1. Έριξε την κυβέρνηση της ΝΔ το 1993 και αυτό είναι πολίτικος αριβισμός!2. Συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ σε εκλογικές αναμετρήσεις ενάντια στην ΝΔ και αυτό είναι επίσης πολίτικος αριβισμός!
3. Εξυπηρέτησε οικονομικά και άλλα συμφέροντα με σκοπό την άνοδο του στην πολιτική.
4. Έχει ελάχιστο κοινοβουλευτικό έργο και δεν είναι κατάλληλος να αντιπολιτευτεί στο ΠΑΣΟΚ.
5. Η συμβολή του σαν βουλευτής στο ευρωκοινοβούλιο ήταν μηδενική.
6. Η προσφορά του σαν Υπουργού της κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή ήταν ολέθρια για πολλούς λογούς.
1. Διόριζε συμβούλους άσχετους με το αντικείμενο του Πολιτισμού, μόνο γιατί τον είχαν υποστηρίξει στην δημιουργία της ΠΟΛ.ΑΝ.
2. Έκανε συγκεντρώσεις των μελών της ΠΟΛ.ΑΝ για να τους έχει σαν χρυσή εφεδρεία, για τα μελλοντικά του σχέδια.
3. Διαχειρίστηκε τα μεγάλα θέματα του πολιτισμού, με γνώμονα το προσωπικό του συμφέρον και μόνο αυτό, οδηγώντας εκατοντάδες υπαλλήλους του υπουργείου να ψηφίσουν άλλα κόμματα στις τελευταίες εκλογές, από αγανάκτηση προς το πρόσωπο του και των πρακτικών των εγκαθέτων του.
4. Γιατί άνθρωποι που τον στήριξαν στην διάρκεια των σπουδών του άλλα και μετά σαν Υπουργό των Εξωτερικών, δεν θέλουν ούτε να τον δουν, ούτε να τον ακούσουν.
5. Γιατί δεν τον άκουσα στις δυο τελευταίες εκλογικές μάχες να αρθρώσει έναν πολιτικό λόγο και να υπερασπίσει τις θέσεις της Κυβέρνησης στην οποία ήταν Υπουργός… καθαρά γιατί είχε την δική του ατζέντα, που του έλεγε ότι η ΝΔ έπρεπε να χάσει, για να του δοθεί ευκαιρία να προσπαθήσει να γίνει αρχηγός
6. Για τους ίδιους λογούς έκανε συμμαχίες με οικονομικές και άλλες βαρονίες, άλλα και ανθρώπους της διαπλοκής και της σπέκουλας, έτσι ώστε να έχει την μέγιστη δυνατή υποστήριξη, στο σαθρό πολιτικό του υπόβαθρο.
7. Τέλος είναι πατριδοκάπηλος, γιατί αυτά τα οποία λέει για τα Εθνικά θέματα δεν έχουν σχέση με αυτά που έλεγε και δεν θα έχουν καμιά σχέση με αυτά που θα πει στο μέλλον… όλα άκρως λαϊκιστικά και επικίνδυνα…
2 σχόλια:
ευχαριστω
ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
7 Απριλίου 1992
«Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μου ανέθεσε να σας διαβιβάσω την εξής απάντηση του στις επιστολές που του απευθύνατε, στις 13.3.92 και 3.4.92:
Απαντώντας στις δύο επιστολές που μου αποστείλατε, υπενθυμίζω ότι από την πρώτη στιγμή υπεστήριξα, με τους τρόπους που έκρινα πρόσφορους, την εθνική πολιτική της χώρας στο θέμα των Σκοπίων. Μεταξύ των άλλων, απηύθυνα προσωπικές επιστολές –ο περιεχόμενο των οποίων γνωρίζετε– σε ηγέτες ορισμένων χωρών, τους οποίους έκρινα αναγκαίο να ενημερώσω για την ουσία του προβλήματος, αλλά και διότι η ασάφεια του τρίτου όρου που εθέσατε στην Κοινότητα, στις 16 Δεκεμβρίου 1991, επέτρεπε διάφορες ερμηνείες. Πέραν αυτών και σ’ εσάς τον ίδιο παρέδωσα, την 26 Φεβρουαρίου 1992, Υπόμνημα με επιχειρήματα και στοιχεία για την αποτελεσματικότερη υποστήριξη των εθνικών μας θέσεων στο θέμα αυτό. Τέλος όταν, κατά την τελευταία μας συνάντηση, στις 13 Μαρτίου 1992, αναφερθήκατε στην έλλειψη κοινής γραμμής στην Κυβέρνηση, σας συνεβούλευσα να επιδιώξετε την χάραξη κοινής γραμμής, την οποία και να ακολουθήσετε.
Εάν, συνεπώς, χάθηκε πολύτιμος χρόνος –όπως γράφετε στην τελευταία επιστολή σας– δεν μπορεί να θεωρηθεί άμοιρος ευθυνών ο Υπουργός Εξωτερικών. Διότι, όταν ένας Υπουργός πιστεύει ότι δεν υπάρχει κοινή κυβερνητική γραμμή, ή διαφωνεί με την υπάρχουσα, το πρώτο πράγμα που οφείλει να σταθμίσει είναι εάν εξακολουθεί να είναι χρήσιμη η παραμονή του στην Κυβέρνηση.
Ως προς την τυπική πλευρά της δεύτερης επιστολής σας, αποφεύγω να σχολιάσω το ύφος της. Επισημαίνω όμως ότι, όταν η Κυβέρνηση έχει να υποβάλει ένα αίτημα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και δη επί σοβαρού εθνικού θέματος, το πράττει δια του Πρωθυπουργού και όχι μέσω ενός Υπουργού. Και τούτο διότι, πέραν της συνταγματικής τάξεως, μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται ότι το αίτημα αυτό είναι προϊόν της συλλογικής βουλήσεως και όχι έκφραση προσωπικών απόψεων ή υπολογισμών. Πέραν αυτών, θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να συγκαλέσει τη σύσκεψη των Αρχηγών Κομμάτων όταν έχει τη σύμφωνη γνώμη τους.
Με εκτίμηση
Πέτρος Γ. Μολυβιάτης».
Δημοσίευση σχολίου