Την τετραετία Καραμανλή που πέρασε πολλά λάθη της Κυβέρνησης συγχωρέθηκαν λόγω της μακρόχρονης απουσίας της Νέας Δημοκρατίας από την εξουσία αλλά και λόγω των μεγάλων κυβερνητικών λαθών από πλευράς Πασόκ που είναι ακόμα και τώρα νωπά στη μνήμη του κόσμου. Δεν λησμονούνται και τόσο εύκολα τα λάθη Πασόκ, ιδίως όταν αυτό δεν κάνει την αυτοκριτική του αλλά συμπεριφέρεται σαν αθώα περιστερά σε ότι αφορά την συσσώρευση άλυτων κυρίως προβλημάτων.
Έφτασε όμως η ώρα και η Νέα Δημοκρατία να τεθεί προ των ευθυνών της κυρίως σε ό,τι αφορά τον πληθωρισμό και την ακρίβεια. Δεν είναι ανάγκη να επανέρχονται στην πολιτική ατζέντα τα εσωτερικά μας οικονομικά προβλήματα όποτε μας επιπλήττει ο Αλμούνια. Η ακρίβεια είναι αισθητή στην τσέπη του κάθε πολίτη που βλέπει το εισόδημά του να πλήττεται μετά από μερικές επισκέψεις στα supermarkets και για βασικές οικογενειακές υποχρεώσεις.
Η αναπτυξιακή πολιτική που επικαλείται η κυβέρνηση πρέπει να γίνει αισθητή και στην τσέπη του απλού πολίτη γιατί διαφορετικά η κυβέρνηση θα πληγεί ανεπανόρθωτα. Η οικονομική κατάσταση του λαού αλλά και η πτώση της αγοραστικής του αξίας, αποτελούν απειλή για το μέλλον και την αξιοπιστία της Κυβέρνησης. Φυσικά το μεγαλύτερο μερίδιο στην αύξηση του πληθωρισμού προέρχεται από τη διεθνή κρίση στον τομέα των καυσίμων και στην αύξηση της τιμής του πετρελαίου. Το πρόβλημα είναι δηλαδή κυρίως εισαγόμενο. Η κυβέρνηση όμως υποχρεούται να ενδιαφερθεί με το πρόβλημα ειδάλλως η εικόνα της θα υποστεί μόνιμο και ανεπανόρθωτο πλήγμα που θα σημάνει και την αντίστροφή της μέτρηση. Στην ακρίβεια θα ποντάρει τους επόμενους μήνες και το Πασόκ που θεωρεί το πρόβλημα ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ που θα εξαγνίσει τις αμαρτίες του παρελθόντος. Στην πραγματικότητα όμως δεν προτείνει τίποτα γιατί δεν έχει καμμία πρόταση επί του θέματος. Αλλά όταν ο λαός θυμώσει με μία κυβέρνηση, θυμώνει ακόμα περισσότερο με αυτόν που νομίζει ότι κρατά τα κλειδιά για την επίλυση των καθημερινών του προβλημάτων και στην πραγματικότητα έχει χάσει και τα κλειδιά και τα μυαλά. Ο λαός σε αυτή την περίπτωση τιμωρεί με κυβερνητικές παρενθέσεις και πολύ φοβάμαι ότι το Πασόκ με την καταγγελτική φόρα που έχει πάρει αλλά με πλήρη απουσία προτάσεων οδεύει ξανά προς τον ολισθηρό δρόμο του εύκολου λαϊκισμού, αφού έχει να ανταγωνιστεί και την ανέξοδη ακτιβιστική ρητορική του Τσίπρα που έχει απήχηση στα νεανικά στρώματα στερώντας ψήφους από το μέλλον του Πασόκ
Έφτασε όμως η ώρα και η Νέα Δημοκρατία να τεθεί προ των ευθυνών της κυρίως σε ό,τι αφορά τον πληθωρισμό και την ακρίβεια. Δεν είναι ανάγκη να επανέρχονται στην πολιτική ατζέντα τα εσωτερικά μας οικονομικά προβλήματα όποτε μας επιπλήττει ο Αλμούνια. Η ακρίβεια είναι αισθητή στην τσέπη του κάθε πολίτη που βλέπει το εισόδημά του να πλήττεται μετά από μερικές επισκέψεις στα supermarkets και για βασικές οικογενειακές υποχρεώσεις.
Η αναπτυξιακή πολιτική που επικαλείται η κυβέρνηση πρέπει να γίνει αισθητή και στην τσέπη του απλού πολίτη γιατί διαφορετικά η κυβέρνηση θα πληγεί ανεπανόρθωτα. Η οικονομική κατάσταση του λαού αλλά και η πτώση της αγοραστικής του αξίας, αποτελούν απειλή για το μέλλον και την αξιοπιστία της Κυβέρνησης. Φυσικά το μεγαλύτερο μερίδιο στην αύξηση του πληθωρισμού προέρχεται από τη διεθνή κρίση στον τομέα των καυσίμων και στην αύξηση της τιμής του πετρελαίου. Το πρόβλημα είναι δηλαδή κυρίως εισαγόμενο. Η κυβέρνηση όμως υποχρεούται να ενδιαφερθεί με το πρόβλημα ειδάλλως η εικόνα της θα υποστεί μόνιμο και ανεπανόρθωτο πλήγμα που θα σημάνει και την αντίστροφή της μέτρηση. Στην ακρίβεια θα ποντάρει τους επόμενους μήνες και το Πασόκ που θεωρεί το πρόβλημα ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ που θα εξαγνίσει τις αμαρτίες του παρελθόντος. Στην πραγματικότητα όμως δεν προτείνει τίποτα γιατί δεν έχει καμμία πρόταση επί του θέματος. Αλλά όταν ο λαός θυμώσει με μία κυβέρνηση, θυμώνει ακόμα περισσότερο με αυτόν που νομίζει ότι κρατά τα κλειδιά για την επίλυση των καθημερινών του προβλημάτων και στην πραγματικότητα έχει χάσει και τα κλειδιά και τα μυαλά. Ο λαός σε αυτή την περίπτωση τιμωρεί με κυβερνητικές παρενθέσεις και πολύ φοβάμαι ότι το Πασόκ με την καταγγελτική φόρα που έχει πάρει αλλά με πλήρη απουσία προτάσεων οδεύει ξανά προς τον ολισθηρό δρόμο του εύκολου λαϊκισμού, αφού έχει να ανταγωνιστεί και την ανέξοδη ακτιβιστική ρητορική του Τσίπρα που έχει απήχηση στα νεανικά στρώματα στερώντας ψήφους από το μέλλον του Πασόκ
1 σχόλιο:
Δυστυχώς στην Ελλάδα ο λαός μόνο με κυβερνητικές παρενθέσεις "τιμωρεί" τον κλειδούχο των προβλημάτων. Επί της ουσίας στη μεταπασοκική Ελλάδα είδαμε κάποια κρεσέντα και ταυτόχρονα λυκόφως της διαμαρτυρίας με την περίφημη Κάθαρση του 89 κι από εκεί και πέρα τι; Κυβέρνηση Μητσοτάκη, ξανά ΠΑ.ΣΟ.Κ, Σημίτης και ανανεωμένο ΠΑ.ΣΟ.Κ - αλλά ταυτόχρονα απομάκρυνση από οποιαδήποτε σοσιαλιστική αρχή ενός ονομαστικά σοσιαλιστικού κόμματος και πέραν αυτών τον απόλυτο λαϊκισμό, εναλλασσόμενο με "σεμνά και ταπεινά τσιτάτα". Κι αντί ο λαός να δώσει όντως ψήφο διαμαρτυρίας στις τελευταίες εκλογές, τι άλλο έκανε πέραν της ανακύκλωσης της κατάστασης στο ίδιο μοτίβο;
Δημοσίευση σχολίου