Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

Ο πιο σαθρός πυλώνας

Δύο είναι οι αδύναμοι κρίκοι της σημερινής κυβέρνησης: Ο ένας είναι ευρύτερος και ο άλλος στενότερος. Ο ευρύτερος αφορά στη γύμνια σε ικανότητες του στελεχιακού δυναμικού των ...
 
κομμάτων, που την απαρτίζουν. Στην περίπτωση αυτή, χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία, η τρικομματική κυβέρνηση να φέρει κοντά της ανθρώπους εκτός των κομματικών τειχών. 
Ο στενότερος κρίκος αφορά αποκλειστικά στο ΠΑΣΟΚ. Τούτος είναι κρίσιμος, διότι τώρα το ΠΑΣΟΚ είναι ένας από τους δύο πυλώνες της κυβέρνησης.

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι μόνο σε βαθιά κρίση. Είναι στρατηγικά ανερμάτιστο με ευθύνη της τωρινής του ηγεσίας. 
Επί τρικομματικής, η ηγεσία του επέλεξε να μην συμμετάσχει ουσιαστικά σε ένα εγχείρημα το οποίο στήριζε. Η στρατηγική αυτή ανετράπη ολοκληρωτικά. Ο αρχηγός του βρίσκεται στη θέση του αντιπροέδρου και ΥΠΕΞ. 
Άρα, η προγενέστερη στρατηγική απέτυχε. Ενώ η όποια επικοινωνία του, ήδη από τις προηγούμενες εκλογές, δεν εκπέμπει κανένα καθαρό μήνυμα. 
Πνίγεται σε έναν ακατάσχετο βερμπαλισμό, μια παθολογική λεξιλαγνεία και δεν αφήνει πίσω της κανένα ίχνος. Μόνο εξάντληση.

Όλα αυτά οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ στην πανικόβλητη αναζήτηση καταφυγίου για να αποφύγει τα χειρότερα στις ευρωεκλογές. 
Έτσι, προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από τους 58 διανοούμενους, από την ώρα που η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, στην έπαρσή της, δεν έφτιαξε την κατάλληλη ασπίδα. 
Η ασπίδα που χάθηκε ήταν η ανάδειξη μιας ηγετικής ομάδας με άφθαρτα και καταξιωμένα στελέχη όπως η Διαμαντοπούλου, ο Φλωρίδης και ο Αλέκος Παπαδόπουλος.
 Ταυτόχρονα, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν κατάφερε να διατηρήσει ως κόρη οφθαλμού τη συνεργασία με τον Κουβέλη. Διέλυσε και τούτη την προοπτική.

Το ΠΑΣΟΚ είναι πλέον τοξικό. Διαρκώς φθίνει. Οι 58 δεν έχουν καμία προοπτική ευρείας απήχησης στην κοινωνία. 
Όσοι διατείνονται πως υπάρχει, με βάση τις δημοσκοπήσεις, δήθεν ρεύμα υπέρ μια αόριστης «κεντροαριστεράς», βρίσκονται στα σύννεφα. Θεωρητικά σχήματα, πριν εμφανιστούν χειροπιαστά, όπως διδάσκει η τραγική εμπειρία του Αβραμόπουλου, αποδεικνύονται μεγαλοπρεπείς φούσκες. 
Μόλις εμφανιστούν τα σχήματα αυτά, καταποντίζονται. Οι διανοούμενοι δεν θα εξαγνίσουν το ΠΑΣΟΚ. Θα αποκτήσουν απλώς τις τοξίνες του. 
Η φθορά του ΠΑΣΟΚ είναι μη αναστρέψιμη. Στην πορεία του αυτή μάλιστα απειλεί να συμπαρασύρει μία ραγδαία φθειρόμενη κυβέρνηση, ως ο πιο σαθρός πυλώνας της.

Δεν υπάρχουν σχόλια: