Με την επικράτηση του κ. Μητσοτάκη τελείωσαν οι πολιτικές μπλόφες του κ. Τσίπρα

Η κυβέρνηση αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα που διαμόρφωσαν και τα λάθη του 2015

Με την επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη μάχη για την ηγεσία της ΝΔ άλλαξε το πολιτικό πλαίσιο λειτουργίας της κυβέρνησης Τσίπρα. Μέχρι ...

.... σήμερα η κυβέρνηση έχει επιτύχει, σε μεγάλο βαθμό, μια δύσκολη στροφή 180 μοιρών στην οικονομική της πολιτική, συνδυάζοντάς τη με μικρές ή μεγάλες πολιτικές μπλόφες. Η φορολογική πολιτική έγινε πιο αυστηρή, με αποτέλεσμα τα φορολογικά έσοδα του 2015 να συγκρίνονται με εκείνα του 2014, οι ιδιωτικοποιήσεις που εγκρίθηκαν από την κυβέρνηση Σαμαρά υλοποιούνται από την κυβέρνηση Τσίπρα παρά τις πολιτικές αντιρρήσεις που εκφράζονται και κάποιες καθυστερήσεις, ενώ η πρόταση της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό σηματοδοτεί την πλήρη ρήξη με τις υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για εγγύηση ή και αυξήσεις των συντάξεων που τόσο συνέβαλαν στην εκλογική του επικράτηση.

Παρελθόν η αδυναμία της ΝΔ

Στο Μαξίμου προχώρησαν στην προσαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής στους βασικούς κανόνες της Ευρωζώνης για τις χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα θεωρώντας ότι διατηρούσαν τη δυνατότητα για νέους πολιτικούς ελιγμούς και για άσκηση πίεσης στη ΝΔ, η οποία ήταν σε κατάσταση φανερής πολιτικής αδυναμίας ύστερα από αλλεπάλληλες εκλογικές ήττες. Με την εκλογή του κ. Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέκτησε νέα δυναμική και μεγαλύτερη πολυσυλλεκτικότητα, με αποτέλεσμα να αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρωθυπουργός είναι πλέον αναγκασμένος να εφαρμόσει μία εξαιρετικά δύσκολη έως σκληρή οικονομική πολιτική, με τον ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται σε μεγάλη δημοσκοπική πτώση και χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα για άμεση βελτίωση της οικονομικής και κοινωνικής καθημερινότητας των πολιτών. Ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να καλύψει τα λάθη και τις παραλείψεις του πίσω από το συσχετισμό δυνάμεων, ο οποίος δεν ευνοεί πλέον την κυβέρνηση, και αρχίζει να διαπιστώνει ότι θα κριθεί με βάση το αποτέλεσμα.

Η δοκιμασία του ασφαλιστικού

Η πρώτη μεγάλη δοκιμασία για την κυβέρνηση στις νέες συνθήκες που δημιούργησε η εκλογή Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ έχει να κάνει με τη διαχείριση της κρίσης χρηματοδότησης του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος. 

Η κρίση αυτή είναι διαχρονική και οφείλεται στην αδυναμία εφαρμογής μιας σοβαρής ασφαλιστικής μεταρρύθμισης στο ξεκίνημα της συμμετοχής μας στο ευρώ. Η χαλαρή διαχείριση των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και η ακατάσχετη παροχολογία στην οποία στήριξε την πολιτική της άνοδο η ριζοσπαστική Αριστερά οδήγησαν σε δραματικό αδιέξοδο. 

Την κατάσταση περιπλέκουν οι αρνητικές εξελίξεις που σημειώθηκαν το 2015. Η περασμένη χρονιά έκλεισε με μείωση εσόδων του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ κατά 259,7 εκατ. ευρώ σε σύγκριση με το 2014. 

Η μείωση των εισπράξεων από ασφαλιστικές εισφορές ήταν της τάξης του 2,44% και αναδεικνύει την αρνητική δυναμική του συστήματος επί κυβέρνησης Τσίπρα, η οποία υποτίθεται ότι είναι σε θέση να πατάξει την εισφοροδιαφυγή, να αναπτύξει την οικονομία, να αυξήσει την απασχόληση, ώστε να υπάρξουν μεγαλύτερα έσοδα, τα οποία θα στηρίξουν τις παροχές του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος. 

Μια άλλη αρνητική εξέλιξη που κάνει πιο δύσκολη τη διαχείριση του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού είναι η επικράτηση των λεγόμενων μορφών ευέλικτης απασχόλησης στις νέες προσλήψεις του 2015, σε ποσοστό 55,5%. Αυτού του είδους η απασχόληση διευκολύνει τη λειτουργία των επιχειρήσεων σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες αλλά δυσχεραίνει τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος.

Ο κ. Τσίπρας και ο κ. Κατρούγκαλος έχουν να διαχειριστούν την προκλητική ασυνέπεια του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα των συντάξεων, τα διαχρονικά διαρθρωτικά προβλήματα του συστήματος, την επιδείνωση του 2015 και τις δεσμεύσεις που συμπεριλαμβάνονται στο τρίτο πρόγραμμα-μνημόνιο, που έχει την υπογραφή του πρωθυπουργού. 

Επιπλέον, οι λύσεις που προτείνουν δεν φαίνεται να ικανοποιούν πλήρως τους Ευρωπαίους εταίρους, οι οποίοι επιδιώκουν αυστηρότερα ποσοστά αναπλήρωσης, αύξηση των ελάχιστων ετών ασφάλισης από 15 σε 20 για τη λεγόμενη εθνική σύνταξη, ενώ αντιδρούν στην αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και αμφισβητούν την ορθότητα των δημοσιονομικών υπολογισμών της κυβέρνησης.

Ο πρωθυπουργός είναι υποχρεωμένος να διαχειριστεί το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό σε συνθήκες απόλυτης πολιτικής μοναξιάς. Δεν φρόντισε να βελτιώσει το κλίμα με τη ΝΔ και να ξεκινήσει έναν σοβαρό διάλογο όσο είχε το πολιτικό πλεονέκτημα, δεν αξιοποίησε την καλή διάθεση του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού όταν αυτά τα κόμματα δεν δέχονταν μεγάλη πίεση από τη ΝΔ και δεν έχει εξηγηθεί στην εκλογική και κοινωνική βάση του ΣΥΡΙΖΑ ποιες θα είναι οι συνέπειες των κυβερνητικών επιλογών.

Πολιτική απομυθοποίηση

Σε όλα τα ζητήματα στα οποία επένδυσε το Μαξίμου για να παρουσιάσει με τον δικό του τρόπο την οικονομική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση παρατηρείται μια δραματική απομυθοποίηση. Ο συσχετισμός των δυνάμεων δεν ευνοεί πλέον τον ΣΥΡΙΖΑ και το διεθνές περιβάλλον είναι ούτως ή άλλως εξαιρετικά δύσκολο.

Η θεωρία Τσίπρα σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση μπορεί να επιβάλει την αποχώρηση του «αντιλαϊκού» ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. 

Τον πρωθυπουργό επέκρινε μέχρι και ο Γάλλος επίτροπος κ. Μοσκοβισί, ο οποίος συνήθως διευκολύνει την ελληνική πλευρά, ενώ ο υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος παραδέχτηκε με δηλώσεις του στα διεθνή ΜΜΕ ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι δεσμευμένη στη συμμετοχή του ΔΝΤ στον έλεγχο για τη χρηματοδότηση του ελληνικού προγράμματος.

Εξωπραγματική αποδεικνύεται και η κυβερνητική θέση για γρήγορο κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης και μεγάλη οικονομική και δημοσιονομική ελάφρυνση μέσω της αναδιάρθρωσης του χρέους του ελληνικού Δημοσίου. Με συνέντευξη Τύπου στην «Καθημερινή» ο Λετονός αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ντομπρόβσκις υπενθύμισε στην κυβέρνηση τους κανόνες του παιχνιδιού τονίζοντας: 

«Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης εξαρτάται από την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, όπου οι ελληνικές αρχές έχουν μια περιεκτική πρόταση, πρέπει να θέσουν σε λειτουργία το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων και να βρουν τα μέτρα με τα οποία θα πετύχουν πρωτογενές πλεόνασμα για το 2016-2018. 

Είμαστε διατεθειμένοι να προχωρήσουμε με την αξιολόγηση όσον το δυνατόν γρηγορότερα, αλλά δεν μπορούμε να προχωρήσουμε πιο γρήγορα από τις ελληνικές αρχές. Αν δεν ικανοποιηθούν οι προϋποθέσεις, δεν θα έχουμε τίποτα να παρουσιάσουμε στα κράτη-μέλη».

Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα σε ό,τι αφορά την αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου. Η συζήτηση δεν μπορεί να ξεκινήσει πριν από την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και το τελικό αποτέλεσμα δεν πρόκειται να λύσει το οικονομικό και δημοσιονομικό πρόβλημα. Τα πειράματα Τσίπρα-Βαρουφάκη προκάλεσαν μία επιπλέον αύξηση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου κατά 25% του ΑΕΠ, «τρώγοντας» προκαταβολικά το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης του χρέους μέσω της αναδιάρθρωσής του.

Η αλλαγή του πολιτικού κλίματος και του συσχετισμού δυνάμεων δυσκολεύει την κυβέρνηση στα ανοίγματα που επιχειρεί στο παραδοσιακό κοινό του ΣΥΡΙΖΑ μέσω της οργάνωσης της αντιπαλότητας με τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. 

Η σύγκρουση με τους Καναδούς που έχουν επενδύσει στα χρυσωρυχεία της Χαλκιδικής δεν κερδίζει ψήφους για την κυβέρνηση, γιατί ερμηνεύεται από την ευρύτερη κοινή γνώμη σαν μια επιθετική κίνηση που στερεί την οικονομία από επενδύσεις και θέσεις απασχόλησης, ενώ κάνει πιο δύσκολη τη μνημονιακή προσαρμογή.

Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, το Μαξίμου οφείλει να πάρει μια στρατηγικής σημασίας απόφαση. Θα προχωρήσει στην εφαρμογή του τρίτου προγράμματος-μνημονίου χωρίς ταλαντεύσεις, εκπτώσεις και μπλόφες ή θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για πτώση της κυβέρνησης και γρήγορη επικράτηση της ΝΔ.

του ευρωβουλευτή της ΝΔ Γιώργου Κύρτσου // στην Free Sunday