Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016

Τσίπρας μεταξύ ... Μουζάλα και Καμμένου!

Ο κ. Τσίπρας είναι εγκλωβισμένος σ’ ένα αμείλικτο δίλημμα: “Ή Μουζάλας ή Καμμένος”. Η κυβέρνηση έχει κάνει το «σαρδάμ», πολιτική της. Υπάρχει ένα όριο στις ανοχές της κοινωνίας. Εξαντλήθηκε χθες. ...

Αποσπάσματα από τη σημερινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών:
Στο σοβαρό ολίσθημα του κ. Μουζάλα, ένα ολίσθημα που συνιστά αλλοίωση της πάγιας εθνικής γραμμής, η Νέα Δημοκρατία αντέδρασε πρώτη. Ήμασταν εξαιρετικά προσεκτικοί, σοβαροί και υπεύθυνοι. Αναφέραμε ότι ο κ. Μουζάλας έπρεπε ο ίδιος να σκεφτεί, από χθες το βράδυ, την παραίτησή του.
Δεν το έκανε.
Τον στήριξε, μάλιστα – όπως διέρρεαν κυβερνητικές πηγές – ο ίδιος ο κ. Τσίπρας.
Από σήμερα – και το είπε ρητά ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κ. Μητσοτάκης – η παραίτηση Μουζάλα είναι επιβεβλημένη. Τόσο για το ατόπημά του, όσο και για την κατάσταση στην Ειδομένη και γενικότερα την παταγώδη αποτυχία στη διαχείριση του προσφυγικού – μεταναστευτικού.
Επιτέλους: Κάποιος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη.
Το ερώτημα είναι:
Ο κ. Τσίπρας θα επιμείνει στη θέση που διέρρεε χθες ή θα υποκύψει στην αξίωση Καμμένου;
Στην περίπτωση που δεν παραιτηθεί τελικά ο κ. Μουζάλας πρέπει να απαντηθεί ένα καίριο ερώτημα, που αφορά στην ίδια την αντιμετώπιση του προσφυγικού:
Πως θα συνεργαστεί ο επικεφαλής του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας που έχει συντονιστικό ρόλο στο μεταναστευτικό με τον κατεξοχήν αρμόδιο Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής;
Ο κ. Τσίπρας είναι εγκλωβισμένος σ’ ένα αμείλικτο δίλημμα: “Ή Μουζάλας ή Καμμένος”.
Και κάτι ακόμη:
Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Γιατί ο κ. Καμμένος δεν έθεσε κανένα θέμα εμπιστοσύνης όταν ο κ. Φίλης στρεφόταν εναντίον της εθνικής μας θέσης, αρνούμενος τη Γενοκτονία των Ποντίων;
Σε κάθε περίπτωση, ένα είναι βέβαιο:
Ο κ. Τσίπρας αποδυναμώνεται μέρα με τη μέρα.
Δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Δημιουργεί και άλλα.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΚΑΝΕ ΤΟ «ΣΑΡΔΑΜ» ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ
Ποιο είναι το όριο ανοχής, μιας αντιπολίτευσης, αλλά και μιας κοινωνίας, απέναντι σε μια Κυβέρνηση που έχει κάνει το «σαρδάμ» πολιτική της;
Θυμίζω:
- «Η Ειδομένη είναι τιμή για την Ελλάδα»
- «Η θάλασσα δεν έχει σύνορα»
- «Οι πρόσφυγες λιάζονται και οι πρόσφυγες εξαφανίζονται»
- «Η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα να προσφύγει η ίδια στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ»
- «Η Γενοκτονία των Ποντίων που δεν ήταν Γενοκτονία»
- «Τα δύο νησιά, Λέσβος και Μυτιλήνη»
- «Ο Νομός Ηπείρου»
- Τώρα η «Μακεδονία».
Υπάρχει, λοιπόν, ένα όριο ανοχής.
Ξεπεράστηκε χθες με την απαράδεκτη αναφορά Υπουργού της Κυβέρνησης σε «Μακεδονία».
Διαβάστε εδώ ολόκληρη τη σημερινή ενημέρωση:

Δεν υπάρχουν σχόλια: