Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

Πού είναι το ΠΑΣΟΚ;

Η ελληνική κοινωνία, άκρως διαφοροποιημένη οικονομικά και πολιτιστικά από διεργασίες των πρόσφατων δεκαετιών, διατρέχεται από μεγάλες αντιθέσεις. Από κοινωνία αγροτών και μικροαστών, σήμερα οργανώνεται σε εξήντα - εβδομήντα αστικά και ημιαστικά κέντρα. Από κοινωνία φτωχή πριν από μισό αιώνα, σήμερα είναι αρκετά πλούσια αλλά με ασήμαντη αναδιανομή του πλούτου. Από κοινωνία στην οποία η μόρφωση ήταν προνόμιο, σήμερα τουλάχιστον το 20% του πληθυσμού είναι πτυχιούχοι. Αυτές και άλλες πολλές αντιθέσεις διαμορφώνουν πολλές κοινωνίες εντός της ελληνικής, αλλά μόνο μία, η πλέον παρωχημένη, διαθέτει πολιτική αναφορά στα κόμματα και ιδεολογική δημόσια έκφραση στα κανάλια. Τα δύο μεγάλα κόμματα λιμνάζουν σε μία ιδεολογική όσμωση, ενώ τα μικρά αποφεύγουν τόσο την πολιτική όσο και τις ουσιώδεις ιδεολογικές ρήξεις. Κάθε έκρηξη αντίθεσης, όπως η εξέγερση της νεολαίας τον περασμένο Δεκέμβριο και οι κινητοποιήσεις των αγροτών, για τα κόμματα αποτελεί πρόσχημα ανακύκλωσης της μεταξύ τους τηλεοπτικής ψηφοθηρίας. Ψηφοθηρία: ένας απολιτικός και πολιτικά αποϊδεολογικοποιημένος λόγος, ο οποίος δεν αγγίζει καν το κοινωνικό ζητούμενο, αυτό το οποίο δηλώνεται δημόσια με τις εκάστοτε κοινωνικές εκρήξεις ή την πάγια λανθάνουσα κοινωνική δυσφορία. Μπορεί η κυβέρνηση να βρίσκεται μακράν πρώτη στην κορυφή της ανικανότητας και της φαυλότητας, αλλά το ΠΑΣΟΚ, εκτός από καθωσπρεπισμό, τι κάνει; Για ποιο λόγο, ενώ έχει κάθε συμφέρον, δεν ανατέμνει αυτές τις αντιθέσεις σε πολιτική και ιδεολογική κατεύθυνση διακριτή;

άρθρο στον "Ελεύθερο Τύπο"του Πέτρου Πιζανια (Καθηγητή Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας, στο Ιόνιο Παν/μιο. Δ/ντής ΠΜΣ «Ιστορική Eρευνα, Διδακτική και Νέες Tεχνολογίες»)

Δεν υπάρχουν σχόλια: