Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

Πόλεμος στην ψυχή του κτήνους...


Όσο πιο άγονα μυαλά βρίσκει ο ρατσισμός τόσο πιο πολύ φυτρώνει. Ο Τσέχος οπαδός της Σπάρτακ Πράγας που ούρησε πάνω σε ζητιάνα στη Ρώμη είναι....

το κατακάθι της ρατσιστικής πλέμπας. Οι Ολλανδοί φίλοι της Αϊντχόφεν που πετούσαν κέρματα σε βασανισμένους πρόσφυγες στη Μαδρίτη είναι τερατογενέσεις της εποχής. Η Ουγγαρέζα εικονολήπτρια, που κλώτσησε την ώρα της δουλειάς της, τον πατέρα που έτρεχε με το παιδί του στην αγκαλιά, είναι η μεταμόρφωση του ανθρώπου σε κτήνος. Τα τείχη και οι τοίχοι που σηκώνουν Σκοπιανοί, Ούγγροι, Βούλγαροι για να φράξουν το δρόμο στην εισαγόμενη απελπισία είναι χιτλερικός σπόρος που έπεσε σε διπλανά χωράφια και τώρα βλαστίζει.

Γι’ αυτούς τους υπανθρώπους νιώθεις οργή και οίκτο. Και περισσότερο για όσους γεννήθηκαν μέσα στα ερείπια των κομμουνιστικών καθεστώτων – αυτά που κάποτε έδωσαν ελπίδα, αλλά κακοφόρμισαν, επιτέθηκαν στον Άνθρωπο και τελικά κατέρρευσαν. Φυσικά καμιά μομφή για την ιδεολογία εκείνων των καθεστώτων. Μομφή και κατηγόρια υπάρχουν γι’ αυτούς που εφάρμοσαν την ιδεολογία με τον δικό τους φασιστικό τρόπο.

Αυτή η επίθεση φτωχών κατά απελπισμένων είναι παράνοια αλλά συμβαίνει. Τη βλέπουμε στην Αμερική, τη συναντάμε στην Ευρώπη, την αντικρίζουμε δίπλα μας, στην Ελλάδα. Ο ρατσισμός είναι ο μύκητας της εποχής. Αυτός που απλώνεται σε ολόκληρη τη γη και έχει μπει από χρόνια και στον αθλητισμό. Όπου μόνο υγιή μυαλά και αποφασιστικοί παράγοντες μπορούν να καταπολεμήσουν την ψυχή του κτήνους, όπως έκανε η Τσέλσι όταν «έδωσε» στις αρχές εκείνους τους οπαδούς της που έκαναν ρατσιστική επίθεση στο μετρό του Παρισιού σε Γαλλομαυριτανό.

Η λύση για την αντιμετώπιση του φασισμού είναι μόνο η επίθεση Πολιτισμού στις κοινωνίες με άγονα μυαλά. Μαζί και πόλεμος στην αδιαφορία για οτιδήποτε φασιστικό και κτηνώδες εκτυλίσσεται γύρω μας. Ποτέ δεν θα ξεχάσω μια η γιαγιά, στα παιδικά μου χρόνια, που μου έλεγε ότι στον κόσμο υπάρχουν οι καλοί, οι κακοί και οι αδιάφοροι. Οι τελευταίοι, μου τόνιζε, είναι οι πιο κακοί από τους κακούς.

Να είσαι καλά εκεί, στο άγνωστο, που βρίσκεσαι, γιαγιά.

 Διον. Βραϊμάκης

(Δημοσιεύτηκε στη Live Sport του Σαββάτου)

Δεν υπάρχουν σχόλια: