Ταξιδεύοντας με τον Αντώνη

Λογίζεται επιτυχημένος ο Αντωνάκης Σαμαράς· τουλάχιστον από τον εσμό των κυβερνητικών στελεχών. Κραδαίνουν σαν λάβαρο το συντομότατο όσο και ξεκαρδιστικό ανέκδοτο του πρωτογενούς πλεονάσματος και επιδίδονται σε επικοινωνιακές εφόδους, εφόσον ελάχιστοι πείθονται ότι η ...


αιωνία Ελλάς εσώθη εις τους αιώνας. Και πιστώνουν ασφαλώς στον ηγέτη τους το ανδραγάθημα. Μόνο που ο πρωθυπουργός τα βρίσκει μπαστούνια τώρα τελευταία, αφού το τρικέφαλο τέρας των δανειστών –λύκαινα, σκύλα και ύαινα συγχρόνως- γρυλίζει ασταμάτητα, απειλώντας θεούς και δαίμονες με τα κοφτερά του δόντια.

Υποδεικνύει πλειστηριασμούς, της πρώτης κατοικίας συμπεριλαμβανομένης, λουκέτα σε οργανισμούς και υπηρεσίες του Δημοσίου, περαιτέρω συρρίκνωση μισθών και συντάξεων, χιλιάδες απολύσεις εδώ και τώρα και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, μέτρα και πάλι μέτρα· χιλιόμετρα. Και καθώς βαίνομεν αισίως προς εκλογάς, βουλευτές της διμούτσουνης οχιάς που δεν τολμούν να πιουν καφέ στην περιφέρειά τους, αντιδρούν. Διότι όσο κι αν κάνουν το σκατό τους παξιμάδι για να τα φέρουν βόλτα –που λέει κι ο Δάνης Τζαμ(πα)τζής- είναι γλυκιά κι αφροδισιακή η εξουσία.

Και μετέρχονται πρωτοφανείς μεθόδους προκειμένου να μείνουν προσκολλημένοι σαν βδέλλες στα θέλγητρά της. Κοντεύουν να συνηθίσουν τα παξιμάδια. Οσο για τα αφοδεύματα, ήταν ανέκαθεν βουτηγμένοι ώς τον λαιμό. Διαισθανόμενοι ότι η τρόικα παίζει κορόνα γράμματα την επανεκλογή τους, εκφράζουν στον Αντουάν τις ανιδιοτελείς αντιρρήσεις τους εκβιάζοντας με άρνηση ψήφου. Κι εκείνος, που εμπρός του απλώνεται απόκρημνος γκρεμός και πίσω βαθύ ρέμα, καταφεύγει στους πολιτικούς του προϊσταμένους κατά Βερολίνο μεριά. Μπαίνει πά’ να πει οικειοθελώς στο στόμα του λύκου, ολίγη στήριξη εκλιπαρώντας.

Ολοφύρεται σαν Μανιάτισσα μοιρολογίστρα· της μεσσηνιακής Μάνης κατά προτίμηση. Θαμπωμένη από την ακτινοβολία του ανδρός και με καρδιά ραγισμένη η Γερμανίδα αυτοκράτειρα αναγκάζεται να ομολογήσει ότι ο Αντωνάκης της έχει κάνει τεράστια βήματα, δρασκελιές από το χείλος του βαράθρου όπου βρισκόταν. Φύσει αισιόδοξη βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο διατείνεται. Εμφανίζεται δε σίγουρη ότι ο Αντονι θα το απογεμίσει. Φαρμάκια.

Στρατιές απλήρωτων, κακοπληρωμένων, απολυμένων, άνεργων, άστεγων, νεόπτωχων και πεινασμένων αθροίζονται στον ολέθριο και μακάβριο Καιάδα της Μέρκελ. Η στάθμη ολοένα ανεβαίνει. Ικανοποιημένη τότε ανταμείβει αβροφρόνως τους υποτακτικούς της η Κάνγκελα με είδη κιγκαλερίας δικής της εμπνεύσεως: χειροπέδες, αλυσίδες, σιδερόβεργες, μπάλες κατάδικου, μεταλλικά κλουβιά, αγκαθωτά πλέγματα, αιμοδιψή περιλαίμια, αγκυλωτούς σταυρούς και λογής λογής αξεσουάρ του αυταρχικού σεξ. Το στόμα του λύκου δεν είναι το ασφαλέστερο καταφύγιο, Αντωνάκη μας. Επιφυλάσσει ενίοτε δυσάρεστες εκπλήξεις. Τα μετέωρα συμμορφώνονται με τους διπλωματικούς πανωλεθρίαμβους της εθνοσωτηρίου, προμηνύοντας γερμανικό χειμώνα ολόκληρη την εβδομάδα.

Μετέωρος - fsyn.gr