 |
| Και μια άποψη για τον Κυριάκο από πλευράς .... ΠΑΣΟΚ |
Στην πολιτική υπάρχει το λεγόμενο σημείο 0. Είναι το χρονικό σημείο μετά την έλευση του οποίου κάθε προσπάθεια επίτευξης ενός πολιτικού στόχου είναι ...
... μάταιη διότι έχουν εκλείψει οι αντικειμενικές προϋποθέσεις επίτευξης του.
Για την χιλιοτραγουδισμένη υπόθεση ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς
(όπου ανασυγκρότηση=η εκ νέου σταδιακή μετατροπή της σε αυτόνομο,
εναλλακτικό πόλο εξουσίας και όχι βέβαια ο αυτοθαυμασμός που το 4,7%
έγινε 6,2% ή το δεν τρέχει κάστανο που το 6,5% έγινε 4%) φοβάμαι ότι το
σημείο 0 είναι η τυχόν εκλογή Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ.
Κι αν δεν είναι αυτό το σημείο 0 είναι με απόλυτη βεβαιότητα ένα
χρονικό σημείο πάρα πολύ κοντά στο σημείο 0. Αυτό που ζούμε δεν είναι
τίποτε άλλο παρά η τελική μορφοποίηση και επικράτηση του νέου
δικομματισμού όπου όσοι ασπάζονται τις βασικές συντεταγμένες της
ευρωπαϊκής προοπτικής απορροφούνται από τη ΝΔ (ακόμα κι αν αυτό σημαίνει
Μητσοτάκης ή Αδωνις) κι όσοι είναι κατά του «παλιού συστήματος» και τα
συμπαρομαρτούντα απορροφούνται από το ΣΥΡΙΖΑ (ακόμα κι αν αυτό σημαίνει
συμπόρευση με τον Καμμένο).
Είναι μια win-win κατάσταση για ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ζούμε τίποτε άλλο
παρά τις συνέπειες της εκκωφαντικής απουσίας της ευρύτερης
κεντροαριστερής παράταξης από διπολικό παιχνίδι εξουσίας. Κι όσο εμείς
θα ασχολούμαστε με το φύλο των αγγέλων, τους κομματικούς πατριωτισμούς
και τους μουσειακούς ατταβισμούς χωρίς να προχωρούμε στο μεγάλο big bang
τόσο θα αγανακτούμε με τους κεντροαριστερούς που προσδένονται στο άρμα
της ΝΔ και θα αναρωτιόμαστε «μα πως είναι δυνατόν»;
Η ζωή τα λύνει όλα και είναι απείρως ταχύτερη από τις κομματικές μας
ανασφάλειες και τα κολλήματά μας. Η εδώ και τρία χρόνια κατάσταση
αφασίας του κεντρώου χώρου τον απειλεί πλέον ανοιχτά με πολιτική
εξαφάνιση. Με την υπάρχουσα κατάσταση, δομή και νοοτροπία στο χώρο εάν
εκλεγεί ο Μητσοτάκης αρχηγός της ΝΔ θα πάρει αν όχι την πλειοψηφία,
σίγουρα ένα σημαντικό τμήμα όσων αισθάνονται κεντρώοι και αηδιάζουν με
το ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί οι άνθρωποι διψάνε για κάτι νέο.
Και δεν πρόκειται να τους κρατήσουμε αλυσοδεμένους ούτε με αντιδεξιές
κορώνες, ούτε με κομματικά μνημόσυνα περασμένων μεγαλείων και διηγώντας
τα να κλαις. Αν και μετά την εκλογή της ΝΔ, στην οποία προσέτρεξαν
60.000 άνθρωποι που δεν την ξαναψήφισαν μέχρι τώρα δεν έχουν βγει
συμπεράσματα πραγματικά λυπάμαι.
Αυτοί οι άνθρωποι στη μεγάλη τους πλειοψηφία είναι άνθρωποι δικοί μας
που έχασαν πια κάθε ελπίδα να ξεπηδήσει κάτι δυνατό, ενωτικό και
ανανεωμένο μέσα από τις βυζαντινές διεργασίες.
Και μπροστά μας έχουμε δύο επιλογές: ή να μαλώνουμε και να
κατσαδιάζουμε όσους προσδένονται στο άρμα της ΝΔ (μπορούμε αν θέλετε να
τους χτυπάμε και με τη βέργα ή να τους βάλουμε να κάθονται τιμωρία με το
ένα πόδι σηκωμένο) ή να κάνουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κάτι για να τους εμπνεύσουμε
να μείνουν και να έρθουν και άλλοι πολύ περισσότεροι.
Και αυτό το κάτι δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο από μια ιδρυτική
συνέλευση όλου του ενδιάμεσου χώρου από μηδενική βάση που θα γεννήσει
έναν νέο, ενιαίο πολιτικό φορέα. Τα περιθώρια είναι πλέον ασφυκτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου