Η φτωχότερη χώρα της Ευρώπης βρίσκεται στην επίζηλη πέμπτη θέση στην κατάταξη χωρών με την καλύτερη προστασία από την κρίση. Οι τέσσερις χώρες που προηγήθηκαν, σύμφωνα με την αξιολόγηση του έγκυρου περιοδικού «The Banker», ήταν κάπως προβλέψιμες. Χώρες με αποθέματα πετρελαίου και υψηλά διαθέσιμα, όπως η Νορβηγία στην πρώτη θέση, η Ρωσία και το Κουβέιτ μοιράζονται τη δεύτερη θέση, μετά η Σιγκαπούρη με το υψηλό ποσοστό αποταμίευσης και ακολουθεί η Μολδαβία.Η φτωχή χώρα που βρίσκεται ανάμεσα στη Ρουμανία και την Ουκρανία κέρδισε τη θέση αυτή επειδή έχει πολύ χαμηλό δημόσιο χρέος, ενώ οι τράπεζές της διαθέτουν υψηλή κεφαλαιακή επάρκεια και χαμηλό επίπεδο χορηγήσεων. Οι χορηγήσεις των τραπεζών αποτελούν μόλις το 35% του ΑΕΠ και το Δημόσιο καταβάλλει μόλις το 2,8% των εσόδων του Προϋπολογισμού για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, ενώ για την Ιταλία το αντίστοιχο ποσοστό είναι 11,9% και για την Ελλάδα 18%. Μια χώρα με χαμηλό επίπεδο δανεισμού για το κράτος, τις τράπεζες και τους ιδιώτες.
Η οικονομία αυτή φημίζεται για την παραγωγή κρασιού αλλά και το μεγάλο αριθμό μεταναστριών που εργάζονται σε άλλες χώρες, δεν έχει συναλλαγματικά διαθέσιμα, είναι φτωχή και καθυστερημένη, αλλά θεωρείται περισσότερο προστατευμένη από τη διεθνή κρίση από πλούσιες και ανεπτυγμένες χώρες, όπως η ΗΠΑ και η Ιαπωνία, οι οποίες στη σχετική κατάταξη βρίσκονται σε εξευτελιστικές θέσεις ουραγών.
Η κατάταξη της χώρας μεταξύ των πλέον εύρωστων οικονομιών του κόσμου φαίνεται ότι ξάφνιασε ακόμα και την πολιτική ηγεσία της. Ο πρόεδρος Βορόνιν, ο οποίος ανήκει στο κομμουνιστικό κόμμα που διαθέτει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, προσπάθησε να δικαιολογήσει την επιτυχία: «Το μυστικό, είπε, είναι ότι προσπαθήσαμε να στηρίξουμε την ανάπτυξή μας όχι σε χρηματοοικονομικά προϊόντα, αλλά στα τρόφιμα. Ανεξάρτητα αν υπάρχει κρίση ή όχι, κάθε άνθρωπος πρέπει να τρώει τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα».
Η έμφαση στη γεωργία ίσως δεν κάλυψε τις ανάγκες του λαού, αλλά η έλλειψη δανείων τόσο από το Δημόσιο όσο και τους ιδιώτες καθιστά τη Μολδαβία πρότυπο αποφυγής της κρίσης...
διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Σεραφείμ Κωνσταντινίδη στον "Ελεύθερο Τύπο"
1 σχόλιο:
Με τα μάτια στην ανάκαμψη
Η απαισιοδοξία έχει κατακλύσει τα οικονομικά φόρουμ και τα μέσα ενημέρωσης. Κάθε ημέρα που περνάει όλο και περισσότεροι τοποθετούν το τέλος της κρίσης όλο και πιο μακριά. Στο Νταβός η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ προειδοποίησε την πολιτική και οικονομική ηγεσία του πλανήτη για τον κίνδυνο γενικευμένων ταραχών. Περισσότερο ίσως απ’ όσο εμείς οι ίδιοι, ο υπόλοιπος κόσμος αντιλήφθηκε τη νεανική εξέγερση ή τις ταραχές -πείτε τις όπως προτιμάτε- του ελληνικού Δεκεμβρίου στο πλαίσιο ακριβώς αυτής της οργής που δημιουργεί η κρίση. Ανάλογα γεγονότα έγιναν στη Βουλγαρία, στη Λετονία, στη Λιθουανία και τη Μαδαγασκάρη. Στην τελευταία οι ταραχές στοίχισαν δεκάδες, ίσως περισσότερους και από εκατό, νεκρούς. Περισσότερο από ένα εκατ. άνθρωποι διαδήλωσαν στις γαλλικές πόλεις πριν από λίγες ημέρες, ενώ στη Βρετανία απήργησαν χιλιάδες εργαζόμενοι. Ακόμη και σε αυτήν τη Ρωσία χιλιάδες τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν στους δρόμους. Η κρίση, λοιπόν, γεννά ταραχές, όπως προειδοποίησε η κ. Λαγκάρντ. Αλλά συνήθως τη μεγάλη αλλαγή δεν φέρνουν οι ταραχές, παρόλο που συχνά μπορεί να έχουν αυτό το αποτέλεσμα. Στην Ισλανδία η κυβέρνηση που έφερε τη χώρα στη χρεοκοπία αρνείτο να παραιτηθεί αλλά τελικά έπεσε μετά από εβδομάδες διαδηλώσεων, όπως άλλωστε είχε συμβεί με τον Σουχάρτο στην Ινδονησία του 1998. Στη διάρκεια της κρίσης ο κόσμος μπορεί να είναι οργισμένος, αλλά περισσότερο ακόμη είναι φοβισμένος. Οι μεγάλες αλλαγές συμβαίνουν ακριβώς στο μεταίχμιο, μόλις αρχίζει η ανάκαμψη. Τότε ο κόσμος χειραφετείται και διεκδικεί, με τρόπους που δεν ήταν δυνατό να το κάνει πριν. Τώρα που ξέρουμε ότι η κρίση θα έχει διάρκεια, το πιο ενδιαφέρον είναι πώς θα είναι ο κόσμος μετά την ανάκαμψη.
Κωστής Παπαδημητρίου στον "Ελεύθερο Τύπο"
http://www.e-tipos.com/blogs
Δημοσίευση σχολίου