Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

Όλη η αλήθεια για το αγροτικό πρόβλημα. Από πρίγκιπες, βάτραχοι!

Τα τελευταία τριάντα χρόνια το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων (εξαγωγές μείον εισαγωγές, σε τρέχουσες τιμές, μετατρεπόμενες σε Ευρώ) από πλεονασματικό μετατράπηκε σε ...
... εφιάλτη. 38.367.000 € πλεόνασμα είχαμε το 1981.
Δείτε τη συνέχεια: Το 1991 έχουμε έλλειμμα 311.102.000 €. Το 2001 τριπλασιάζεται: 1.003.460.000 €, με αποκορύφωμα το έτος 2008 που φτάνει στο ύψος ρεκόρ των 3.043.506.477 €! Τρία δις για να εισάγουμε μαρούλια Μαρόκου και ντομάτες Βελγίου.
Οι επιδοτήσεις, αντί να οδηγήσουν σε σταδική αλλαγή των ασύμφορων καλλιεργειών, οδήγησαν στην διόγκωσή τους. Όμως η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι χώρα καλλιέργειας βαμβακιού. Τελεία και παύλα. Δεν υπάρχει περίπτωση να ανταγωνιστεί την Αίγυπτο.
Δεν έχει έναν... Νείλο για να ποτίζει και η εμμονή στο επιδοτούμενο βαμβάκι εξάντλησε τον υδροφόρο ορίζοντα με δραματικές επιπτώσεις στο οικοσύστημα. Είναι όμως μια “τεμπέλικη” καλλιέργεια! (Μεταξύ μας, αγαπητοί ξεσηκωμένοι του κάμπου, κι εγώ από χωριό είμαι…)

ΜΙΚΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΚΟΣ ΚΛΗΡΟΣ
Με μέσο μέγεθος εκμετάλλευσης τα 48 στρέμματα (το χαμηλότερο στην ΕΕ), ο πολυτεμαχισμένος γεωργικός κλήρος στην Ελλάδα αυξάνει το κόστος παραγωγής. Στην Αυστρία, η αντίστοιχη μέση εκμετάλλευση είναι 190 στρέμματα, στη Γαλλία, 520 και στη Δανία, 590.
Στην αμπελοπαραγωγό Κορινθία ο μέσος εξαγωγικός αμπελώνας είναι κάτω από 30 στρέμματα. Ο μεγαλύτερος δεν φτάνει τα 200. Οι ανταγωνιστές της Κορινθίας, στην Ισπανία, έχουν πάνω από 1.000 στρέμματα ο καθένας. Το ίδιο και στην Καλιφόρνια, στη Νότιο Αφρική, στη Χιλή, στην Αίγυπτο.
Το 60% της αγροτικής γης στην Ελλάδα ανήκει σε ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με την παραγωγή, με αποτέλεσμα οι αγρότες να είναι υποχρεωμένοι να νοικιάζουν κτήματα, γεγονός που ανεβάζει το κόστος παραγωγής.
Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες η αγροτική γη προστατεύεται ως μέσο παραγωγής και δεν μπορεί να μεταβιβαστεί παρά μόνο σε αγρότες (Δανία). Στη Γερμανία, αν θες να αγοράσεις αγροτική γη χωρίς να είσαι αγρότης, σε τσακίζουν στον φόρο.

ΜΗΤΡΩΟ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑΣ
Σύμφωνα με τον κανονισμό 1593/2000 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, για τη θέσπιση ενός Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης και Ελέγχου (ΟΣΔΕ), τα Κράτη-Μέλη οφείλουν να δημιουργήσουν ένα Σύστημα Αναγνώρισης Αγροτεμαχίων το οποίο έπρεπε να είναι λειτουργικό από 1/1/2005, για να ξέρουν ποια είναι η αγροτική γη, ποιος παίρνει χρήματα, πόσα και γιατί.
Η διαδικασία του ΟΣΔΕ προϋπέθετε διάφορα μητρώα (αγροτών, ελαιοκομικό, δενδρώνων, αμπελουργικό, κ.λπ.). Το μητρώο αγροτών ολοκληρώθηκε το 2004, αλλά ήδη είναι ξεπερασμένο. Τα άλλα δεν έγιναν ποτέ!
Λεπτομέρειες με σημασία: Το 2005 το σύστημα ΟΣΔΕ ανατέθηκε στην ΠΑΣΕΓΕΣ και στους συνεταιρισμούς (ΕΑΣ) μέλη της. Το έργο αυτό έδωσε πολλά χρήματα στις συνεταιριστικές οργανώσεις, καθώς επιβλήθηκε «χαράτσι» από 100 έως 350 ευρώ ανά αίτηση ένταξης στην ενιαία ενίσχυση.
Με το ποσόν αυτό που έφτανε τα 80 εκατ. ευρώ το χρόνο, επιβίωσαν όλες σχεδόν οι Ενώσεις και η ΠΑΣΕΓΕΣ, καθώς δεν ασκούσαν άλλη δραστηριότητα! Το απίστευτο είναι ότι οι ΕΑΣ παίρνουν χρήματα από τους αγρότες που είναι μέλη τους, για να συντάξουν μια αίτηση - διαδικασία που θα έπρεπε να είναι υποχρέωση εξυπηρέτησης των ΕΑΣ στα μέλη τους.
Ο τότε υπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή, Αλέξ. Κοντός που προερχόταν από το συνεταιριστικό κίνημα, «διόρθωσε» την αδικία με μια μεγαλύτερη: το συνολικό «χαράτσι» της αίτησης - γύρω στα 50 εκατ. ευρώ - θα το πλήρωνε το κράτος δηλαδή ο φορολογούμενος, που δεν έχει καμία σχέση με την αγροτική παραγωγή!

ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ
Στην Ελλάδα ο αγροτικός συνεταιρισμός απέχει έτη φωτός από αυτό που θα έπρεπε να είναι, δηλαδή μια συλλογική, αγροτική επιχείρηση που προστατεύει τα μέλη της, τυποποιεί προϊόντα, κάνει επαφές με τις αγορές, ψάχνει νέες ευκαιρίες και έχει δυναμική παρέμβαση στην αγορά.
Είναι κομματικά μαγαζιά προσλήψεων και «ρεμούλας». Η διαφθορά στις ΕΑΣ είναι γνωστή στις τοπικές κοινωνίες με κάθε λεπτομέρεια.
Καταχρεωμένοι και αναποτελεσματικοί, οι συνεταιρισμοί διαιωνίζουν την κρατικοδίαιτη λογική. Σε αντιδιαστολή, η Friesland, η εταιρεία που παράγει το γάλα ΝΟΥΝΟΥ, είναι μια μεγάλη συνεταιριστική επιχείρηση.

ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ: Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ
Πόσοι είναι οι αγρότες στην Ελλάδα; Κανένας δεν ξέρει! Με βάση την τελευταία απογραφή γεωργικών εκμεταλλεύσεων, εμφανίζονται 813.000.
Στην πραγματικότητα, οι ενεργοί αγρότες δεν είναι πάνω από 300.000. Οι υπόλοιποι είναι άνθρωποι της πόλης που βγάζουν κάτι από τα κτήματα του παππού, ή επιτήδειοι με ένα στρέμμα στην Κάτω Παναγιά που δεν ξέρουν ούτε καν πού πέφτει, και δήλωσαν αγρότες για να “τσιμπάν” επιδοτήσεις και καμμιά συνταξούλα του ΟΓΑ.
Οι κυβερνήσεις αρνούνται να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση λόγω πολιτικού κόστους. Σημαντικό πρόβλημα για την ανταγωνιστικότητα του πρωτογενούς τομέα είναι και το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο των απασχολουμένων: ποσοστό 14,3% δεν έχει απολυτήριο δημοτικού, 69,5% είναι οι απόφοιτοι δημοτικού, 15% είναι οι απόφοιτοι γυμνασίου ή λυκείου και μόλις το 1,2% είναι απόφοιτοι ΑΕΙ ή ΤΕΙ!

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΦΥΛΕΣ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ
Η χώρα μας υστέρησε σημαντικά και στη δημιουργία ελληνικών φυλών ή υβριδίων ζώων και φυτών προσαρμοσμένων στις ελληνικές κλιματικές συνθήκες για την παραγωγή ποιοτικών τοπικών προϊόντων, με στόχο την υποστήριξη της ανταγωνιστικότητας στην αγροτική οικονομία.
Χαρακτηριστική του πόσο μικρή σημασία δίνουν οι «χαρτογιακάδες» των Υπουργείων στα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της γεωργικής μας παραγωγής είναι η πρόσφατη κυβερνητική απόφαση για διάλυση της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΓΕΝΕΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ, στην οποία διατηρείται το DNA της ελληνικής φύσης. Η Τράπεζα εδώ και 30 χρόνια συγκέντρωσε και διατηρεί 14.500 πολύτιμους σπόρους άγριων και καλλιεργούμενων συγγενών φυτών. Οι τοπικές ποικιλίες των καλλιεργούμενων ειδών είναι το «καλό χαρτί» για τη δημιουργία αναγνωρίσιμων προϊόντων με υψηλή εμπορική αξία.
Την ίδια στιγμή η παγκόσμια κοινότητα δημιουργεί την παγκόσμια τράπεζα σπόρων, ένα ασφαλές θησαυροφυλάκιο σπόρων που βρίσκεται στο νησί Spitsbergen του νορβηγικού αρχιπελάγους Svalbard και είναι σε απόσταση 1.120 χιλιομέτρων από το Βόρειο Πόλο, με σκοπό να συμβάλλει στη συντήρηση της βιοποικιλότητας του πλανήτη και να συγκεντρωθούν εκεί σπόροι από κάθε γνωστό είδος φυτού της γης.

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ... ΓΡΑΦΕΙΟΥ
Ένα ακόμη ολέθριο λάθος ήταν η μετατροπή των «μάχιμων» γεωπόνων του Υπουργείου Γεωργίας σε «γραφιάδες» και διοικητικούς διεκπεραιωτές των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων. Επικύρωση αυτού του παραλογισμού υπήρξε η υποχρεωτική μετάταξη των γεωπόνων που υπηρετούσαν στους 52 νομούς της χώρας από το Υπουργείο Γεωργίας στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις! 
Με αυτή την πράξη το καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο έχασε την επαφή του με τον αγροτικό χώρο της περιφέρειας και δημιουργήθηκε το παράδοξο φαινόμενο οι γεωπόνοι των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων να εργάζονται για εργασίες που τους ανατίθονταν από το Υπουργείο Γεωργίας (νυν ΥΠΑΑΤ), έχοντας όμως ως πολιτικό προϊστάμενο τον αιρετό Νομάρχη, και ως κριτήριο «απόδοσης» τις εξυπηρετήσεις στην διοχέτευση των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων.
ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΑΠΟ ΠΡΙΓΚΗΠΕΣ, ΒΑΤΡΑΧΟΙ!Τα τελευταία τριάντα χρόνια το εμπορικό ισοζύγιο αγροτ...
Δημοσιεύτηκε από Thanos Tzimeros στις Κυριακή, 24 Ιανουαρίου 2016

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αλήθεια πρώτη: Το 20% των αγροτών απολάμβανε το 70% των επιδοτήσεων για πάνω από τριάντα χρόνια. Και επειδή ή ΚΑΠ που εφαρμόζεται φέτος για πρώτη φορά, είναι δικαιότερη και επιδοτεί και εκείνο το 50% που μέχρι σήμερα δεν πήρε μία, η χώρα κάνοντας χρήση του βαθμού ευελιξίας που πάντα η ΕΕ αφήνει στα κράτη μέλη στο εφαρμοστικό σκέλος, κατόρθωσε το ακατόρθωτο. Το 10% περιπου των αγροτών, να παίρνει το 70% των επιδοτήσεων. Από φέτος.

Αλήθεια δεύτερη: Ο ΟΓΑ, σε ότι αφορά τους αγρότες, από το 1998 είναι ταμείο ανταποδοτικό. Ταυτόχρονα, έχει και ένα κοινωνικό σκέλος που συνταξιοδοτεί ανασφάλιστους άνω των 65 τα τελευταία δε χρόνια του φόρτωσαν μονογονεϊκές οικογένειες και οικογένειες με τους δύο γονείς άνεργους. Όταν οι Σημιτης-Γιαννίτσης κατέθεσαν το ασφαλιστικό, το κοινωνικό σκέλος ΟΓΑ θα καλυπτόταν από την βασική σύνταξη και θα αποκοβόταν από το ανταποδοτικό των αγροτών. Δεν πέρασε το ασφαλιστικό, κανείς δεν διαχώρισε τα δύο ταμεία επειδή βόλευε (το ανταποδοτικό μόλις πρόπερσι άρχισε να χορηγεί συντάξεις) και τελικά περνάει ή στρεβλή εικόνα ότι ο ΟΓΑ χρηματοδοτείται με πόσο κατά 1 δις περισσότερο από το ΙΚΑ. Το ότι δίνει ένα τρακοσάρι σύνταξη και εγγυημένο εισόδημα σε άσχετους με τον αγροτικό τομέα, μούγκα στη στρούγκα, ναι;

Αλήθεια τρίτη: ΕΛΓΑ ήτοι ασφάλιση αγροτικής παραγωγής που έχει μόνιμους λήπτες και μόνιμα επίσης υποζύγια που πληρώνουν. Θες κύριε αγρότη να βάλεις βαμβάκι στη Θράκη (για την επιδότηση) που το κλίμα δεν το σηκώνει; Διπλό ή και τριπλό ασφάλιστρο κινδύνου από τον συνάδελφο σου στην Θεσσαλία που, εκτός ακραίων καιρικών φαινομένων, δεν θα έχει πρόβλημα. Ζωνοποίηση ασφάλιστρου, κάνεις και πολιτική αναδιαρθρωτική, και επιπλέον τα πελατάκια πληρώνουν για να έχουν.

Αλήθεια τέταρτη: Μην τα κάνετε όλα ίσωμα. Δεν είναι όλοι οι αγρότες ίδιοι, δεν παίρνουν όλοι επιδοτήσεις (οι μισοί σχεδόν παράγουν για την αγορά χωρίς να παίρνουν μια από την ΕΕ), δεν φοροδιαφεύγουν όλοι, δεν δεν δεν. Έχουν εδώ και χρόνια επιλέξει ένα βίαιο και μαξιμαλιστικό τρόπο διεκδίκησης, συμφωνώ μαζί σας αλλά το να τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι, κρίμα κι άδικο. Στο πέρασμα του χρόνου οι ανισότητες παγιώνονται και βαθαίνουν, αυτό είναι το θέμα, αυτό πρέπει να δούμε. Δεν έχουν τον τρόπο να το εκφράσουν σωστά αλλά δεν είναι και αρσακειάδες.

Αλήθεια πέμπτη: Το κλείσιμο των δρόμων ως μορφή πάλης για τους αγρότες, έχει γονείς. Το ΚΚΕ και την ΝΔ με τους αλήστου μνήμης Μπούτα (επαγγελματικό στέλεχος και καθόλου παραγωγό) και Πατάκη (μεγαλοαγρότη) από το τη μια μεριά, τον Κοκκινούλη της ΕΑΣ Λάρισας (διώκεται για ατασθαλία 65 εκατ.) από την άλλη.
Έτσι για να μην ξεχνάμε, ναι;