"Συνήθως όταν ένα κόμμα χάνει την εξουσία και παρουσιάζει κενό εξουσίας (άρα απουσιάζει η αντιπολίτευση) ακολουθεί μια περίοδος μονομερούς πολιτικής ισχύος που φτάνει στα όρια της προσωπολατρίας.
Ένα ενδιαφέρον φαινόμενο παρατηρείται στην αμερικάνικη κοινή γνώμη και αρχίζει να μου προκαλεί ανησυχία. Η προσωπολατρία που παρατηρείται για το νέο πρόεδρό μας προέρχεται από τους ίδιους ανθρώπους της αριστεράς, που υστερικά αποκαλούσαν Χίτλερ, τον Bush. Έχετε δει κανένα συγνώμη από αυτούς τους ανθρώπους όταν ο Obama ακολουθεί ακριβώς την ίδια πολιτική με τον προκάτοχό του στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν;
Φυσικά μην περιμένετε από τους συντηρητικούς να αποκαλέσουν Χίτλερ, τον Obama. Αυτές είναι μανίες αριστερού περιεχομένου. Αν και ακραίοι συντηρητικοί κύκλοι έχουν "πειστεί" ότι ο Obama είναι ένας νέος "αντίχριστος"!
Πρόσφατα σε συζήτηση που συμμετείχα, σχολιάστηκε ο τρόπος που μιλεί και επικοινωνεί ο νέος πρόεδρος. Ειπώθηκε ότι οι "ομιλίες του Obama δεν έχουν καμιά σχέση με το ύφος των ομιλιών που έχουμε συνηθίσει στην αμερικανική ιστορία" και ότι "δεν έχει υπάρξει στην Αμερική μέχρι στιγμής πολιτικός που να ασκεί μια τέτοια σχεδόν-θρησκευτική επίδραση σε τόσους πολλούς ανθρώπους". Επίσης κατηγγέλθη ο ναρκισσισμός του Obama, που αρκετές φορές παραπέμπει στον David Koresh, τον Charles Manson, το Στάλιν ή τον Σαντάμ Χουσεΐν.
Σε αυτές τις συζητήσεις συνήθως αποφεύγεται να τονισθεί ότι ο ναρκισσσισμός είναι χαρακτηριστικό όλων των πολιτικών και ιδίως των αμερικανών προέδρων που αρκετές φορές εκθέτουν ένα αυτοκρατορικό εγώ σε παγκόσμια εμβέλεια. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που είναι απαραίτητη η διάκριση των εξουσιών και ο έλεγχος στην εκτελεστική εξουσία. Υπάρχει πολιτικός που δεν μπορεί να κατηγορηθεί για αλαζονεία; Ήδη έχουμε επιζήσει από αρκετούς αλαζονικούς υπαινιγμούς του νέου προέδρου. Όσον αφορά στις ομιλίες του Obama, μετά βίας πλησιάζουν το ύφος του δημοφιλούς τη δεκαετία του 30, Huey Long, που είπε το ιστορικό «God, don't let me die. I have so much left to do», θυμίζουν τον αφροαμερικανό Louie Farrakhan, που πάντα κριτικάρει το αμερικάνικο σύστημα και έχουν φλέβα Fidel Castro. Στην πραγματικότητα ο Obama είναι εύγλωττος, έξυπνος, κεντρώος και πάντα νηφάλιος".
[Ο David Joel Horowitz είναι ένας σύγχρονος συντηρητικός ακτιβιστής. Οι γονείς του ήταν μέλη του ΚΚ των ΗΠΑ και ο ίδιος ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Μαρξισμού και μέλος της πολιτικής τάσης των σίξτις New Left. Αργότερα εγκατέλειψε τον ριζοσπαστικό αριστερισμό και άρχισε να υιοθετεί συντηρητικές απόψεις, πάντα όμως με διάθεση ενός ιδιότυπου ακτιβισμού. Δικό του είναι το David Horowitz Freedom Center και είναι εκδότης του περιοδικού FrontPage Magazine. Μελέτες του έχουν εκδοθεί στο περιοδικό NewsMax. Διευθύνει το γκρουπ ακτιβιστών Students for Academic Freedom, που συνδέεται με το Campus Watch. Εμφανίζεται συχνά στο Fox News]
Ένα ενδιαφέρον φαινόμενο παρατηρείται στην αμερικάνικη κοινή γνώμη και αρχίζει να μου προκαλεί ανησυχία. Η προσωπολατρία που παρατηρείται για το νέο πρόεδρό μας προέρχεται από τους ίδιους ανθρώπους της αριστεράς, που υστερικά αποκαλούσαν Χίτλερ, τον Bush. Έχετε δει κανένα συγνώμη από αυτούς τους ανθρώπους όταν ο Obama ακολουθεί ακριβώς την ίδια πολιτική με τον προκάτοχό του στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν;
Φυσικά μην περιμένετε από τους συντηρητικούς να αποκαλέσουν Χίτλερ, τον Obama. Αυτές είναι μανίες αριστερού περιεχομένου. Αν και ακραίοι συντηρητικοί κύκλοι έχουν "πειστεί" ότι ο Obama είναι ένας νέος "αντίχριστος"!
Πρόσφατα σε συζήτηση που συμμετείχα, σχολιάστηκε ο τρόπος που μιλεί και επικοινωνεί ο νέος πρόεδρος. Ειπώθηκε ότι οι "ομιλίες του Obama δεν έχουν καμιά σχέση με το ύφος των ομιλιών που έχουμε συνηθίσει στην αμερικανική ιστορία" και ότι "δεν έχει υπάρξει στην Αμερική μέχρι στιγμής πολιτικός που να ασκεί μια τέτοια σχεδόν-θρησκευτική επίδραση σε τόσους πολλούς ανθρώπους". Επίσης κατηγγέλθη ο ναρκισσισμός του Obama, που αρκετές φορές παραπέμπει στον David Koresh, τον Charles Manson, το Στάλιν ή τον Σαντάμ Χουσεΐν.
Σε αυτές τις συζητήσεις συνήθως αποφεύγεται να τονισθεί ότι ο ναρκισσσισμός είναι χαρακτηριστικό όλων των πολιτικών και ιδίως των αμερικανών προέδρων που αρκετές φορές εκθέτουν ένα αυτοκρατορικό εγώ σε παγκόσμια εμβέλεια. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που είναι απαραίτητη η διάκριση των εξουσιών και ο έλεγχος στην εκτελεστική εξουσία. Υπάρχει πολιτικός που δεν μπορεί να κατηγορηθεί για αλαζονεία; Ήδη έχουμε επιζήσει από αρκετούς αλαζονικούς υπαινιγμούς του νέου προέδρου. Όσον αφορά στις ομιλίες του Obama, μετά βίας πλησιάζουν το ύφος του δημοφιλούς τη δεκαετία του 30, Huey Long, που είπε το ιστορικό «God, don't let me die. I have so much left to do», θυμίζουν τον αφροαμερικανό Louie Farrakhan, που πάντα κριτικάρει το αμερικάνικο σύστημα και έχουν φλέβα Fidel Castro. Στην πραγματικότητα ο Obama είναι εύγλωττος, έξυπνος, κεντρώος και πάντα νηφάλιος".
[Ο David Joel Horowitz είναι ένας σύγχρονος συντηρητικός ακτιβιστής. Οι γονείς του ήταν μέλη του ΚΚ των ΗΠΑ και ο ίδιος ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Μαρξισμού και μέλος της πολιτικής τάσης των σίξτις New Left. Αργότερα εγκατέλειψε τον ριζοσπαστικό αριστερισμό και άρχισε να υιοθετεί συντηρητικές απόψεις, πάντα όμως με διάθεση ενός ιδιότυπου ακτιβισμού. Δικό του είναι το David Horowitz Freedom Center και είναι εκδότης του περιοδικού FrontPage Magazine. Μελέτες του έχουν εκδοθεί στο περιοδικό NewsMax. Διευθύνει το γκρουπ ακτιβιστών Students for Academic Freedom, που συνδέεται με το Campus Watch. Εμφανίζεται συχνά στο Fox News]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου