Με τα επισφαλή δάνεια των άλλων Τραπεζών και των κομμάτων θα γίνει κάτι;

Πολύ μεροληπτική βλέπουμε τη δικαιοσύνη τελευταία. Κινείται στο επικοινωνιακό πεδίο που επιβάλλει το Μαξίμου. Δημιουργείται θόρυβος τη στιγμή που βολεύει την κυβέρνηση και στήνονται πυρές από τα ΜΜΕ με σκοπό την ...

εκτόνωση της απόγνωσης και της απογοήτευσης του λαού στη χώρα του καναπέ. 

Αφού ελέγχονται τα επισφαλή δάνεια του ΤΤ, η Δικαιοσύνη υποχρεούται να επιληφθεί των δανείων που παρείχαν και οι άλλες Τράπεζες που το παίζουν ισχυρές και υγιείς και κυρίως να ελεγχθεί η ανυπαρξία ελέγχων από την Τράπεζα της Ελλάδος που υποχρεούνταν να ελέγχει τη ροή του χρήματος. 

Διαφορετικά οι παρεμβάσεις της Δικαιοσύνης ελέγχονται ως υποβολιμιαίες και η Δικαιοσύνη αναδεικνύεται σε εξαρτημένη και αναξιόπιστη! Η Δικαιοσύνη τότε συμμετέχει στο στημένο παιχνίδι του ξακαθαρίσματος λογαριασμών, κατά πως βολεύει το δικομματικό σύστημα.

Ευκαιρία πάντως είναι να ελεγχθούν και τα (αγύριστα) δάνεια των κομμάτων. 

Πως δίνονταν, από ποιους και με τι εγγυήσεις. 

Πέραν των πολιτικών εξαρτήσεων δεν βλέπουμε άλλου είδους εγγύηση να παρείχαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. 

Τα δάνεια των κομμάτων αποτελούν σκάνδαλο διαχρονικό, δικομματικό και αποδεικνύουν τον μεγάλο βαθμό διαφθοράς που είχε εμβολίσει το πολιτικό σύστημα της χώρας. 

Ειδικά για τα δάνεια των κομμάτων, οι Τράπεζες δεν γνώριζαν ότι ήταν άκρως επισφαλή και αγύριστα; Το ήξεραν. Τότε γιατί τα έδιναν; 

Το ξέρετε ότι τα δύο κόμματα χρωστάνε πάνω από 270 εκατομ. στις Τράπεζες; 

Ποιος θα τα πληρώσει αυτά τα τεράστια ποσά; 

Ποιος πήρε τις αποφάσεις για να δοθούν και με ποιες ακριβώς συμφωνίες δόθηκαν; 

Μήπως συμφωνίες παρασκηνιακές που αφορούσαν άλλου τύπου διευκολύνσεις; 

Μήπως οι Τράπεζες που εμφανίζονται αυτή τη στιγμή να καταβροχθίζουν ό,τι κινείται διευκολύνονται και αντιμετωπίζονται με «ιδιαίτερη» μεταχείριση; 

Κάτι πάντως δεν πάει καλά με τον τρόπο που εξαγοράζονται οι μικρότερες Τράπεζες. 

Και μην ξεχνάμε ότι αυτή τη στιγμή κυβερνάνε ακριβώς τα κόμματα που χρωστούν στις Τράπεζες. 

Πόσο ελεύθερα-ανεξάρτητα είναι αυτά τα κόμματα, να αποφασίσουν βάσει του εθνικού συμφέροντος, δεν ξέρουμε μια και αυτός που χρωστά δεν είναι ελεύθερος να αποφασίζει μόνος του. Ελέγχεται και είναι εκβιάσιμος! 

Όσο η Δικαιοσύνη δεν παρεμβαίνει τόσο οι εκβιασμοί θα συνεχίζονται. Αυτό λέει η κοινή λογική. 

Παρατήρηση: η κεντρική επιλογή των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια είναι η με κάθε τρόπο ... "διάσωση των Τραπεζών". Είδαμε με πόση ευκολία ο Ομπάμα αρνήθηκε να βοηθήσει χρεοκοπημένες τράπεζες στην Αμερική. Γιατί εδώ τα πάντα κινούνται έτσι ώστε να μη θιγούν οι Τράπεζες; Παίζουν κάποιο ρόλο τα δάνεια των κομμάτων της συγκυβέρνησης;