Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

Οι 100 Έλληνες κληρονόμοι του «καταραμένου» beatnik, Jack Kerouac.

The battle for Jack Kerouac's estate
Όταν ο διάσημος beatnik συγγραφέας Jack Kerouac πέθανε, καταποντισμένος μέσα στο αλκοόλ και τη λήθη, η τράπεζα εκτίμησε την αξία της περιουσίας του στο 1.000.000 δολάρια. Όλα κληρονομήθηκαν από τη μητέρα του Gabrielle, και όταν αυτή απεβίωσε, τα κληροδότησε στη τρίτη σύζυγο του Kerouac, την Ελληνίδα Stella Sampas. Ή έτσι τουλάχιστον πίστεψαν όλοι οι εμπλεκόμενοι. Πρόσφατα όμως, ένα δικαστήριο της πολιτείας Florida, αποφάνθηκε πως η διαθήκη της Gabrielle Kerouac ήταν πλαστογραφημένη. Λόγω όμως μια προηγούμενης δικαστικής ετυμηγορίας, η περιουσία, που σήμερα ανέρχεται στα $20 εκατομμύρια, και που κληρονομήθηκε από τους συγγενείς της Stella Sampas, όταν αυτή μας άφησε χρόνους, παραμένει δική τους.
Όταν η, αποκληρωμένη από τον πατέρα της, κόρη του συγγραφέα Jan είδε την εν λόγω διαθήκη, αμέσως υποψιάστηκε πως αποτελεί προϊόν πλαστογραφίας. «Ήταν κακογραμμένη και με πολλά ορθογραφικά λάθη» λέει. Όμως και η Jan πέθανε πριν μπορέσει να διεκδικήσει τη κληρονομιά. Στη συνέχεια κάποιος δικαστής αποφάνθηκε πως δεν συντρέχει λόγος ανατροπής των δεδικασμένων, και έτσι η τεράστιας αξίας περιουσία παραμένει στα χέρια των πολλών συγγενών της Stella Sampas. Αυτό που έγινε όμως αργότερα, αλλάζει τα πάντα. Ένας ανεψιός του «καταραμένου» συγγραφέα, κατάφερε να βρει μια χειρόγραφη επιστολή του, στην οποία ο Kerouac έγραφε πως δεν θέλει να αφήσει «ούτε ένα γ…….ο δολάριο, στους εκατό Έλληνες συγγενείς της συζύγου μου…»(‘to someone directly connected with the last remaining drop of my direct blood line, and not leave a dingblasted fucking goddamn thing to my wife’s one hundred Greek relatives.’). Ήταν όμως πολύ αργά. Η δικαστική ετυμηγορία ισχύει.
Daily Telegraph / Antinews
Σχόλιο:

Η φιλοσοφία της rock επηρεάστηκε τόσο από τον πεσιμισμό των μαύρων blues που μετέφεραν τη μουσική, τα μοιρολόγια και τις παραδόσεις της Αφρικής στην Αμερική (όπου οι μαύροι υπέστησαν το μαρτύριο της υποδούλωσης και της καταπίεσης) αλλά και από την υπερπαραγωγική γενιά των beatniks. Το «ταμ ταμ» βάφτηκε με πολύ αίμα, άρα θα ήταν αδύνατο να μην «ακούγονταν» δυνατά τους επόμενους αιώνες. Το αίμα των αθώων πάντα νικά. Οι Beatniks έφεραν στην λογοτεχνία, την ποίηση, τη μουσική και το θέατρο των φίφτις, τις τάσεις φυγής, την πρώιμη απογοήτευση από τον οικονομικοκεντρικό αμερικάνικο τρόπο ζωής, την επανάσταση χωρίς αιτία, την «εγωιστική» φυγή από την σύγκρουση αλλά και την αναρχοατομικιστική (έστω αναρχοφιλελεύθερη) προσέγγιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Η ποιητική φυγή των μπίτνικς συνδυάζεται “αρμονικά” με την «αποδοχή» της σκλαβιάς από τους μαύρους (παραίτηση από τη ζωή) και συνεχίζει το ίδιο έντονα στο μοτίβο του κοινωνικού πεσιμισμού και της ατομικής απογοήτευσης.
Παρακάτω ο «μεγαλοφυής» Johnny Depp διαβάζει με πραγματικά «αμερικάνικο» τρόπο Jack Kerouac. Αποδίδει σε δύο λεπτά το κενό στο βίωμα της φυγής αλλά και το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής ακόμα και αν αυτή η επιλογή οδηγεί στο «ηρωικό» τίποτα και στον εγωιστικό θάνατο! Απολαύστε και τους δύο σε ένα «μικρό» βίντεο που συνδυάζει rock, πτώση και τέλος την αγωνία του κενού και της συνειδητής παρακμής.

«Μην κοιτάζεις πολύ ώρα το κενό
………
Γιατί θα σε ρουφήξει!» ( .... Νίτσε)

Δεν υπάρχουν σχόλια: