Ποιοι και πώς προσπαθούν να γυρίσει
πίσω το ρολόι στην περίοδο του Μεσοπολέμου
πίσω το ρολόι στην περίοδο του Μεσοπολέμου
 |
| O ουσιαστικός ισχυρισμός της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν ότι όσοι ψηφίζουν το κόμμα της είναι «οι μοναδικοί αληθινοί πατριώτες» δεν πρέπει να απορριφθεί επιπόλαια. Στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα που μπορεί να προσελκύσει υποστηρικτές και πρέπει να ανατραπεί, τόσο στη Γαλλία όσο και αλλού |
.... ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου της Γαλλίας, είναι μεταξύ παγκοσμιοποίησης και πατριωτισμού. Είναι ένα επιχείρημα παρόμοιο με εκείνα των ευρωσκεπτικιστών στο Ηνωμένο Βασίλειο και του Ρεπουμπλικανού προεδρικού υποψηφίου Ντόναλντ Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά είναι τόσο ψευδές όσο και επικίνδυνο.
Κρίνοντας από τα αποτελέσματα του δεύτερου και τελικού γύρου των περιφερειακών εκλογών της Γαλλίας, είναι επίσης ένα επιχείρημα το οποίο οι γάλλοι ψηφοφόροι απέρριψαν κατηγορηματικά. Εδωσαν το 73% των ψήφων τους στους αντιπάλους του Εθνικού Μετώπου στερώντας του έστω και μία νίκη.
Η Λεπέν κατηγόρησε τα κόμματα του κατεστημένου περιγράφοντας τη συνεργασία τους ως «άρνηση της δημοκρατίας». Το επιχείρημά της είναι φυσικά σαθρό. Η ίδια η λογική ενός εκλογικού συστήματος δύο γύρων υφίσταται για να αναγκάσει τα κόμματα και τους οπαδούς τους να επιδιώξουν μια συναίνεση και να κάνουν συμμαχίες.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ουσιαστικός ισχυρισμός της Λεπέν - ότι όσοι ψηφίζουν το κόμμα της είναι «οι μοναδικοί αληθινοί πατριώτες» - θα πρέπει να απορριφθεί επιπόλαια. Στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα, που μπορεί να προσελκύσει υποστηρικτές από άλλα κόμματα. Γι' αυτό πρέπει να ανατραπεί, τόσο στη Γαλλία όσο και αλλού.
Θέλουν να γυρίσουν το ρολόι στον Μεσοπόλεμο
Η υπόθεση στην οποία βασίζεται τέτοιος εθνικιστικός στόμφος - ότι
τα συμφέροντα της χώρας εξυπηρετούνται καλύτερα με το να κλείνει αντί να
ανοίγει - είναι εξαιρετικά επικίνδυνη.
Η πεποίθηση ότι το άνοιγμα αποτελεί προδοσία και το κλείσιμο είναι πατριωτικό είναι η απόρριψη όλου του μεταπολεμικού πλαισίου της πολιτικής στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Η πεποίθηση ότι το άνοιγμα αποτελεί προδοσία και το κλείσιμο είναι πατριωτικό είναι η απόρριψη όλου του μεταπολεμικού πλαισίου της πολιτικής στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Πρόκειται για μια προσπάθεια να γυρίσει πίσω το ρολόι στην περίοδο
του Μεσοπολέμου, όταν η εστίαση ήταν στο κλείσιμο με επιβολή επαχθών
περιορισμών στο εμπόριο και τον διωγμό ή την απέλαση μειονοτικών ομάδων.
Τα μεταπολεμικά χρόνια σηματοδότησαν μια πλήρη αλλαγή κατεύθυνσης καθώς οι χώρες άνοιξαν επιτρέποντας πιο ελεύθερη ροή του εμπορίου, των κεφαλαίων, των ιδεών και των ανθρώπων. Η διαδικασία αυτή έγινε γνωστή ως παγκοσμιοποίηση μόνο μετά την προσχώρηση της Κίνας και της Ινδίας στη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, αλλά είχε αρχίσει πολύ νωρίτερα.
Τα μεταπολεμικά χρόνια σηματοδότησαν μια πλήρη αλλαγή κατεύθυνσης καθώς οι χώρες άνοιξαν επιτρέποντας πιο ελεύθερη ροή του εμπορίου, των κεφαλαίων, των ιδεών και των ανθρώπων. Η διαδικασία αυτή έγινε γνωστή ως παγκοσμιοποίηση μόνο μετά την προσχώρηση της Κίνας και της Ινδίας στη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, αλλά είχε αρχίσει πολύ νωρίτερα.
Η παγκοσμιοποίηση ήταν που δημιούργησε στη Γαλλία τα «Les Trente
Glorieuses» - τα 30 ένδοξα χρόνια της ταχείας ανόδου του βιοτικού
επιπέδου μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Λεπέν και οι ομοϊδεάτες της λαϊκιστές ισχυρίζονται ότι η παγκοσμιοποίηση ήταν είτε μια πράξη ανόητης γενναιοδωρίας που βοήθησε τον υπόλοιπο κόσμο σε βάρος του έθνους είτε ένα φαινόμενο που ωφέλησε μόνο τις ελίτ και όχι τους απλούς ανθρώπους.
Γι' αυτούς πατριωτισμός σημαίνει να είσαι σκληρός στην προστασία του εθνικού συμφέροντος και να υιοθετείς πιο δημοκρατικές πολιτικές που βοηθούν τις εργαζόμενες μάζες, όχι την πλούσια άρχουσα τάξη.
Απειλούνται κυβερνήσεις αλλά και το σύστημα
Το δεύτερο μέρος αυτού του επιχειρήματος - ότι τα συμφέροντα των
απλών ανθρώπων έχουν υποταχθεί σε εκείνα της ελίτ - πρέπει να ακουστεί
και να απαντηθεί. Μια δημοκρατία στην οποία η πλειοψηφία αισθάνεται ότι
την παραμελούν ή την εκμεταλλεύονται δεν είναι βιώσιμη. Είτε η κυβέρνηση
είτε ολόκληρο το σύστημα θα ανατραπεί.
Οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι πρέπει οπωσδήποτε να βρουν απαντήσεις
για την υψηλή ανεργία και την πτώση του βιοτικού επιπέδου. Αλλά τα
κατεστημένα κόμματα πρέπει να καταστήσουν σαφές ότι οι απαντήσεις σε
αυτά τα προβλήματα δεν βρίσκονται στο κλείσιμο των συνόρων ή των μυαλών.
Δεν υπάρχει παράδειγμα πουθενά στην ιστορία μιας κοινωνίας ή μιας
οικονομίας που έχει ευημερήσει σε μακροπρόθεσμη βάση απορρίπτοντας την
παγκοσμιότητα.
Επιπλέον, αν και το άνοιγμα δεν μπορεί να εγγυηθεί την ευημερία, ήταν πάντα προϋπόθεση για την ανάπτυξη. Ποιος είναι ο βέλτιστος βαθμός ανοίγματος είναι βεβαίως είναι θέμα προς συζήτηση. Αλλά τα μεγαλύτερα, πιο παραγωγικά επιχειρήματα έχουν σχέση με το πώς θα διαμορφώσουμε την εκπαίδευση, την αγορά εργασίας, την επιστημονική έρευνα και τις πολιτικές κοινωνικής πρόνοιας προκειμένου να βοηθήσουμε τις κοινωνίες να προσαρμοστούν στον κόσμο γύρω τους. Στον σημερινό κόσμο το εθνικό συμφέρον έγκειται στη διαχείριση του ανοίγματος - όχι στην απόρριψή του.
Ο κ. Μπιλ Εμοτ είναι βρετανός δημοσιογράφος και συγγραφέας, πρώην διευθυντής του περιοδικού «The Economist».
Επιπλέον, αν και το άνοιγμα δεν μπορεί να εγγυηθεί την ευημερία, ήταν πάντα προϋπόθεση για την ανάπτυξη. Ποιος είναι ο βέλτιστος βαθμός ανοίγματος είναι βεβαίως είναι θέμα προς συζήτηση. Αλλά τα μεγαλύτερα, πιο παραγωγικά επιχειρήματα έχουν σχέση με το πώς θα διαμορφώσουμε την εκπαίδευση, την αγορά εργασίας, την επιστημονική έρευνα και τις πολιτικές κοινωνικής πρόνοιας προκειμένου να βοηθήσουμε τις κοινωνίες να προσαρμοστούν στον κόσμο γύρω τους. Στον σημερινό κόσμο το εθνικό συμφέρον έγκειται στη διαχείριση του ανοίγματος - όχι στην απόρριψή του.
Ο κ. Μπιλ Εμοτ είναι βρετανός δημοσιογράφος και συγγραφέας, πρώην διευθυντής του περιοδικού «The Economist».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου