Σήμερα το πρωί [Δευτέρα 18 Νοεμβρίου] η Ντόρα Μπακογιάννη έδωσε συνέντευξη στους Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλο στον ΒΗΜΑ FM.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρότασή της, να επιστρέψει η ΔΗΜΑΡ στην Κυβέρνηση απασχολούσε ακόμα και σήμερα τα τηλεοπτικά πάνελ.
Μίλησε για όλα τα θέματα που απασχολούν την ...
επικαιρότητα και έδωσε διευκρινήσεις σχετικά με τις προθέσεις της το αμέσως επόμενο διάστημα.
Ειδικότερα:
Για την πρότασή της να επιστρέψει η ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση :
«Δεν είμαι καινούργια στην πολιτική και δεν πίστευα ότι ο κ. Κουβέλης θα πετάξει τη σκούφια του και να γυρίσει πίσω, εκεί απ’ όπου έφυγε και να πετάξει τη σκούφια του. Όχι (δεν ήμασταν σε συνεννόηση). Η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού δεν έχει την ίδια σημασία με το να την πει ένας βουλευτής, δηλαδή εγώ.
Και δεν έχει σημασία να προχωρήσει μέχρι την τελική συμφωνία και στη λεπτομέρειά τους. Λέω όμως κάτι πολύ απλό. Μπαίνουμε σε μια περίοδο πολιτικής αναταραχής και δεν χρειάζεται να το πω εγώ. Νομίζω ότι το βλέπουμε όλοι μας. Η κυβέρνηση σήμερα έχει 153 βουλευτές και δύο δρόμους να επιλέξει. Να ξεκαθαρίσει, από τη μία, εάν πρέπει να παραμείνει. Και αυτή είναι η άποψή μου, ότι πρέπει να παραμείνει. Άρα, πρέπει να έχει μια ευρύτερη (συνεργασία), με τον ίδιο πρωθυπουργό.»
Για το φόρο ακινήτων
:
«Είμαστε σε μία κρίση και πρέπει να βρούμε την καλύτερη ισορροπία ανάμεσα στα αστικά ακίνητα (και τα άλλα). Μέσα στα σοβαρά θέματα, πρέπει να αντιμετωπίσουμε και το θέμα των αντικειμενικών αξιών. Οι αντικειμενικές αξίες δεν ήταν αντικειμενικές. Έως τώρα ήταν μια προσπάθεια να πλησιάσουμε τις εμπορικές.
Πάντοτε αυτές ήταν υψηλότερες και κλέβαμε, αλλά τώρα αυτό έχει γυρίσει μπούμερανγκ. Αν δείτε τις αγγελίες πώλησης σπιτιών, θα δείτε ότι πωλούνται στο 50% της αντικειμενικής αξίας. Αυτό, όμως, δεν είναι λογικό. Φέρνει τον άλλον στην απόλυτη απόγνωση.
Ακούστηκε ως επιχείρημα ότι το ζητούν οι τράπεζες. Δεν το ζητούν. Διότι, ούτως ή άλλως, στον πλειστηριασμό το ακίνητο θα το βγάλουν και θα πάρουν την εμπορική αξία και στην Ελλάδα, σύμφωνα με το νόμο, δεν ξεχρεώνεις με το ακίνητο και θα σε κυνηγάει η τράπεζα μια ολόκληρη ζωή.
Και πρέπει να το δούμε αυτό.
Εάν θέλει το κράτος να έχει αξιοπιστία – και αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι τη χάσαμε εμείς, ως κράτος, και εμείς φταίμε, όπως το διαχειριστήκαμε – πρέπει να την ξανακερδίσουμε. Και πρέπει να μειώσουμε τις αντικειμενικές αξίες.
Να μειώσουμε ή να ισορροπήσουμε, διότι υπάρχουν και κάποιες αντικειμενικές αξίες που είναι κατώτερες (από τις εμπορικές), αλλά οι πολλές είναι ανώτερες.
Δεν έχουμε δει ακόμα το νομοσχέδιο. Πρέπει να το δούμε και να μπει στην Επιτροπή Οικονομικών προς συζήτηση.
Έχετε μάθει να υποτιμάτε την κοινοβουλευτική διαδικασία των Επιτροπών.
Η τιμολογημένη πολιτική δεν θα αποφέρει τα έσοδα. Τον Μάρτιο πέρυσι είχα πάει στη Βουλή και είχα πει ότι δεν θα εισπράξουμε από το φόρο του πετρελαίου. Είχαν πει διάφοροι ότι δεν ξέρω τι λέω ή άλλοι ότι έχω σκοπιμότητα. Απεδείχθη.
Όταν δεν έχεις το αποτέλεσμα που προσδοκάς, γιατί να έχεις μια τέτοια πολιτική; Πρέπει να έχεις κάτι που θα προσθέσεις.
Εάν με ρωτάτε αν θα ψηφιστεί ή όχι και αν τίθεται το δίλημμα ότι αν καταψηφίσεις πέφτει η κυβέρνηση, η μεγάλη πλειοψηφία θα ψηφίσει. Μπορώ να σας πω για τον εαυτό μου, ότι με την ψήφο μου αυτήν την κυβέρνηση δεν θα τη ρίξω. Το λέω. Για να μην έχω θέματα.
Εμένα, με την ψήφο μου, η κυβέρνηση δεν θα πέσει.
Διότι θεωρώ ότι πρέπει να προχωρήσει και οι προτάσεις μου είναι για να διορθωθούν οι πολιτικές, τις οποίες κατά τη γνώμη μου θεωρώ λάθος ή αντιλήψεις.
Αλλά μεταξύ των εναλλακτικών λύσεων που έχω από την άλλη μεριά, γιατί, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, είναι ο κ. Τσίπρας και επειδή πιστεύω ότι ο κ. Τσίπρας δεν είναι έτοιμος και δεν έχει καμία αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση και πουλάει φρέσκο αέρα με τη λογική του χθες και έρχεται και τάζει στους πάντες τα πάντα και μετά λέμε ότι έχουμε καμμένη γη και πάνω σ’ αυτήν πρέπει να χτίσουμε…
Κι επειδή λύση πέραν του κ. Τσίπρα, ο οποίος έχει χάσει την αξιοπιστία του, και πέραν της Ευρώπης δεν μπορεί να υπάρξει, με νύχια και με δόντια αυτή η κυβέρνηση πρέπει να συνεχίσει την πορεία της.»
Για τον κ. Τσίπρα
:
«Η εποχή του λαϊκισμού τελείωσε.
Ξέρει ο κόσμος ποιες πολιτικές δυνάμεις πουλάνε φούμαρα. Ας έρθει, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας να μας πει: θέλει να ξαναπροσλάβει όλους στο Δημόσιο; Πώς θα τους πληρώσει; Θέλει να έχει χαραμοφάηδες το Δημόσιο; Πώς θα τους πληρώσει; Θέλει να έχει αξιολόγηση στο Δημόσιο; Ναι ή όχι;
Όταν ακούω ότι βγαίνουν συγκεκριμένες ομάδες και δεν θέλουν την αξιολόγηση… Γιατί δεν τη θέλουν; Στον ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχει; Αν κάποιος δεν δουλέψει, δεν θα το πάρει χαμπάρι το αφεντικό του;
Είναι η ιδιοτέλεια που σας μίλησα.
Ο κ. Τσίπρας νομίζει ότι σκέφτονται οι άνθρωποι όπως σκέφτεται εκείνος.
Αλλά θέλω να νομίζω ότι δεν θα υπάρχει αυτό. Υπάρχει μια πίεση πάνω στους βουλευτές πρωτοφανής και υπάρχει μια πίεση σε ανθρώπους που δεν αντέχουν άλλο και να το συνυπολογίσετε στις αναλύσεις σας.
Είναι πολύ δύσκολο για έναν βουλευτή να στηρίζει μια πολιτική, για την οποία μέσα του ενδεχομένως έχει πάρα πολλές αμφιβολίες και νομίζω ότι το κάνει για το μείζον.»
Για τη συνάντηση Μέρκελ-Σαμαρά
:
«Νομίζω ότι θα πάει καλά. Η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά σε μια πάρα πολύ μεγάλη δυσκολία. Η Γερμανία – μας αρέσει δεν μας αρέσει – έχει έναν ηγετικό ρόλο στη διαμόρφωση μιας νέας ευρωπαϊκής πραγματικότητας.
Η κυρία Μέρκελ έχει καθιερωθεί και, αν θέλετε, δικαιωθεί όσο κανένας άλλος πολιτικός στη Γερμανία μετά τον Αντενάουερ, καθώς έχει πάρει τρίτη εκλογική νίκη. Ο στόχος της τώρα θα είναι η Ευρώπη. Να μειώσει, εκτιμώ, το χάσμα βορρά-νότου. Αντιλαμβάνεται και η ίδια πλέον ότι αυτό το χάσμα πλέον πλήττει ευθέως και τη Γερμανία και θα την πλήξει εκ των πραγμάτων, όπως η ιστορία που ξεκινά τώρα για το πλεόνασμά της.
Αλλά πιστεύω ότι και η ίδια, ως άνθρωπος, θα έχει τη φιλοδοξία να παρουσιάσει ένα ευρωπαϊκό πρόσωπο και επειδή η Ευρώπη πάντοτε προχωράει και το επίτευγμα των τελευταίων 50 χρόνων είναι ιστορικά πρωτοφανές, θα πάμε πάλι μπροστά. Αλλά για να πάμε μπροστά, πρέπει η Γερμανία να προσαρμόσει την πολιτική της.
Πιστεύω λοιπόν ότι η συνάντηση Σαμαρά-Μέρκελ θα είναι καλή.
Θα έχουμε καλά πράγματα. Έτσι εκτιμώ. Ότι θα μας ζητήσουν να προχωρήσουμε στις διαρθρωτικές αλλαγές, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Έρχεται ο ΟΟΣΑ και μας λέει ότι υπάρχουν διατάξεις στο γάλα ή στα απορρυπαντικά που δεν υπάρχουν σε καμία άλλη χώρα του κόσμου και έχουν δίκιο.
Μια γυναίκα ξέρει τις τιμές των απορρυπαντικών όταν ψωνίζει. Έχουμε λοιπόν πάρα πολλές στρεβλώσεις στην αγορά και θα επιμείνουν και καλά θα κάνουν, να μας πιέσουν να τα κάνουμε. Από την άλλη πλευρά, όμως, στα φορολογικά και στα δημοσιονομικά, πρέπει να αλλάξει πολιτική.»
Για το Δημόσιο
:
«Δεν μπορούν να υπάρχουν δύο κατηγορίες Ελλήνων. Αυτοί που έχουν κάποια σχέση με το Δημόσιο, κάποιοι που είναι στα ευγενή ταμεία.
Σ’ αυτά που ο μακαρίτης ο Ανδρέας Παπανδρέου ονόμαζε «ρετιρέ».
Αυτά έχουν πάψει, βέβαια, να είναι ρετιρέ, αλλά υπάρχουν ακόμα. Δεν μπορείς να είσαι σε καφενείο και να πεις ότι αποδέχομαι ένας άνθρωπος να βγαίνει στη σύνταξη στα 58, στα 55 ή στα 50 και μετά, που ο μέσος όρος ζωής είναι 85, θα τον πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος. Αυτά πρέπει να κλείσουν και να βγούμε να πούμε με θάρρος τι αγγίζει τους πολλούς φορολογουμένους και δεν αντέχουμε να το επιβάλλουμε πλέον.
Μαγική λύση δεν υπάρχει, άρα θα πρέπει να είμαστε απολύτως σαφείς στην πολιτική που κάνουμε. Δηλαδή, και καλά στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τα άλλα βάζουμε και πληρώνουν οι άνθρωποι.
Δεν μπορείς να κόψεις από τον Έλληνα το μισθό ή την επικουρική σύνταξη, διότι θα κοπεί.
Πρέπει να υπάρχει ισότητα. Γιατί όταν δεν υπάρχει το περί δικαίου αίσθημα, ο άλλος θα βγει στα κεραμίδια.»
Για τους πλειστηριασμούς ακινήτων
:
«Τι θέλουμε να κάνουμε; Είναι πολύ συγκεκριμένο. Να προφυλάξουμε το σπίτι του ανθρώπου που δεν έχει να πληρώσει το δάνειό του.
Ούτε το στεγαστικό που πήρε κάποιος να κάνει εξοχικό στη Μύκονο ή του φύσει κακοπληρωτή. Δεν συμφέρει λοιπόν ούτε τις τράπεζες, διότι δεν θα έχουν τι να κάνουν τα σπίτια και θα πέσουν οι τιμές στο μηδέν.
Εμένα, η πρότασή μου είναι πάρα πολύ συγκεκριμένη. Απαγορεύεται να βγει στον πλειστηριασμό πρώτη κατοικία μέχρι 200.000 ευρώ κτλ.
Η ίδια διάταξη, άρθρο 1. Άρθρο 2, εξαιρείται η περίπτωση στην οποία αποδεδειγμένα μπορεί κάποιος να πληρώσει και το βάρος της απόδειξης θα έχει η τράπεζα. Στο δικαστήριο θα πάει η τράπεζα και θα πει ότι έχει αποδείξεις ότι δεν μπορώ να πληρώσω. Π.χ. 100.000 καταθέσεις στην τράπεζα και άρα θα μπορούσα να πληρώσω το δάνειο.
Εάν αποδείξει ότι έχω λεφτά, να μου το βγάλει το ακίνητο στον πλειστηριασμό. Εάν δεν έχω, διότι εδώ μιλάμε για τους ανθρώπους που δεν έχουν και όχι να προφυλάξουμε τους κακοπληρωτές και δεν μιλάμε μόνο για την περίπτωση των τραπεζών, αλλά υπάρχει και η περίπτωση να χρωστάς σε ιδιώτη, να προστατευθούν αυτοί οι άνθρωποι.
Διότι αν αυτή η πρόταση δεν μπορεί να περάσει από τη Βουλή, είναι μια λύση που εξυπηρετεί όλο τον κόσμο. Στις τράπεζες, με το που θα υπάρξει αυτό, οι κακοπληρωτές θα πάνε να πληρώσουν και δεν θα βγουν τα σπίτια στον προϋπολογισμό. Αυτούς θέλουμε να πιάσουμε.
Ο άνθρωπος που δεν μπορεί, τι να τον κάνω; Δεν μπορώ να τον κόψω φέτες. Αν έχεις ένα εισόδημα κάτω από 1.000 ευρώ ή 1.200 ευρώ και έχεις δύο παιδιά, πώς θα βγεις;»
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου