Η γαλλική οπισθοδρόμηση αποδυναμώνει την Ευρωπαϊκή Ένωση

Οι περισσότεροι αναλυτές και πολιτικοί στέκονται στην επιτυχία του γερμανικού μοντέλου ανάπτυξης και προβληματίζονται για το εάν η γερμανική οικονομική ισχύς δημιουργεί ...
προβλήματα συνοχής για την Ε.Ε.

Χρειάστηκε η παρέμβαση του σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου της Γερμανίας κ. Σρέντερ, ο οποίος το 2003 υιοθέτησε το δύσκολο και φιλόδοξο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα Ατζέντα 2010, για να μπορέσει στη συνέχεια η κ. Μέρκελ να βάλει τη γερμανική οικονομία σε τάξη, κινούμενη στο πλαίσιο που προσδιόρισε ο προκάτοχός της. Οι Γερμανοί δούλεψαν μεθοδικά, στη βάση μιας στρατηγικής που υποστηρίχθηκε κι από τα δυο μεγάλα κόμματα κι έφθασαν στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Αντίθετα, στη Γαλλία έχει συμπληρωθεί μια δεκαπενταετία οικονομικής και ευρωπαϊκής οπισθοδρόμησης με αποτέλεσμα να μη μπορεί να παίξει η χώρα το ρόλο του καταλύτη στην ευρωπαϊκή ενοποίηση και να έχει ανατραπεί πλήρως η εσωτερική ισορροπία του γαλλογερμανικού άξονα, στον οποίο στηρίζεται παραδοσιακά η Ε.Ε.

Η σοσιαλιστική κυβέρνηση της Γαλλίας μόλις εγκατέλειψε μια ακόμη μεταρρυθμιστική προσπάθεια η οποία θα έβαζε τέλος σε προγενέστερες σοσιαλιστικές υπερβολές, όπως η καθιέρωση της εργάσιμης εβδομάδας των 35 ωρών. Παρά την υποχώρηση της γαλλικής οικονομίας στους δείκτες της διεθνούς ανταγωνιστικότητας, το τεράστιο εμπορικό έλλειμμα και τη διαρκή εξασθένηση της βιομηχανικής βάσης της χώρας, η Αριστερή πτέρυγα του σοσιαλιστικού κόμματος επιμένει στο ταμπού της εβδομάδας των 35 ωρών και ο πρόεδρος Ολάντ περιορίζεται στο ρόλο του ισορροπιστή μεταξύ των τάσεων του σοσιαλιστικού κόμματος. Πήρε κάποια μέτρα που επιτρέπουν τη λιγότερο δαπανηρή διαχείριση του 35ωρου, μέσω υπερωριών, από τις μεγάλες επιχειρήσεις, εγκατέλειψε όμως την προσπάθεια σε ό,τι αφορά τις μικρές επιχειρήσεις που αποτελούν το μεγαλύτερο συλλογικό εργοδότη της χώρας.

Να θυμίσουμε επίσης ότι οι Γάλλοι σοσιαλιστές πρωταγωνίστησαν στην απόρριψη, με δημοψήφισμα, του λεγόμενου ευρωσυντάγματος το οποίο θα έδινε άλλες θεσμικές, οικονομικές και πολιτικές δυνατότητες στην Ε.Ε.

Η γαλλική οπισθοδρόμηση έχει τεράστια σημασία για την Ε.Ε. εφόσον η Γαλλία δε μπορεί πια να εξισορροπήσει τη γερμανική οικονομική ισχύ και επιρροή και δίνει συνεχώς το κακό παράδειγμα σε ό,τι αφορά τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας, τις θεσμικές αλλαγές και την προσαρμογή στους ευρωπαϊκούς κανόνες. Δεν είναι τυχαίο ότι ο περιορισμός του δημοσιονομικού ελλείμματος της Γαλλίας στο 3% του ΑΕΠ έχει αναβληθεί τέσσερις, πέντε φορές και δεν προβλέπεται για το άμεσο μέλλον.

Γιώργος Κύρτσος στην huffingtonpost