Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016

Παιδεία στα πρόθυρα της «εθνικής τραγωδίας»

Το δραματικό συμπέρασμα ότι βρισκόμαστε «προ των πυλών μιας πανεθνικής εκπαιδευτικής τραγωδίας χωρίς ιστορικό προηγούμενο τις ...
... τελευταίες δεκαετίες» διατυπώνει η ΓΣΕΕ! Το συμπέρασμα προκύπτει από εκτενή συγκριτική έρευνα 500 σελίδων, την οποία διενήργησε το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ) της ΓΣΕΕ και παρουσίασε χθες ο υπεύθυνος Ερευνών του Νίκος Παΐζης
Μέσα από δεκάδες συγκριτικούς πίνακες ανάμεσα στις 28 χώρες μέλη της ΕΕ σε πλήθος διαφορετικών δεικτών, που αρχίζουν από ποσοστά εγκατάλειψης σχολείου και επιδόσεις σε μαθήματα και φτάνουν έως τη μελέτη επάρκειας χώρων, θέρμανσης, τη δαπάνη κράτους, τις ελλείψεις εκπαιδευτικών κ.λπ., εξάγεται το συμπέρασμα ότι η Ελλάδα του Μνημονίου βρίσκεται μπροστά σε καταστροφή και στον χώρο της εκπαίδευσης.
Συγκεκριμένα η ΓΣΕΕ διαπιστώνει:
Αγκάθι η χρηματοδότηση. Οδυνηρές είναι οι επιπτώσεις της υποχρηματοδότησης. Σύμφωνα με τους οικονομικούς απολογισμούς του κράτους που υποβάλλονται στη Βουλή των Ελλήνων, δεν επαληθεύονται μέχρι στιγμής τα στοιχεία της Eurostat και συνακόλουθα η εκτίμησή της ότι το 2013 η δημόσια δαπάνη για την εκπαίδευση αντιστοιχούσε στο 4,5% του ΑΕΠ. Σύμφωνα με την προσέγγιση του ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ, που αποτιμά όχι την προϋπολογισθείσα δαπάνη αλλά την τελικώς πληρωθείσα, με τα στοιχεία δημοσιοποιούνται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, η δημόσια δαπάνη για την εκπαίδευση στην Ελλάδα το 2013 αντιστοιχεί στο 3,20% του ΑΕΠ (182.438 εκατ. ευρώ). 
Το πρόβλημα εστιάζεται κυρίως στην προσχολική εκπαίδευση, οι υποδομές της οποίας δεν καλύπτουν το σύνολο των αναγκών των νηπίων. Επίσης, στο σύνολο των σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης παρουσιάζονται σοβαρότατα προβλήματα και ελλείψεις, τόσο στις φυσικές υποδομές (κτίρια) όσο και στις υποστηρικτικές υποδομές (χώροι εστίασης, εργαστηριακές υποδομές) και στους εκπαιδευτικούς πόρους. 
Επισημαίνεται ότι το πρόβλημα θα ενταθεί με την επέκταση του θεσμού του Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου, αφού τα κτίρια των ελληνικών σχολείων δεν προβλέπουν άλλους χώρους για παροχή υπηρεσιών προς τους γονείς, τους μαθητές και το προσωπικό, πέραν των αιθουσών.
Ανεργοι με πτυχίο. Επίσης, η Ελλάδα παρότι δεν παρουσιάζει ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά σχολικής διαρροής,  εμφανίζει ραγδαία αύξηση του αριθμού των λεγόμενων NEETs (των νέων ανθρώπων έξω από την εκπαίδευση, την εργασία και την κατάρτιση) και περιλαμβάνεται στους ευρωπαίους πρωταθλητές της ανεργίας νέων πτυχιούχων.

Εξαρση ανισοτήτων. «Η εφαρμογή του ακραίου, νεοφιλελεύθερου προγράμματος στον χώρο της εκπαίδευσης έχει προκαλέσει όξυνση των εκπαιδευτικών, άρα και των κοινωνικών ανισοτήτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα παρουσιάζει το μεγαλύτερο εύρος ανισοκατανομής πόρων ανάμεσα σε προνομιούχα (κοινωνικοοικονομικά και πολιτιστικά) και μη προνομιούχα σχολεία» επισημαίνει ο ερευνητής. Στα μη προνομιούχα σχολεία της χώρας (ορεινά, νησιωτικών περιοχών, υποβαθμισμένων περιοχών και εντός του Λεκανοπεδίου) φοιτά το 25,3% των μαθητών ηλικίας έως 15 ετών.

Φτωχά αποτελέσματα. Συνάρτηση της υποχρηματοδότησης και κυρίως αναποτελεσματικών προγραμμάτων σπουδών είναι οι χαμηλές επιδόσεις της χώρας στα εκπαιδευτικά αποτελέσματα. Οι μαθητές των ελληνικών σχολείων καταλαμβάνουν τις τελευταίες θέσεις στην επίδοση στα βασικά γνωστικά αντικείμενα (Μαθηματικά, Γλώσσα, Φυσικές Επιστήμες). Και αυτό, παρότι οι έλληνες μαθητές δαπανούν περισσότερο εξωσχολικό χρόνο από τους ευρωπαίους συμμαθητές τους για να παρακολουθούν ενισχυτικά μαθήματα και φροντιστήρια.

Ουραγοί στην καινοτομία. Στους επτά διαθέσιμους στόχους που θέτει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να διαπιστωθεί η πρόοδος εκσυγχρονισμού των εκπαιδευτικών συστημάτων, η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε κανέναν από αυτούς μέσα στην πρώτη πεντάδα χωρών, την ώρα που χώρες με ανάλογα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα (Σλοβακία, Πορτογαλία, Εσθονία, Λετονία κ.ά.) εμφανίζουν σαφώς καλύτερη εικόνα.
«Η όξυνση των κοινωνικών και των εκπαιδευτικών ανισοτήτων σε συνδυασμό με την ασφυκτική πολιτική της λιτότητας που επιφέρει συρρίκνωση της επένδυσης στην Παιδεία θα δημιουργήσουν έναν στρατό χιλιάδων νέων χωρίς επαρκή εκπαίδευση και κατάρτιση, με χαμηλές δυνατότητες ανταγωνισμού των ευρωπαίων συνομηλίκων τους σε ένα ολοένα πιο απαιτητικό πλαίσιο στην απασχόληση. Επιπλέον θα σπρώξουν σημαντικό τμήμα της νέας γενιάς στο κοινωνικό και οικονομικό περιθώριο, με αποτέλεσμα την αύξηση της κοινωνικής παθογένειας και παραβατικότητας. Το ζήτημα είναι βαθύτατα πολιτικό: για δεκαετίες η εκπαίδευση προχωρά χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό, επάρκεια πόρων και αίσθηση του μέτρου» τονίζουν οι ερευνητές.
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: