά βρίσκει και σθεναρή υποστήριξη από ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των Αμερικανών πολιτών.
Άλλη μια εύλογη ερώτηση που θα μπορούσε τουλάχιστον ένας Έλληνας να θέσει στον εαυτό του, είναι πώς ο Obama από κυρίαρχος του προεκλογικού παιχνιδιού, αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη δυσχερή θέση να έρχεται δεύτερος σε προτιμήσεις, όσον αφορά στην προεκλογική του διαμάχη με τον Mc Cain. Με άλλα λόγια, πώς και η δημοτικότητα του Barack Obama έπεσε τόσο δραματικά τις τελευταίες εβδομάδες; Η απάντηση δεν είναι τόσο εύλογη όσο η ερώτηση, αλλά αν το καλοσκεφτεί κανείς, δεν είναι και τόσο δύσκολο να αντιληφθεί τον πιο βασικό λόγο για αυτήν την πτώση δημοτικότητας του Αφρό-Αμερικάνου υποψηφίου. Μπορεί ο Obama να έχει όλα τα χαρακτηριστικά ηγέτη που του προσδίδουν όλα τα μαζικά μέσα ενημέρωσης-τουλάχιστον τα Ελληνικά-αλλά έχει και κάτι άλλο το οποίο αργά ή γρήγορα θα γινόταν αντιληπτό από τους Αμερικανούς πολίτες: αλαζονεία.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, ο Barack Obama έχει αέρα προέδρου, χωρίς να έχει την τιμή να είναι ακόμα όμως. Από την μια, ο δυναμισμός που εκπέμπει ο χαρακτήρας του, προκαλεί αισθήματα ασφάλειας στους αμερικάνους, αφού ως Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, θα κλιθεί να αντιμετωπίσει καταστάσεις, οι οποίες για να αντιμετωπιστούν, χρειάζονται σθένος και πυγμή. Από την άλλη όμως, η σιγουριά που αποπνέει και ο τρόπος που ‘πλασάρει’ τον εαυτό του στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, θυμίζει σεξπηρικό ήρωα. «Κανένα ναρκωτικό δεν μεθάει τόσο το άτομο όσο η εξουσία», μας λέει στον ‘Μάκμπεθ’ ο Σαίξπηρ. Κι αυτό είναι σίγουρα αλήθεια. Το είδαμε στην αλαζονική στάση του Bush όταν διεξήγαγε τον πόλεμο κατά του Ιράκ και δεν αποκλείεται να μας το επιβεβαιώσει και ο Obama στο μέλλον, προβαίνοντας σε αλαζονικές συμπεριφορές, μόνο και μόνο για να κάνει επίδειξη ισχύος.Αυτό όμως που έχει αυτή τη στιγμή ανάγκη ο αμερικάνικος λαός, είναι ένας πρόεδρος ο οποίος να μπορεί να αντεπεξέλθει επιτυχώς στις νέες προκλήσεις του 21ου αιώνα. Τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει αυτός ο πρόεδρος, σίγουρα δεν επιδέχονται αλαζονείας. Ο διεθνής πολιτικός στίβος αλλάζει δραματικά και η ζυγαριά των υπερδυνάμεων αρχίζει να κλίνει προς άλλες κατευθύνσεις. Η διεθνής ισορροπία ισχύος πρόκειται να αλλάξει ραγδαία μέσα στην επόμενη εικοσαετία, ίσως και πιο νωρίς, μετά την νέα οικονομική κρίση που ταλανίζει τις Ηνωμένες Πολιτείες αυτή τη στιγμή. Οι αμερικάνοι πολίτες, έχουν ανάγκη από έναν Πρόεδρο που θα λειτουργεί με σύνεση και όχι με αλαζονεία. Για αυτό τον λόγο δεν είναι τυχαία η ραγδαία πτώση της δημοτικότητας του Barack Obama. Αν ο Αφρό-Αμερικάνος υποψήφιος θέλει να ξαναέρθει πρώτος στις προτιμήσεις των Αμερικάνων πολιτών, θα πρέπει από εδώ και πέρα να κρατήσει ένα πιο low-profile και να φέρεται με σύνεση και όχι με αλαζονεία.
ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΗΜΑΡΗ
1 σχόλιο:
Η οικονομική κρίση δίνει και πάλι προβάδισμα στον Ομπάμα
Μικρό προβάδισμα -της τάξεως του 4%- επανακτά ο υποψήφιος των Δημοκρατικών για την προεδρία των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα, έναντι του αντιπάλου του Τζον Μακέιν, εν μέσω οικονομικής κρίσης. Νέα σφυγμομέτρηση φανερώνει ότι οι Αμερικανοί πολίτες δείχνουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις δηλώσεις του Ομπάμα για την οικονομία.
Σύμφωνα με σφυγμομέτρηση του Πανεπιστημίου του Quinnipiac, ο Μπ.Ομπάμα προηγείται με 49% έναντι 45% του Ρεπουμπλικάνου υποψηφίου.
Αναλυτές εκτιμούν ότι το προβάδισμα οφείλεται μάλλον στις δηλώσεις του Μπ.Ομπάμα για την οικονομία που εμπνέουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους ψηφοφόρους.
Σύμφωνα με τη σφυγμομέτρηση, το 51% των ψηφοφόρων εκτιμά οτι οι προτάσεις του γερουσιαστή Μακέιν δεν ευνοούν παρά μόνο τους πλούσιους, και μόνο το 9% συμφωνεί ότι θα βοηθήσουν τη μεσαία τάξη και το 1% θεωρεί ότι θα βοηθήσουν τους φτωχούς.
Από την άλλη, μόνο το 9% των Αμερικανών εκτιμά ότι το οικονομικό πρόγραμμα του Μπ.Ομπάμα βοηθά τους πλούσιους, ενώ το 33% θεωρεί ότι είναι ευεργετικό για τη μεσαία τάξη και το 22% ότι σαφώς εξυπηρετεί τους φτωχούς.
Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών υποστηρίζεται από την πλειοψηφία των γυναικών (54% έναντι 40%), ενώ έχει και την μαζική υποστήριξη των μαύρων (93% έναντι 2%). Ο Μπ.Ομπάμα απολαμβάνει επίσης την στήριξη της πλειοψηφίας (57% έναντι 37%) των νέων ηλικίας 18 έως 34 ετών ενώ έχει και ένα μικρό προβάδισμα (47% έναντι 45%) στους ψηφοφόρους άνω των 55 ετών.
Ο Τζ.Μακέιν από την πλευρά του έχει την πλειοψηφία των λευκών ανδρών (50% έναντι 43%). Οι χριστιανοί ευαγγελιστές επίσης ψηφίζουν μαζικά τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων (71% έναντι 21%), ο οποίος απολαμβάνει μικρό προβάδισμα (49% έναντι 47%) στους ψηφοφόρους ηλικίας 35-54 χρόνων.
Η σφυγμομέτρηση διενεργήθηκε από τις 11 έως και τις 16 Σεπτεμβρίου σε δείγμα 987 ενηλίκων και το ποσοστό λάθους της κυμαίνεται στο συν-πλην 3,1%.
Εγκρίνει τα μέτρα
Σε δηλώσεις του ο Μπάρακ Ομπάμα χαρακτήρισε ως «αναγκαία» τη συντονισμένη δράση των κεντρικών τραπεζών για την αύξηση της ρευστότητας των χρηματαγορών.
«Η τρέχουσα αναταραχή των χρηματαγορών αντιπροσωπεύει μια σοβαρή απειλή για την οικονομία μας» ανέφερε σε ανακοίνωση του ο γερουσιαστής του Ιλινόι.
Ήταν «αναγκαίο να ενεργήσουμε γρήγορα με συντονισμένο τρόπο σε παγκόσμια κλίμακα, για να υποστηρίξουμε το οικονομικό μας σύστημα και την πιστωτική ικανότητα για τα νοικοκυριά και την εταιρείες» τόνισε ο Ομπάμα.
Δημοσίευση σχολίου