Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

Τι δεν έκανε και τι θα πρέπει να κάνει πάραυτα ο Καραμανλής.


Εξωθεσμικοί παράγοντες, επιχειρηματικοί κύκλοι, πολιτικοί, παράγοντες του Δημοσίου, μυστικές υπηρεσίες, απόπειρες αυτοκτονίας, DVD, δημοσιογράφοι και δημοσιογραφίσκοι, υποψήφιοι πρόεδροι κομμάτων, ρεύματα και τάσεις στο εσωτερικό των κομμάτων, εκδότες και εκδότριες, αναλυτές ξένου παράγοντα επιχειρούν να προκαλέσουν αναταράξεις, ρήξεις και αντιδράσεις στο πολιτικό σύστημα και να στήσουν ένα νέο, προσαρμοσμένο στα μέτρα τους. Υποταγμένο πλήρως“, εγραφε το Παρον στις 13.01.2008. Ποιος και γιατι ομως;
Για να καταλαβουμε τα αιτια της σημερινης ανωμαλιας θα πρεπει να θεσουμε πρωτα την ερωτηση: Qui bono? Σε ποιον συμφερει αυτη η κατασταση; Συμφερει την Ελλαδα, για την οποια ισχυριζεται οτι μαχεται ο Γιωργακης και οι αλλοι φασαριατζηδες; Ασφαλως οχι, το δημιουργηθεν κλιμα ειναι ανθυγειινο για ολους. Τοτε ποιον συμφερει; Η απαντηση ειναι: Μονο ο ηγεμων εχει συμφερον να συντηρει την σημερινη κατασταση και να την οξυνει περισσοτερο, μεχρι πτωσεως του «αντιπαλου». Και γιατι; Διοτι η συμφωνια του Καραμανλη με την Ρωσια για την μεταφορα ασιατικου πετρελαιου στην Μεσογειο διασταυρωνει τα σχεδια του, που ειναι ο τελειος αποκλεισμος της Ρωσιας απο καθε δυνατοτητα εξοδου του πετρελαιου τους στην Δυση. Ο ηγεμων ειναι καθετα αντιθετος και αποφασισε, οπως φαινεται να την ματαιωσει.
Απεναντι σ’ α
υτη την κατασταση οι δυνατοτητες του Καραμανλη να αντιταξει καποια αντισταση ειναι ελαχιστες. Μοιαζει μ’ εναν μοναχικο μονομαχο στο Κολοσσαιο, οπου οι «Ρωμαιοι» ανοιξαν τα κλουβια με τα λιονταρια, τις τιγρεις και τις υαινες για να τον κατασπαραξουν. Χωρις ουσιαστικη βοηθεια απο πολιτικες, οικονομικες και κοινωνικες δομες στην Ελλαδα, που συντασομενες θα προβαλλαν μια καποια αντισταση στα σχεδια του ηγεμονα. Τα μελη της κυβερνησεως αντι να μεινουν ο βραχος στην τρικυμια των κατηγοριων που καθημερινα τους προσαπτονται απο την συγχορδια της αντιπολιτευσης και των ΜΜΕ, αρχισαν να μαλλωνουν μεταξυ τους για το τι δεει γενεσθαι. Τα πολιτικα κομματα στην Ελλαδα ειναι ευκαιριακες συναξεις προσωπων, που το μονο που τους συνδεει μεταξυ τους ειναι η προοπτικη της «κονομας». Η ελληνικη οικονομια ελεγχεται απο ξενα κεφαλαια, ο μονος ελληνας εργοδοτης εξακολουθει να παραμενει το κρατος, εργοδοτικες οργανωσεις που να αντιπροσωπευουν ελληνικα συμφεροντα δεν υπαρχουν, κοινωνικες οργανωσεις που να υποστηριζουν την Ελλαδα στιγματιζονται σαν δεξιες και αντιδραστικες.

Ιδου ενας τελειως προχειρος καταλογος των οσων θα μπορουσαν να γινουν (και των οσων δυστυχως δεν εγιναν):
* Απεναντι στις βρισιες, τις ιταμες κατηγοριες και τα ψευδη της αντιπολιτευσης και των ΜΜΕ η κυβερνηση (η ο Καραμανλης) δεν αντεταξε καμμια αποτελεσματικη αμυνα ουτε και μπηκε στην ανεπιθεση. Το «δεν θα τους ακολουθησουμε στον κατηφορο που πηραν», που ακουγεται καθε λιγο και λιγακι, μενει μια φραση λογου, οσο δεν συνοδευεται απο μιαν εξυπνη ατακα στην κοιλια του αντιπαλου.
* Δεν εγινε καμμια προσπαθεια απο την κυβερνηση να «ξεβρακωθουνι» οι ιταμοι συκοφαντες και να φανει στον κοσμο το «μεγεθος» της γυμνιας των "χαρισματων" που λενε οτι διαθετουν για να κυβερνησουν τον τοπο
* Δεν εγινε το παραμικρο για την αναδιοργανωση της κρατικης ΕΡΤ με σκοπο την προβολη του κυβερνητικου εργου. Αντ’ αυτου την αφηνουν να αλωνιζεται απο τα τρωκτικα των Πασοκων, διαφορους «αριστερους» δημοσιογραφους και ακομη περισσοτερους πρακτορες ξενων μυστικων υπηρεσιων, που καταρτιζουν κατα το δοκουν τα προγραμματα της, σκετη προπαγανδα και παραπληροφορηση, παρωδια ειδησεων. Ειναι απαραδεκτο να βλεπουμε συνεχως τον Γιωργακη με χαμογελα και shake hands να μιλαει για τις πορειες του στο λαο και για την συμμετοχικη Δημοκρατια η τις συνεχεις κινητοποιησεις καποιων εργατοπατερων που ζητουν λεφτα και κατηγορουν για του ψυλλου πηδημα την κυβερνηση. Και να διαβαζουμε, οτι ο Σεραφειμ Φυντανιδης της «Ελευθεροτυπιας», που με λυσσα καταπολεμα και κατασυκοφαντει την κυβερνηση, θα κανει στην ΕΡΤ εκπομπη.
* Δεν μεριμνησε για την πληρωμη των τηλεφωνικων λογαριασμων και των οφειλων των μεγαλων ΜΜΕ προς το ΙΚΑ ουτε σταματησε την σκανδαλωδη επιχορηγηση τους απο την κρατικη διαφημιση (γι’ αυτο κι’ εκεινα, απο ευγνομωσυνη, ενετειναν τις καθημερινες συκοφαντιες, τις βρισιες και τα ψευδη τους εναντιον της)
* Δεν εβαλε καποια ταξη στις καθημερινες και για ψυλλου πηδημα κινητοποιησεις καποιων θιγομενων – και ποιος στην Ελλαδα δεν ειναι θιγομενος – συνδικαλιστων η εξαλλων φοιτητων, ουτε φροντισε, ωστε τετοιοι τραμπουκοι να μην σπανε σε καμμια περιπτωση τον κλοιο της αστυνομιας και να μπαινουν αλλαλαζοντες σε υπουργεια και αλλους κρατικους οργανισμους
* Δεν τραβαει τ’ αυτια καποιων πρυτανεων, που επιτρεπουν την ασυδοσια και την καταστροφη της δημοσιας περιουσιας στα εκπαιδευτικα ιδρυματα, κρυβομενοι πισω απο καποιο κενο λογικης και σημασιας ασυλο.

Στην «Καθημερινη» της 14.09.08 ο Xρηστος Γιανναρας ονειρευεται εναν Έλληνα Πουτιν: «Τον ονειρικό έλληνα Πούτιν να τον φανταστούμε –στο παραμύθι που ζεσταίνει την καρδιά, σαν ενδορφίνες στο ψυχορράγημα– να ξεκινάει και αυτός αγώνα με τη Λερναία πολυκέφαλη Μαφία, των τυράννων και βασανιστών μας: Τα μαφιόζικα τάχα και κόμματα πολιτικά, την αρχέκακη λοιμική. Μαζί και τις μαφίες των συνδικαλιστών του δημόσιου τομέα. Να στέλνει ο ονειρικός έλληνας Πούτιν στη φυλακή ή έξω από τα σύνορα τους δικούς μας Χοντορκόφσκυ, κομματικούς ή συνδικαλιστές. Να ξαναστήσει από την αρχή θεσμούς, θωρακισμένα αδιάβλητους, κοινωνικού ελέγχου των κομμάτων και των συνδικάτων της δημοσιοϋπαλληλίας. Να αποκαταστήσει κράτος αυτόνομο και ακομμάτιστο, να καταλύσει οριστικά τη δικτατορία των εγκαθέτων».
Ποιος θα μπορουσε να ηταν αυτος ο ελληνας Πουτιν; Ο Ηρακλης, που καθαρισε τους σταυλους του Αυγεια, αν υπηρξε, δεν ζει πλεον. Ο Ιησους, που εδιωξε απο το ναο με το μαστιγιο τους εμπορους, γιατι τον καναν οικο εμποριου, πρωτα δεν ηταν Ελληνας και μετα υπαρχουν και εδω αμφιβολιες για το αν υπηρξε. Τοτε ποιος; Ο Αλεξης Παπαχελας στην Καθημερινη της 07.09.08 γραφει, οτι ο Κωστας Καραμανλης ειναι «ο μόνος που μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι». Ας το ελπισουμε. Και ας τον υποστηριξουμε.

Ολόκληρο το άρθρο του του Εμμανουηλ Σαριδη : «Big Game» στο Berlin Anthem

Δεν υπάρχουν σχόλια: