«Νεοφιλελεύθερος» ή «φιλελέ» είναι ρετσινιές που η ψευδοαριστερή κουλτούρα κολλάει σε οποιονδήποτε αποδοκιμάζει το κατεστημένο παρασιτικό μοντέλο

Η βεβαιότητα ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ψηφίστηκε την Κυριακή και από ψηφοφόρους άλλων κομμάτων, τοποθετημένων αριστερότερα από το δικό του, υποδηλώνει το ...
.... δίλημμά του από εδώ κι εμπρός. Αν ανοίξει τη ΝΔ προς το Κέντρο με ένα αποφασιστικό ιδεολογικό φρεσκάρισμα (και όχι με την αμοιβαδοειδή διάχυση της απολιτικής καραμανλικής πενταετίας), μπορεί βάσιμα να ελπίζει στην απορρόφηση ενός μέρους αυτού του χώρου. Αν, από την άλλη, η αποδοχή του από την καθαυτό κομματική βάση δεν είναι τόσο σαφής όσο φάνηκε την Κυριακή, ίσως με ένα τέτοιο άνοιγμα δει σύντομα να αντεπιτίθενται οι μουδιασμένοι τώρα εσωκομματικοί αντίπαλοί του.

Απέκτησε άραγε η Δεξιά τον Σημίτη της, με είκοσι χρόνια καθυστέρηση; Είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο εκσυγχρονιστής πολιτικός ηγέτης που θα δώσει στο κόμμα του ένα ευρωπαϊκό (και όχι «φιλοευρωπαϊκό») προφίλ; Ανατέλλει μια μεγάλη και αυθεντική ελληνική Κεντροδεξιά κατά το ευρωπαϊκό πρότυπο, τη στιγμή που η ελληνική Κεντροαριστερά δεν μπορεί να συγκροτήσει έναν συμπαγή, ιδεολογικά σαφή και εκλογικά ελκυστικό πόλο;

Δύσκολο να πούμε και δύσκολο να γίνει. Η σημερινή ΝΔ δεν έχει τη συνοχή του παλιού ΠΑΣΟΚ, όπου οι «βαρονίες» συντρίφτηκαν εν τη γενέσει τους από τον απόλυτο μονάρχη που λεγόταν Ανδρέας Παπανδρέου. Και ο νέος αρχηγός της δεν έχει, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, ένα αντίστοιχο, εξίσου κινητοποιητικό αφήγημα με εκείνο του Σημίτη την πρώτη τετραετία του. Εξάλλου και η σημιτική Κεντροαριστερά δεν έγινε αυτό που προσδοκούσε ο εμπνευστής της.

Μολονότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι ο αντι-Τσίπρας, με την έννοια του πολιτικού αντιπάλου που μετέρχεται τις ίδιες ή παρόμοιες μεθόδους, δεν χωράει αμφιβολία ότι η ψήφος προς αυτόν είχε σε μεγάλο βαθμό αντι-τσιπρικό χαρακτήρα.
Επομένως είναι αναπόφευκτη η σύγκριση. Λίγα μόνο χρόνια μεγαλύτερος από τον Τσίπρα, έχοντας και αυτός το επικοινωνιακό ατού του νέου και νεανικού πολιτικού, είναι πολύ εμπειρότερος πολιτικά, πολύ καλύτερος γνώστης του σύγχρονου κόσμου, απείρως πιο μορφωμένος και γλωσσομαθής, ενώ παρά τον εκτοξευτήρα που αποτέλεσε γι' αυτόν ένα πολιτικό σόι με μεγάλη επιρροή διαθέτει ανεξάρτητη προσωπικότητα, αποδεδειγμένα ικανή για μοναχική τόλμη, κόντρα στις κομματικές έξεις, αγκυλώσεις και αδράνειες.
Ο «ελιτισμός» που του καταλογίζεται ως μειονέκτημα μπορεί αντίθετα να είναι πλεονέκτημα σε μια κοινωνία που δείχνει εξαντλημένη, αν όχι ντροπιασμένη μετά το μεθύσι των λαϊκιστικών μαγγανειών. Αλλωστε και ο «ελιτιστής» Σημίτης επωφελήθηκε από μια ανάλογη κόπωση μετά το παρατεταμένο δημαγωγικό κρεσέντο της εποχής του Ανδρέα Παπανδρέου.

Μένει ως εμπόδιο ο «νεοφιλελευθερισμός» του νέου αρχηγού της ΝΔ. Ο όρος «νεοφιλελεύθερος» (ή «φιλελέ», για να γίνει εκφραστικότερη η απαξίωση) είναι μια ρετσινιά που η ηγεμονεύουσα ψευδοαριστερή κουλτούρα δεν κολλάει μόνο στους λάτρεις της αγοράς ως πανάκειας αλλά σε οποιονδήποτε αποδοκιμάζει το κατεστημένο παρασιτικό μοντέλο στη διοίκηση, την οικονομία, την παιδεία και τον πολιτισμό.
Το πόσο νεοφιλελεύθερος είναι ή δεν είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα φανεί σύντομα, τώρα που θα πρέπει να μιλάει ως πολιτικός αρχηγός και όχι ως έκκεντρη φωνή μέσα στο κόμμα του. Αλλά μπορούμε να θεωρούμε βέβαιο ότι οι προτάσεις που θα παρουσιάσει θα έχουν πράγματι πολύ μεγαλύτερη δόση αγοράς παρά κοινωνικού κράτους.

Αυτό ακριβώς θα είναι και το όριο της ελκτικής δύναμής του στο καινούργιο μαγνητικό πεδίο που δημιούργησε. Στο οποίο δεν μπορεί να επεκταθεί από απέναντι ο ΣΥΡΙΖΑ με μια σοσιαλδημοκρατική μετάλλαξη, γιατί το απαγορεύουν το DNA του και η ολοφάνερη εξάντληση του ρεπερτορίου του σε ιδεολογικές μετωνυμίες.

Παρά τα φαινόμενα, λοιπόν, ο χώρος της Κεντροαριστεράς απειλείται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη λιγότερο από όσο ο εγκλωβισμένος ΣΥΡΙΖΑ. Ισως μάλιστα οι εξελίξεις στη ΝΔ να ωθούν επαγωγικά την Κεντροαριστερά προς τη δική της επανάσταση. Μόνο που για να γίνει αυτό θα πρέπει να πάψει να κάνει φετίχ τον εκσυγχρονισμό και να πείσει για τις κοινωνικές ευαισθησίες της.

Μαγνητικά πεδία // Δημοσθένης Κούρτοβικ // TA NEA