Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

O κίνδυνος εξόδου από τη ζώνη Σένγκεν και πώς να τον αποτρέψουμε

Το 2015 η κυβέρνηση Τσίπρα μας οδήγησε στα όρια του Grexit και το 2016 μας έχει φτάσει στα όρια της προσωρινής αναγκαστικής εξόδου από τη ...
... ζώνη Σένγκεν. Με τα λάθη και τις παραλείψεις της επιβεβαιώνει ότι η Ελλάδα χάνει εξαιτίας της ευρωπαϊκές ευκαιρίες και δυνατότητες, ενώ αδυνατεί να συμβάλει στην αντιμετώπιση των κοινών ευρωπαϊκών προβλημάτων.
Πρέπει να αλλάξουν πολλά για να αποκτήσει η Ελλάδα πολιτική στο προσφυγικό-μεταναστευτικό και να συμβάλει στην αντιμετώπιση ενός προβλήματος που αποσταθεροποιεί πολιτικά και κοινωνικά την Ε.Ε., ενώ οδηγεί στη διπλωματική απομόνωση της χώρας μας.
Αριστεροδεξιός ψευτοδιεθνισμός
Στην κυβερνητική ηγεσία επικρατεί η άποψη ότι η Ε.Ε. πρέπει να πληρώσει ακριβά τους περιφερειακούς πολέμους που ξεκίνησε η Δύση και πώς η Ελλάδα πρέπει να έχει ανοιχτά τα σύνορά της σε όλους τους πολιτικούς πρόσφυγες και τους οικονομικούς μετανάστες, απ’ όπου κι αν προέρχονται και μέχρι την τελική επίλυση όλων των προβλημάτων σε ολόκληρο τον κόσμο. Υπάρχουν κυβερνητικά στελέχη που χρησιμοποιούν τις προσφυγικές, μεταναστευτικές ροές σαν ένα πολιτικό, κοινωνικό υπερόπλο που μπορούν να χρησιμοποιήσουν κατά της Ε.Ε. Χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του υπουργού Άμυνας κ. Καμμένου, ο οποίος απειλούσε τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο να ανοίξει τα ελληνικά και ευρωπαϊκά σύνορα σε τζιχαντιστές σε περίπτωση που δεν θα προσυπέγραφαν την οικονομική πολιτική Τσίπρα-Βαρουφάκη.
Οι χώρες της Ε.Ε. που δηλώνουν πρόθυμες να ενσωματώσουν εκατομμύρια πρόσφυγες από τη Συρία και άλλες χώρες που δοκιμάζονται από εμφύλιο δεν είχαν καμία συμμετοχή στο ξεκίνημα του πολέμου των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Συρία και στη Λιβύη. Η Γερμανία, η Αυστρία και η Σουηδία, που δίνουν το καλό παράδειγμα της ενσωμάτωσης των προσφύγων στην οικονομία και στην κοινωνία τους, δεν έχουν τις στρατιωτικές δυνατότητες ούτε τη στρατηγική χωρών όπως οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Ειδικά οι Βρετανοί χαρακτηρίζονται από πολιτική υποκρισία στο προσφυγικό-μεταναστευτικό, γιατί, αφού έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αποσταθεροποιήσουν χώρες στρατηγικής σημασίας –να θυμίσουμε τη βρετανική εισβολή στο Ιράκ στη βάση των ανύπαρκτων, όπως αποδείχθηκε, όπλων μαζικής καταστροφής του καθεστώτος Σαντάμ Χουσεΐν–, δηλώνουν τώρα ότι απειλούνται από τις προσφυγικές, μεταναστευτικές ροές που δημιούργησαν στην Ε.Ε. οι λαθεμένες επιλογές τους και σκέφτονται να κατοχυρώσουν τα συμφέροντά τους με το πολυσυζητημένο Brexit.
Όσο για την αντίληψη των κυβερνητικών στελεχών ότι πρέπει να διευκολύνουμε όλους τους πρόσφυγες και όλους τους οικονομικούς μετανάστες απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχονται, οδηγεί σε αδιέξοδες καταστάσεις. Οι πολιτικοί πρόσφυγες που προέρχονται από τη Συρία είναι πλέον το 35%-40% του συνόλου των εισερχομένων στην Ελλάδα, εφόσον οργανώνονται μαζικές μετακινήσεις οικονομικών μεταναστών από τις χώρες της Βόρειας Αφρικής προς την Ε.Ε. μέσω Τουρκίας και Ελλάδας. Αυτοί που πρωταγωνίστησαν σε καλά οργανωμένες επιθέσεις κατά γυναικών στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Κολωνίας το βράδυ της Πρωτοχρονιάς ήταν Βορειοαφρικανοί οικονομικοί μετανάστες και όχι Σύριοι πολιτικοί πρόσφυγες. Καλούμαστε, λοιπόν, να αποφασίσουμε εάν μας ενδιαφέρουν τα βασικά δικαιώματά μας ή είμαστε έτοιμοι να τα θυσιάσουμε στο όνομα ενός στρεβλού αριστεροδεξιού ψευτοδιεθνισμού.
Το κράτος σαν ΜΚΟ
Το δεύτερο λάθος στρατηγικής σημασίας που κάνει η κυβέρνηση είναι ότι αντιμετωπίζει ένα θέμα τεράστιας σημασίας για το ελληνικό κράτος με προσέγγιση ΜΚΟ. Δεν μας ενδιαφέρει η φύλαξη των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων, δεν μας ενδιαφέρει η συνεννόηση με την Τουρκία, η οποία είχε δώσει θετικά αποτελέσματα επί κυβέρνησης Σαμαρά, δεν μας ενδιαφέρουν ζητήματα κρατικής ασφάλειας και σχέσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους, το μόνο που μας απασχολεί είναι η διευκόλυνση όσων προωθούνται στην Ελλάδα από τα διεθνή κυκλώματα των διακινητών για να προωθηθούν μέσω του λεγόμενου βαλκανικού δρόμου προς την Αυστρία, τη Γερμανία και τη Σουηδία.
Από τους 65.000 αστυνομικούς που έχουμε, ελάχιστοι βρίσκονται στις περιοχές που δέχονται πρόσφυγες και οικονομικούς μετανάστες με ρυθμό που ξεπερνάει το 1 εκατομμύριο άτομα το χρόνο, ενώ ανύπαρκτη είναι η συμβολή των ενόπλων δυνάμεων στην αντιμετώπιση του προβλήματος, παρά το γεγονός ότι στο μισθολόγιο του υπουργείου Άμυνας βρίσκονται πάνω από 90.000 άτομα.
Η έλλειψη κυβερνητικής πολιτικής και η απουσία του ελληνικού κράτους οδηγούν στην ευρωπαϊκή αναβάθμιση της Τουρκίας και της ΠΓΔΜ, εφόσον οι Ευρωπαίοι εταίροι προσπαθούν να περιορίσουν τις ροές από την Τουρκία προς την Ελλάδα ή να μετατρέψουν την ΠΓΔΜ, για να ελέγξουν τουλάχιστον τις ροές από την Ελλάδα προς την Ε.Ε. μέσω Βαλκανίων.
Ευρωπαϊκές ψευδαισθήσεις
Η κυβερνητική ηγεσία έχει την ψευδαίσθηση ότι τελικά θα υπάρξει μία ευρωπαϊκή παρέμβαση για να λυθεί το προσφυγικό-μεταναστευτικό σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, ανάλογη με την παρέμβαση που υπήρξε για να αποτραπεί την τελευταία στιγμή η έξοδος από την Ευρωζώνη.
Είναι όμως άλλο τα οικονομικά ζητήματα, στα οποία η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι αρκετά προωθημένη, και άλλο τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, αμυντικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, στα οποία δεν υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει την επόμενη δεκαετία κοινή ευρωπαϊκή πολιτική.
Είναι άλλο οι θετικές πρωτοβουλίες που παίρνει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Γιούνκερ και οι σωστές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και άλλο η πολιτική που εφαρμόζεται και η οποία στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στη διακυβερνητική συνεργασία. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για μετεγκατάσταση 160.000 προσφύγων βάσει ποσόστωσης και τελικά αυτοί που μετεγκαταστάθηκαν δεν ξεπερνούν τους 350.
Σε αυτό το ευρωπαϊκό περιβάλλον, όπου οι περισσότερες κυβερνήσεις και οι ισχυρότερες πολιτικές δυνάμεις πιέζουν προς την κατεύθυνση της λιγότερης και όχι της περισσότερης Ευρώπης, δεν μπορούμε να περιμένουμε τη φύλαξη των συνόρων μας από τη Frontex, η οποία υποτίθεται ότι θα αναβαθμιστεί. Πρέπει να αναλάβουμε εμείς την αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων μας και να συνεννοηθούμε σε διακυβερνητικό επίπεδο –για παράδειγμα, με την κυβέρνηση της Γερμανίας– για τη μείωση των προσφυγικών, μεταναστευτικών ροών, την προγραμματισμένη οικονομική και κοινωνική ενσωμάτωση πολλών εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων κάθε χρόνο και την κάλυψη του κόστους αυτής της σύνθετης πολιτικής.
Τα λεγόμενα hot spots, τη δημιουργία των οποίων ζητεί από την Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι ήδη ξεπερασμένα από τις εξελίξεις, εφόσον έχουν προγραμματιστεί να έχουν πολύ μικρή χωρητικότητα σε σχέση με τις προσφυγικές, μεταναστευτικές ροές που έχουν δημιουργηθεί. Θα πρέπει να πάρουμε άλλου είδους πρωτοβουλίες, όπως είναι η φιλοξενία των προσφύγων και των μεταναστών σε χαμηλού κόστους μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, οι οποίες θα μπορούσαν να λειτουργήσουν το κρίσιμο διάστημα των επόμενων 2-3 μηνών με την κάλυψη του κόστους από κονδύλια των ευρωπαϊκών θεσμών και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Όταν η Γερμανία δηλώνει έτοιμη να δαπανήσει σε ετήσια βάση 17-20 δισ. ευρώ για την ενσωμάτωση των προσφύγων, θα πρέπει να είναι σε θέση να επενδύσει μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για να διευκολύνει τη μείωση των προσφυγικών, μεταναστευτικών ροών από την Τουρκία προς τη Γερμανία μέσω Ελλάδας.
Εθνική μοναξιά
Η Ελλάδα κινδυνεύει να περιέλθει σε κατάσταση ευρωπαϊκής απομόνωσης, με τις αναπτυγμένες χώρες, όπως η Γερμανία και η Αυστρία, να την κατηγορούν ότι υπονομεύει την προγραμματισμένη ενσωμάτωση των προσφύγων αφήνοντας ανεξέλεγκτες τις προσφυγικές, μεταναστευτικές ροές και λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Σλοβενία και η Κροατία, να θεωρούν ότι επιδιώκουμε την κοινωνική και πολιτική τους αποσταθεροποίηση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: