Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Έρχονται εξεταστικές, αλλά όχι για ..... το Βατοπέδι!!!

«ΦPENO ΣTO BATOΠEΔΙ» φωνάζει το σημερινό «ΕΘΝΟΣ». Η εφημερίδα που έκαμε σημαία της το «σκάνδαλο» του Βατοπεδίου για να τρωθεί το «ηθικό πλεονέκτημα» της κυβέρνησης Καραμανλή, σήμερα βάζει «φρένο» στο Βατοπέδι. Βάζει φρένο στο ξεμασκάρεμα της σκανδαλολογίας. Επικαλείται κυβερνητικούς αξιωματούχους που δεν βρίσκουν κάποιο νόημα στη σύσταση εξεταστικής Επιτροπής για το Βατοπέδι στην παρούσα φάση. Σε κάποια άλλη φάση δηλαδή θα υπάρχει νόημα.
Οι σκανδαλιάρηδες δημοσιογράφοι του κατεστημένου δεν έχουν τελικά συγκεντρώσει υλικό ικανό να στήσει εξεταστική επιτροπή για όλα όσα επικαλούνταν στη διάρκεια του τελευταίου έτους. Δε μπορούν να στήσουν εξεταστική, ούτε για το θεαθήναι!
Σε πρώτη φάση θα ζητήσουν λέει την επιστροφή στο Δημόσιο της ακίνητης περιουσίας και προς το παρόν αναζητείται ο φορέας που θα μπορούσε να συντονίσει αυτή την προσπάθεια…….
Φυσικά διαρρέουν ότι υπάρχουν στοιχεία για Ομόλογα και Siemens και μάλιστα για την περίοδο μετά το 2004 που δεν έχουν παραγραφεί τα «αδικήματα» αφού δεν έχει λήξει πενταετία. Πριν το 2004 να μη μας αφορά!!! Τα σκάνδαλα όμως και των Ομολόγων και της Siemens ξεκίνησαν πριν το 2004 και μάλιστα αυτή την περίοδο έπεσαν τα πολλά λεφτά στα ταμεία του Πασόκ. Φυσικά και μας ενδιαφέρει η περίοδος, μας ενδιαφέρουν τα μαύρα ταμεία και σίγουρα θα μας απασχολήσουν, όσο και αν θέλουν να θάψουν το παρελθόν οι ομάδες τεκμηρίωσης, οι μηχανισμοί του Μαξίμου και τα κατεστημένα!

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φοβερές δηλώσεις στα πράσινα ΜΜΕ: Γελάνε και λένε ειρωνικά "τόσες ημέρες και ούτε 1 σκάνδαλο το ΠΑΣΟΚ"!!!!!!!!!!. Αυτοί που ονόμαζαν σκάνδαλο το να διορισθεί πρόεδρος νοσοκομείου 8ος ξάδελφος πολιτικού της Ν.Δ., τώρα κάνουν τουμπεκί για τους φίλους-συνεργάτες στα συνέδρια κτλ. γενικούς γραμματείς του ΠΑΣΟΚ. Αυτοί που περνούσαν από 40 γεννεές όταν άλλαζε η Ν.Δ. αρχηγό σε κάποιο σώμα ασφλαλείας, τώρα αδιαφορούν για τις αλλαγές όλων μα όλων των αρχηγών των σωμάτων ασφαλείας και του στρατού σε 40 ημέρες!! Αυτοί που έβριζαν τη Ν.Δ. γιατί σε αντιστάθμισμα της απόσυρσης ανέβαζε τα τέλη, τώρα κάνουν τουμπεκί που το ΠΑΣΟΚ και την απόσυρση κατήργησε και τα τέλη αύξησε ακόμα περισσότερο. Αυτοί που έλεγαν ότι η ΝΔ δεν έχει σχέδιο για τη νέα γρίππη, δεν κοιτάνε τώρα να δούνε ανέτοιμα τα κέντρα εμβολιασμού, τους ελληνες να νοσούν τον έναν μετά τον άλλο, και την κατάσταση να είναι εκτός ελέγχου. Συγχαρητήρια στους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ για το κόμμα που υποστηρίζουν- το μόνο κόμμα στον κόσμο δημιούργημα και στήριγμα των πράσινων ΜΜΜΕ. Ούτε στη χούντα ........

SKANDALOS είπε...

Και εδώ ο ΓΑΠ αφού μελέτησε 23.000 βιογραφικά προσέλαβε και πάλι κολλητή του!!! http://gataros.blogspot.com/2009/11/blog-post_2997.html

Ανώνυμος είπε...

Ας ξαναπούμε από την αρχή το πρόβλημα της ΝΔ…

Έχει ένα θεμελιακό πρόβλημα η Νέα Δημοκρατία, το οποίο συνυφαίνεται άμεσα με την πορεία της προς την εξουσία. Μετεμφυλιακά, η κατίσχυση της ήταν τέτοια έναντι της αριστεράς, ώστε ουδέποτε ένιωσε την ανάγκη να συγκροτήσει ένα ενιαίο ιδεολογικά σχηματισμό, ο οποίος με τις απαραίτητες ζυμώσεις, θα κατάρτιζε μια συνεκτική πλατφόρμα πολιτικής πρότασης. Στο αντίθετο στρατόπεδο, στην αριστερά, η ήττα του εμφυλίου γέννησε την ανάγκη για ιδεολογικές κουβέντες και αναζητήσεις. Το αποτέλεσμα; Ενώ η δεξιά θα κέρδιζε από εκεί και πέρα τις εκλογικές αναμετρήσεις, σε επίπεδο ιδεών παρέμενε σε εμβρυικό στάδιο. Τέλος, δίπλα στην ιδεολογική ένδεια, προστέθηκε και η εμπέδωση μιας ενοχικής συμπεριφοράς απέναντι στην κατίσχυση των αριστερίστικων κοινωνικών ανησυχιών, με αποτέλεσμα στη ΝΔ, να ανησυχούν πάντοτε μήπως δεν είναι αρκετά ευαίσθητοι ή επαρκώς φιλολαϊκοί.

Το αποτέλεσμα; Με τον καιρό δημιουργήθηκε ένα κόμμα καθαρά αρχηγοκεντρικό, με σαθρές ολοκληρωτικές δομές, το οποίο εμπόδιζε πάντοτε την όποια ιδεολογική αναζήτηση, μεταθέτοντας την σε ένα άγνωστο μέλλον. Επιρρεπής στον προσχηματικό διάλογο, η ΝΔ παρέμεινε ενωμένη (άσχετα από τις εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις των στελεχών της) με στόχο την νομή της εξουσίας και την άλωση του κρατικού κορβανά. Για τους υποτιθέμενους δε, κορυφαίους της (ένα περίεργο αμάλγαμα γόνων οικογενειών, ευνοημένων υπέρμετρα αυλικών, και ανθρώπων που η μόνη τους επαγγελματική διαδρομή ήταν οι υπηρεσίες στις κομματικές νεολαίες και τα φίλια συνδικαλιστικά όργανα), η ιδεολογία υπήρξε πάντοτε περιττή πολυτέλεια και η ζύμωση άγνωστη λέξη.

Θα μου πει κάποιος: εντάξει, αλλά και το ΠΑΣΟΚ; Τα ίδια δεν είναι; Όχι. Ευτυχώς. Στο περίφημο εκείνο συνέδριο της σύγκρουσης, ο παλαιοπαπανδρεισμός και το βαθύ ΠΑΣΟΚ ήλθαν πρόσωπο με πρόσωπο με τον εκσυγχρονισμό και την νεωτερικότητα του κ. Σημίτη και έχασαν την ιδεολογική μάχη. Έκτοτε, βέβαια, μπορεί ο εκσυγχρονισμός να κατασυκοφαντήθηκε, αφού έχασε τη μάχη της ηθικής, ωστόσο δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί μια άκρως συνεκτική πολιτική θεωρία για τα πράγματα. Για το νεοπαπανδρεισμό, οφείλουμε να δώσουμε κάποιο χρονικό περιθώριο προκειμένου να ξεδιπλώσει την στρατηγική του για το μέλλον της χώρας. Που ευχόμαστε όλοι να διαθέτει.

Δεν ξέρω αν οφείλεται σε διανοητική πενία, ιδεολογική ανεπάρκεια, ιδιοτέλεια, πνευματικό ακρωτηριασμό ή κάποια σκοτεινή σκευωρία των προυχόντων αυτού του κόμματος, η εμμονή της ΝΔ να δημιουργεί μύθους και θέσφατα. Εντάξει, είναι και ίδιον των Ελλήνων να τρέφονται και να ανατροφοδοτούν τους μύθους τους. Αλλά στην κεντροδεξιά παράταξη, η απουσία τεκμηριωμένου διαλόγου έχει φθάσει σε σημεία που να προσβάλει την νοημοσύνη.

Και εξηγούμαι. Με εξαίρεση τον κ. Ψωμιάδη και κάποια λίγα στελέχη που τοποθετήθηκαν σκληρά απέναντι στα σφάλματα και τις ανεπάρκειες, ουδείς μπήκε στον κόπο να ζητήσει αφενός κάθαρση και αφετέρου ιδεολογική ανασυγκρότηση. Παρέμειναν αντίθετα ανοικτά πολλά ερωτήματα.

Πρώτον, η μόνιμη επωδός περί «ορισμένων συμπεριφορών που πλήγωσαν την παράταξη» έρχεται να συσκοτίσει παρά να ρίξει φως στις σκοτεινές σελίδες της νεοκαραμανλικής διακυβέρνησης. Ποιοι είναι αυτοί; Ποιοι πρέπει να πληρώσουν για τις βαθιές τους τσέπες; Ποιοι παρανόμησαν; Μάλιστα, σε αυτό το «σκοτεινό» ανάθεμα, ήλθε να προστεθεί και ακόμη μια τουλάχιστον αστεία επίκληση, ότι δήθεν αυτές οι συμπεριφορές «πλήγωσαν και τον Καραμανλή»! Αν όμως ο κ. Καραμανλής είχε πραγματικά πληγωθεί δεν θα είχε τρέξει στις κάλπες, ούτε θα είχε κλείσει άρον- άρον την Βουλή, αλλά θα είχε φροντίσει να στείλει τους ανθρώπους αυτούς στη δικαιοσύνη και θα τους είχε υποδείξει παραδειγματικά την έξοδο από τον πολιτικό βίο. Και στο κάτω- κάτω της γραφής, γιατί δεν μας λέει ο απερχόμενος πρόεδρος ποιοι ήταν αυτοί που τον πλήγωσαν…Ίσως γιατί δεν θέλει να τους πληγώσει, όπως δεν το έκανε και τόσα χρόνια, που όλοι μαζί πλήγωναν τον τόπο και τον πολίτη.

Ανώνυμος είπε...

Δεύτερο ερώτημα. Η μόνιμη επίκληση στις διαχρονικές ηγεσίες της Νέας Δημοκρατίας και τα διάφορα κοινότυπα, ότι η παράταξη αυτή υπήρξε ο στυλοβάτης της δημοκρατίας στη χώρα ή ότι την έβγαλε από την υπανάπτυξη ή ότι την έβαλε στην ΕΟΚ, ή ότι ο Καραμανλής ο νεότερος είναι πανθομολογουμένως επιτυχημένος ηγέτης. Καλά όλα αυτά. Αλλά η κοινή λογική δυστυχώς τα αμφισβητεί. Από τις περίπλοκες σχέσεις της ΕΡΕ με το παλάτι, τη βασιλική οικογένεια και ως εκ τούτου και με την δημοκρατία και τους θεσμούς της, μέχρι την εξόντωση της Αθήνας ως πόλης με δομές και συγκεκριμένο σχεδιασμό, αλλά και έως την πλήρη απαξίωση του τελευταίου της προέδρου από τον ίδιο τον ελληνικό λαό, δυστυχώς, η Ιστορία μάλλον επιφυλάσσει άλλα λόγια από αυτά που εγγράφουν για τους εαυτούς τους οι νεοδημοκράτες προύχοντες στα συνέδρια τους. Ίσως διότι αρέσκονται σε πανηγυρικούς και όχι σε αλήθειες. Σε χειροκροτητές και όχι σε γόνιμους ή μη αμφισβητίες.

Τρίτο ερώτημα. Το ψευτοδίλημμα κοινωνικός φιλελευθερισμός ή κάτι άλλο, τέλος, είναι εντελώς επίπλαστο, αφού επί της ουσίας δεν απαντά σε κανένα υπαρκτό πρόβλημα αυτής της κοινωνίας. Ποια η θέση του ενός ή του άλλου για τη μετανάστευση; Ποια η ρεαλιστική του στάση απέναντι στον κρατισμό; Τι θα κάνει με τις ΔΕΚΟ; Πώς θα ρυθμίσει τις εργασιακές σχέσεις;

Ούτε η κ. Μπακογιάννη υπήρξε ποτέ νεοφιλελεύθερη (ποτέ δεν έχει εφαρμοστεί αυτό το σύστημα στην Ελλάδα του κρατισμού και του παρεμβατισμού), ούτε ο κ. Σαμαράς είναι παιδί του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Μάλλον, κοινωνικά ανάλγητο θα τον χαρακτήριζα από τη δήλωση του για “τα όνειρα των παιδιών των stage που διαψεύδει η κυβέρνηση”. Αν είναι τα όνειρα των παιδιών μας να είναι η απασχόληση στα stage, να τον χαίρεται τον κοινωνικό φιλελευθερισμό του…

Δυστυχώς, δίπλα στα απλόχερα, παγωμένα χαμόγελα της κ. Μπακογιάννη, την απουσία του όποιου πολιτικού προβληματισμού της και την μόνιμη της υπόσχεση ότι μπορεί να επαναφέρει την ΝΔ σε τροχιά εξουσίας (λες κι είναι αυτό το μόνο ζητούμενο), ήλθε να προστεθεί και η θλιμμένη φιγούρα του κ. Σαμαρά, ο οποίος, με σαφώς καλύτερα τεκμηριωμένο πολιτικό λόγο από αυτόν της υποψηφίας προέδρου, έχασε την μοναδική ίσως ευκαιρία να ανασκευάσει και την δική του υστεροφημία. Δεν έκανε ούτε μίση αναφορά στον άνθρωπο που τον ανέδειξε (υπέρμετρα όπως αποδείχτηκε), κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, αλλά αντίθετα προσπάθησε να μας πείσει ότι είναι ο φυσικός διάδοχος πολιτικών όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ή ο Ευάγγελος Αβέρωφ. Βέβαια, ενώ κέρδισε σίγουρα τις εντυπώσεις σε επίπεδο πολιτικής πρότασης έναντι της κ. Μπακογιάννη, η οποία ήταν τόσο απροετοίμαστη και ρηχή ώστε να μας επιτρέπει να πιστεύουμε ότι θεώρησε πως το κόμμα θα της το παρέδιδαν αμαχητί, η κατακλείδα του κ. Σαμαρά «Επιλέξτε … ποιος μπορεί την επόμενη φορά που θα προκύψει ένα σχέδιο Ανάν να το αποκρούσει», φανερώνει την έμφυτη ροπή του ομιλητή στον λαϊκισμό, την έλλειψη ρεαλισμού και την απουσία έστω και ψηγμάτων κεντρώου λόγου.

Ανώνυμος είπε...

Η ένδεια πολιτικής προοπτικής για τη μία και η απουσία πολιτικού ρεαλισμού και νηφαλιότητας του άλλου, καθιστούν και τους δύο υποψηφίους προέδρους επικίνδυνους για το μέλλον της κεντροδεξιάς. Ακόμη πιο επικίνδυνο είναι ωστόσο το γεγονός ότι κανείς από τους παρευρισκομένους δεν αναθάρρησε να ρωτήσει: «Τι έκανε ο Καραμανλής και πρέπει να τον θεωρούμε μεγάλο ηγέτη;», Γιατί η κ. Μπακογιάννη δεν κατέθεσε έως τώρα το τόσο επιτυχημένο μοντέλο διακυβέρνησης και ανοικτού κόμματος που επαγγέλλεται, προκειμένου να αναστρέψει την συντριβή της παράταξης; Από πού κι ως πού είναι του κοινωνικού φιλελευθερισμού ο κ. Σαμαράς (που τον είχαμε γνωρίσει να σας θυμίσω και ως υπουργό Οικονομίας το ’91), πού μας έχει οδηγήσει η στάση του με τα Σκόπια σήμερα (που θέλει να εφαρμόσει το επιτυχημένο μοντέλο του και στο Κυπριακό!), ποιος τον έχρισε συνεχιστή της παράδοσης του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Αβέρωφ;

Και αυτό το συνέδριο δεν θα αφήσει τίποτε πίσω του. Όπως και το συνέδριο του ’96, το οποίο, αφότου εξέλεξε πρόεδρο τον Κώστα Καραμανλή, με τις ευλογίες του τότε προέδρου του, Αχιλλέα Καραμανλή, αποφάσισε να μην αλλάξει το καταστατικό…γιατί τότε πια δεν χρειαζόταν. Παρά τις δεσμεύσεις όλων των υποψηφίων προεκλογικά να θεσπιστεί θητεία για τον πρόεδρο, ανοικτές και ελεύθερες διαδικασίες, ξεκαθάρισμα της ιδεολογικής ταυτότητας και πάει λέγοντας…Το χειρότερο είναι ότι σήμερα η αφετηρία είναι πολύ χειρότερη και οι επίδοξοι διάδοχοι έχουν πολύ μαύρο μελάνι χυμένο στις σελίδες της προσωπικής τους ιστορίας…


* To άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Η Χώρα"


Οι ιδέες πεθαίνουν όταν σταματήσεις να αγωνίζεσαι για αυτές.
Δες τώρα περισσότερες ιδέες ... >>>
Αναρτήθηκε από Πέτρος Τατούλης στις 8:25 μμ

Ανώνυμος είπε...

Πρόκειται για τον παλιό καλό αντιπερισπασμό επειδή έχουν λερωμένη την προεκλογική φωλιά τους.
Κλασσικά πράγματα, αναμενόμενα και ασήμαντα (στην πραγματικότητα).

F5PILOT είπε...

Αντιμέτωπος με κλίμα έντονης δυσπιστίας βρίσκεται στις Βρυξέλλες ο υπουργός Οικονομικών Γ.Παπακωνσταντίνου. Αν και παρουσίασε το σχέδιο προϋπολογισμού του 2010 και ανέλαβε δεσμεύσεις για διαρθρωτικές αλλαγές από τον Ιανουάριο του 2010, η Κομισιόν προσανατολίζεται σε αυστηρότερο καθεστώς επιτήρησης για τη χώρα.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Το Βήμα, ο Γ.Παπακωνσταντίνου τόνισε ότι τον Ιανουάριο θα έχει έτοιμο πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών για την οικονομία με μέτρα για το Ασφαλιστικό, αποφάσεις για τα κλειστά επαγγέλματα και την απελευθέρωση των αγορών.

Στόχος του Έλληνα υπουργού ήταν να πείσει τόσο την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και τους ομολόγους του ότι η κυβέρνηση διαθέτει την πολιτική βούληση, αφενός μεν να αναμορφώσει ριζικά το σύστημα συλλογής στατιστικών στοιχείων στην Ελλάδα, αφετέρου δε να διαμορφώσει μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα για τη σταδιακή συρρίκνωση εντός των επόμενων χρόνων το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας στο 3% του ΑΕΠ.

Ωστόσο, ο αρμόδιος για τις οικονομικές υποθέσεις επίτροπος Χοακίν Αλμούνια απαίτησε μεγαλύτερη δράση και ενημέρωσε τους υπουργούς της Ευρωζώνης ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα διαπιστώσει πως η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να μειώσει το έλλειμμά της στο 3%, εντός του 2010, όπως της είχε ζητήσει τον Απρίλιο.

Κατόπιν τούτου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εφαρμόζοντας το άρθρο 104 παράγραφος 8 της Κοινοτικής Συνθήκης, θα ζητήσει από το Εco/Fin να της δώσει εντολή να συντάξει νέα έκθεση για την Ελλάδα (όπως προβλέπει το άρθρο 104 παράγραφος 9) και να προτείνει νέο χρονοδιάγραμμα καθώς και νέους όρους προσαρμογής.

Ο επίτροπος θα αποκτήσει έτσι τον απόλυτο έλεγχο για την πολιτική και τις προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν την Ελλάδα στην έξοδο από το υπερβολικό έλλειμμα.

Με τη σκληρή στάση του απαιτεί από την ελληνική κυβέρνηση να λάβει άμεσα μέτρα για την ανάταξη της οικονομίας και την αντιμετώπιση του χρέους που θα τελούν υπό την έγκριση της Επιτροπής, η οποία πλέον θα παρακολουθεί εν στενώ τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία.

Το πιθανότερο είναι ότι η νέα σύσταση της Επιτροπής θα συζητηθεί στο Εco/Fin του Ιανουαρίου 2010, οπότε η ελληνική πλευρά θα έχει υποβάλει και το τριετές πρόγραμμα σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας.