το χθεσινό χτύπημα κατά της Αμερικάνικης πρεσβείας, με θλίβει αφάνταστα. Περισσότερο με ενοχλούν και με προσβάλλουν οι ασυνείδητες φωνές που ακούω από κάποιους, υπέρ αυτού του ανεγκέφαλου χτυπήματος. Γι' αυτούς τους κυρίους που απερίσκεπτα θαυμάζουν τις φράξιες των τσα τσα γκουεβάρα (τους πληροφορώ ότι ο Γκεβάρα αν ζούσε δεν θα είχε καμμία σχέση μαζί τους, θα τους έφτυνε γιατί ο Γκεβάρα έδειχνε το πρόσωπό του στους αγώνες του και άφηνε την προσωπική του σφραγίδα πάντα) έχω να πω ότι μέχρι στιγμής τους κατατάσσω σε δημόσιους υπαλλήλους [(βρέξει λιάσει θα πέσει ο μισθός τους), που δεν τους νοιάζει καθόλου αν θα πάει καλά ο τουρισμός μας και εν γένει η οικονομία της Ελλάδας. Εξάλλου αυτοί εξασκήθηκαν πάρα πολύ στα "Αμερικάνοι φονιάδες των λαών", (το έλεγαν "επαναστατική γυμναστική" όλο αυτό το ανθελληνικό πράσινο και κόκκινο τουρτουλούκι) γι΄αυτό και είναι δημόσιοι υπάλληλοι(αμοίφθηκαν οι ανόητες φωνασκίες). Αν κατά λάθος τους αντιπροτείνεις ή τους υπενθυμίσεις τις ζημιές που υπόκειται η χώρα μας, ανεγκέφαλα ουρλιάζουν και ένα "κάτω η χούντα του Καραμανλή". Προσωπικά τους αντιτείνω "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", δεν είναι εύκολο να τα βγάλεις πέρα με τους επικίνδυνους ανθέλληνες δημόσιους υπάλληλους, οι οποίοι ποτέ δεν ξεχνούν τι σημαίνει "ΠΑΣΟΚ για την πάρτη τους".
Σε δεύτερη κατηγορία κατατάσσω παιδάκια (του πράσινου και κόκκινου συνήθως λαού) που ενδέχεται να είναι και φοιτητές......που σημαίνει ότι δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους, άρα δεν έχουν καθόλου χρόνο να σκεφτούν συνέπειες τέτοιων τρομοκρατικών κρουσμάτων, τις συνέπειες στα εθνικά μας συμφέροντα, σε διπλωματικό και οικονομικό πεδίο. Τους ενδιαφέρει περισσότερο να τελειώσουν τις σπουδές τους όσο το δυνατόν ανώδυνα και αδιάβαστα, αφού το μέλλον τους είναι μια θέση στο δημόσιο όταν θα πέσει "η χούντα του Καραμανλή". Φανταστείτε ότι ένας ξάδερφός μου, που παρεπιμπτόντως΄χαίρεται ιδιαιτέρως που χτυπήθηκε η πρεσβεία, ψηφίζει ΠΑΣΟΚ γιατί λέει θα διορίσει το γιό του στο δημόσιο. Ο γιος του είναι τεσσάρων ετών.
Σε δεύτερη κατηγορία κατατάσσω παιδάκια (του πράσινου και κόκκινου συνήθως λαού) που ενδέχεται να είναι και φοιτητές......που σημαίνει ότι δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους, άρα δεν έχουν καθόλου χρόνο να σκεφτούν συνέπειες τέτοιων τρομοκρατικών κρουσμάτων, τις συνέπειες στα εθνικά μας συμφέροντα, σε διπλωματικό και οικονομικό πεδίο. Τους ενδιαφέρει περισσότερο να τελειώσουν τις σπουδές τους όσο το δυνατόν ανώδυνα και αδιάβαστα, αφού το μέλλον τους είναι μια θέση στο δημόσιο όταν θα πέσει "η χούντα του Καραμανλή". Φανταστείτε ότι ένας ξάδερφός μου, που παρεπιμπτόντως΄χαίρεται ιδιαιτέρως που χτυπήθηκε η πρεσβεία, ψηφίζει ΠΑΣΟΚ γιατί λέει θα διορίσει το γιό του στο δημόσιο. Ο γιος του είναι τεσσάρων ετών.
Περισσότερο όμως με θλίβει η μεσίστια σημαία της Αμερικής στη χώρα μου. Γνωρίζω ότι η σημαία για τους Αμερικανούς είναι το σύμβολο που τους ενώνει και ότι η σημαία τους μεσίστια τους προκαλεί δέος. Αυτό το δέος μπορεί να μας επιφυλάσσει εκπλήξεις στο κοντινό μέλλον. Ελπίζω να διαψευστώ
1 σχόλιο:
Από την Καθημερινή 28-01-2007:
Χωρίς σύννεφα οι σχέσεις Ελλάδας και ΗΠΑ
Η επίθεση στην πρεσβεία δεν επηρέασε τις διμερείς σχέσεις, όπως επιβεβαίωσαν στη συνάντησή τους οι κ. Ντ. Μπακογιάννη και Κ. Ράις
Του Γιωργου Σ. Μπουρδαρα
«Φυσικά και θα δω την Ντόρα», φέρεται να είπε η επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας κ. Κοντολίζα Ράις, όταν την πληροφόρησαν οι συνεργάτες της σχετικά με την επιθυμία της υπουργού Εξωτερικών κ. Μπακογιάννη να συναντηθούν στις Βρυξέλλες, στο περιθώριο της προχθεσινής υπουργικής συνόδου του ΝΑΤΟ.
Η συνάντηση αυτή για την ελληνική διπλωματία είχε τόσο ουσιαστικά όσο και συμβολικά χαρακτήρα επιβεβαίωσης της αρχικής ευχής - εκτίμησης της ελληνικής πλευράς πως το τρομοκρατικό χτύπημα κατά της αμερικανικής πρεσβείας δεν θα τραυμάτιζε τις διμερείς σχέσεις. Οι μέχρι τώρα δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων περί των «άριστων σχέσεων» και της «πολύ καλής συνεργασίας» των αρμόδιων υπηρεσιών για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των δραστών της τρομοκρατικής επίθεσης, όπως επίσης και η τελευταία συζήτηση Μπακογιάννη - Ράις, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές διέψευσαν όλους όσοι υποστήριζαν ότι εισήλθαμε σε μια περίοδο όχι ανέφελη για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Και με τρόπο κατηγορηματικό συμπληρώνουν, οι ίδιες πηγές, ότι δεν θα αλλάξει προς το χειρότερο, ως μια μορφή άσκησης πολιτικής πίεσης προς τη χώρα μας, η θέση της Ουάσιγκτον επί θεμάτων ειδικού ελληνικού ενδιαφέροντος.
«Παιδικές ασθένειες»
«Αυτές είναι παιδικές ασθένειες, που τις έχουμε ξεπεράσει», αναφέρει χαρακτηριστικά ανώτερο στέλεχος του υπουργείου Εξωτερικών. «Εχουμε», συνεχίζει, «από καιρό εισέλθει σε μια περίοδο ωρίμασης των διμερών σχέσεων. Είναι ισχυρή η κοινή μας βούληση για συνεργασία σε όλα τα επίπεδα, και ταυτόχρονα αμοιβαία σεβαστό το γεγονός ότι υπάρχει σειρά ζητημάτων επί των οποίων έχουμε αποκλίνουσες απόψεις. Δεν επιτρέπουμε, ωστόσο, οι όποιες διαφορές να προκαλούν προβλήματα στις σχέσεις μας, εντάσεις ή τριβές».
Σε κάθε περίπτωση, λέγεται ότι καθοριστικό για την αποφυγή αρνητικών εξελίξεων μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στάθηκε το γεγονός ότι κατεγράφη άμεσα και καθολικά η καταδίκη της επίθεσης. Για την αμερικανική πλευρά, αυτού του είδους τα αντανακλαστικά εκλαμβάνονται με απολύτως θετικό τρόπο, και είναι καθοριστικά της στάσης που υιοθετούν.
Από τη θεωρία και τις δηλώσεις «καλής θέλησης», ωστόσο, μέχρι την πράξη υπάρχει μεγάλη απόσταση το εύρος της οποίας κατά καιρούς προσδιορίζουν κυρίως οι ειδικές για την Ελλάδα Εκθέσεις των αμερικανικών υπηρεσιών για διάφορα θέματα (τρομοκρατία, παράνομη εκμετάλλευση ανθρώπων για οικονομικό όφελος κ.ά.), αλλά και πολιτικές επιλογές για την ανάδειξη «ενοχλητικών» για τη χώρα μας ζητημάτων, όπως είναι το Σκοπιανό και η μειονότητα στη Θράκη. «Αυτά υπήρχαν και θα υπάρχουν και στο μέλλον», επιμένουν με καθησυχαστική διάθεση διπλωματικές πηγές, διαχωρίζοντας τις τακτικές κινήσεις της Ουάσιγκτον επί ζητημάτων της περιοχής μας και υποθέσεων ειδικού ελληνικού ενδιαφέροντος, από την πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση και τις όποιες πιθανολογούμενες επιπτώσεις της.
«Αδυναμία» στην Αγκυρα
Φέρουν δε ως ενδεικτικό, και επιβεβαιωτικό της ορθότητας των προσεγγίσεών τους, παράδειγμα την περίπτωση της Τουρκίας: «Οι σχέσεις Αγκυρας - Ουάσιγκτον δοκιμάστηκαν πολύ σοβαρά με την υπόθεση των Κούρδων και του Ιράκ. Ωστόσο, η γείτονα δεν έπαψε να αποτελεί το “χαϊδεμένο παιδί” των ΗΠΑ, ούτε η αμερικανική πλευρά σταμάτησε να της προσφέρει ισχυρή υποστήριξη σε άλλα μέτωπα, με χαρακτηριστικό εκείνο της ευρωπαϊκής πορείας της». Η αλήθεια είναι ότι, ακριβώς αυτό, η αμερικανική δηλαδή «αδυναμία» έναντι της Αγκυρας αποτελεί πηγή μεγαλύτερου προβληματισμού για την ελληνική διπλωματία, συγκριτικά με ένα σοβαρό μεν περιστατικό, όπως αυτό της τρομοκρατικής επίθεσης στην αμερικανική πρεσβεία, αλλά που το αποτέλεσμά της ήταν –ευτυχώς– μόνο μερικά σπασμένα τζάμια.
Οι ελληνικές ενστάσεις όσον αφορά την αμερικανική πολιτική έναντι της Αγκυρας, εκδηλώνονται τόσο άμεσα (με την ευκαιρία των προκλήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο και της πολιτικής της στην Κύπρο), όσο όμως και έμμεσα, όπως συμβαίνει σε «τρίτες» υποθέσεις, με χαρακτηριστικότερη εκείνη του Αφγανιστάν: Η Αθήνα, απαντώντας στο πιεστικό αίτημα των ΗΠΑ για ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας των Συμμάχων στο ταραγμένο Αφγανιστάν, επικαλείται τις απειλές τις οποίες δέχεται από την εξ Ανατολών γείτονα, ως αιτία αδυναμίας αποδέσμευσης και άλλων στρατιωτικών μονάδων. «Συμμαζέψτε την Αγκυρα, ώστε να μπορούμε κι εμείς να αναπτύσσουμε δράσεις, αφού δεν θα είμαστε τότε, όπως τώρα, η μόνη χώρα της Ατλαντικής Συμμαχίας που αντιμετωπίζει απειλή επί της κυριαρχίας της», είναι το μήνυμα της ελληνικής πλευράς.
Δραστήρια η ελληνική διπλωματία
Τα θετικά σχόλια που έχει αποσπάσει η ελληνική διπλωματία από Αμερικανούς αξιωματούχους για μια σειρά από παρεμβάσες σε θέματα που απασχολούν τη διεθνή κοινότητα, έχει αναμφισβήτητα επηρεάσει θετικά το επίπεδο των ελληνοαμερικανικών σχέσεων. Το στοιχείο αυτό αποτελεί, ωστόσο, τη μία όψη του νομίσματος. Η παρουσία της χώρας μας, μέσω στρατιωτικής συνδρομής, πολιτικού λόγου, οικονομικών ενισχύσεων και προσφοράς υπηρεσιών σε ανοιχτά «μέτωπα», όπως είναι το Κόσοβο και το Αφγανιστάν, αντιμετωπίζεται από την Αθήνα ως ένας από τους βασικούς άξονες της εξωτερικής πολιτικής. Τα κέρδη που αποκομίσαμε από τη διετή παρουσία μας στο Συμβούλιο Ασφαλείας, όχι μόνο δεν πρέπει να χαθούν, αλλά να αξιοποιηθούν με τον καλύτερο τρόπο στο μέλλον, σημειώνει χαρακτηριστικά Ελληνας διπλωμάτης με μακρά εμπειρία στη διεθνή σκηνή, απηχώντας την αγωνία σημαντικού τμήματος της ελληνικής διπλωματίας να διαφυλαχθεί το στοιχείο της εξωστρέφειας στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής. Η χώρα μας, αναφέρει χαρακτηριστικά, «μπήκε στον «χάρτη» των κρατών που έχουν λόγο και ρόλο, και πρέπει να διατηρηθεί εκεί».
Στο πλαίσιο αυτό είναι που σχεδιάζονται και οι επόμενες κινήσεις της ηγεσίας του υπουργείου Εξωτερικών, με τη βούληση για ενεργότερο εμπλοκή στις ευρωπαϊκές διαδικασίες (Συνταγματική Συνθήκη, διεύρυνση), και για διατήρηση των ανοιχτών διαύλων με τους πρωταγωνιστές των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή να βρίσκεται υψηλά στην ατζέντα των προτεραιοτήτων. Η συμμετοχή της κ. Ντόρας Μπακογιάννη στις διεθνείς συνόδους για τον Λίβανο, το Κόσοβο και το Αφγανιστάν, όπως επίσης και οι σχεδιαζόμενες επισκέψεις της το αμέσως προσεχές μέλλον σε Ντουμπάι, Συρία και Ιορδανία, δίνουν τον τόνο της εν εξελίξει διπλωματικής κινητικότητας.
Δημοσίευση σχολίου