Το πολιτικό πρόβλημα στην Ελλάδα πηγάζει από την κρίση στην Αριστερά.

Η αποδυνάμωση των ιδεών της και η έλλειψη θέσεων προκαλεί ζημιά και στη Δεξιά.
Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης και όλα τα ΜΜΕ έχουν εισέλθει σε έναν υποχθόνιο αγώνα προσηλυτισμού και χειραγώγησης του θεατή με όπλα την παραπληροφόρηση και την διαστροφή της πραγματικότητας. Το τι λέγεται και γράφεται αυτές τις μέρες, κατά της κυβέρνησης, ξεπερνά τα όρια του νοσηρού και αρρωστημένου παροξυσμού . Οι επιθέσεις αποδόμησης και υποτίμησης της κυβέρνησης ξεκίνησαν πολύ πριν αναλάβει την εξουσία ο Καραμανλής με τα σενάρια της «δεξιάς παρένθεσης» που «δυστυχώς» δεν ευοδώθηκαν.
Σήμερα μιλάνε έμμονα και προκατειλημμένα για βαθιά κρίση δημοκρατίας, πολιτικής, οικονομίας και θεσμών. Aποδίδουν μάλιστα αυτή την κρίση αποκλειστικά στον ίδιο τον Καραμανλή χωρίς να συνυπολογίζεται το διεθνές περιβάλλον(που βιώνει μια τεράστια και πρωτοφανή οικονομική κρίση) και το παρελθόν των πασοκικών διακυβερνήσεων (οπότε και εισήλθαν στην Ελλάδα ασύλληπτα φαινόμενα διαφθοράς, αλλά …… γι’ αυτό το Πασόκ τιμωρήθηκε άρα δεν επιτρέπεται να του αποδίδονται ευθύνες!).

Τα σενάρια αποσταθεροποίησης ενισχύθηκαν με παράλληλες «κοινωνικές εξεγέρσεις» τριών χιλιάδων «οργισμένων» νέων που κατέκαψαν το κέντρο της Αθήνας και μεταφερόμενους κτηνίατρους, ξενοδοχοϊδιοκτήτες, μεγαλέμπορους και αγροτοπατέρες που το παίζουν «επαναστάτες» στα «λιμάνια της οργής». Και αυτό το φαινόμενο της εξασφάλισης των συμφερόντων συντεχνιακών ομάδων εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και εις βάρος μικρότερης ισχύος ομάδων, έχει την προέλευσή του στην Αριστερά, αν και το Πασόκ την υφάρπαξε για να καταφέρει να κυβερνήσει, «γλείφοντας» ισχυρές ομάδες πίεσης. Οι «επαναστάσεις» υπερπροβλήθηκαν από όλα τα μέσα και παρουσιάστηκαν ως φορείς ισχυρών πολιτικών μηνυμάτων και εκφραστών της κοινωνίας(οϊμέ)!!!!

Σε όλο αυτό το μπάχαλο σχεδόν κανένας δεν αντελήφθη την βαθιά κρίση της Αριστεράς σε επίπεδο πολιτικής, ιδεών και προπάντων προτάσεων. Η Αριστερά αρνούμενη τα πάντα εμφανίζεται στεγνή, αποστεωμένη και εν συγχύσει. Κατ’ αρχάς είναι δύσκολο να καταλάβουμε τι ακριβώς θέλουν. Όταν επιτέλους διαλυθούν οι όχλοι και οι κραυγές είναι απορίας άξιο η παντελής έλλειψη προτάσεων. Όλη η Αριστερά έχει γίνει «Αυτιάς» και μάλιστα στην χειρότερη μορφή του. Αυτή του ξεκατινιάσματος! Η ήττα τους όμως είναι σαφής στο πλαίσιο της κοινωνίας που επιδιώκουν. Κανένας δεν πιστεύει ότι απαιτούν μια κοινωνία σοβιετικού τύπου ή μια κοινωνία διαρκούς αμφισβήτησης και άρνησης. Να μας έχουν δηλαδή όλους στους δρόμους, να καίμε και να ζητάμε λεφτά και "ελευθερία στο σύντροφο Γιωτόπουλο"! Είναι παραπάνω από κατανοητό, χωρίς να διατυπώνεται ξεκάθαρα, ότι απαιτούν την ικανοποίηση αυξήσεων, επιδοτήσεων και άλλων λαϊκών απαιτήσεων μέσα στα πλαίσια της δυτικής και αστικής δημοκρατίας. "Μη μου το άστυ τάραττε". Η Αριστερά δυστυχώς έχει απωλέσει το ουτοπικό και πρακτικά ανεφάρμοστο κοινωνικό σύστημα που εκπροσωπούσε. Η "τέλεια" πολιτεία αποδείχτηκε ατελής και ανεφάρμοστη και οι λαοί την απέρριψαν. Μέχρι στιγμής το "σοαιαλιστικό κράτος" δεν έχει αντικατασταθεί από κάποιο άλλο μοντέλο. Αυτό το ιδεολογικό κενό αποτελεί ήττα και είναι η πηγή του αρνητισμού και της απαξίωσης που χαρακτηρίζει τα κόμματα της «Αριστεράς». Αναγκαστικά μετατρέπονται σε "κινήματα" απλής αμφισβήτησης. Γι’ αυτό σιωπά στο θέμα των προτάσεων και υπόσχεται αφειδώς γενικόλογες παροχές που είναι σχεδόν αδύνατο να γίνουν πράξη. Όταν χάνεις τον παράδεισό σου, βρίσκεις εύκολα τον δρόμο γαι την κόλαση. Και συμπαρασύρεις όσους περισσότερους μπορείς!

Το Πασόκ (ανάλογα με τα κέφια του είναι κεντρώο, κεντροαριστερό ή αριστερό κόμμα) έχει βρει καταφύγιο στη μαύρη προπαγάνδα και αποφεύγει πεισματικά να αποσαφηνίσει το κυβερνητικό του πρόγραμμα, τη στιγμή που ζητά εκλογές, ενώ κρύβει τα πρόσωπα που θα εκτελέσουν το «άγνωστο» πρόγραμμα ή τις πρακτικά ανεφάρμοστες και λαϊκής κατανάλωσης προτάσεις που κατά καιρούς εκτοξεύει … Ελλείψει θέσεων προτιμά τον λαϊκισμό και την πόλωση. Τις παλιές δοκιμασμένες συνταγές «επιτυχίας». Τα πρόσωπα έχουν τη σημασία τους γιατί αρκετοί από τους νέους αστέρες του περιβάλλοντος ΓΑΠ είναι μολυσμένοι με «τοξικά» σκάνδαλα, πριν καν ξεκινήσουν την πολυπόθητη διαχείριση της εξουσίας τους. Δεν είναι τίποτε άλλο από μια "φουσκωμένη" και υπερτιμημένη παρέα «κανακάρηδων του εγχώριου και διεθνούς κατεστημένου». Υπενθυμίζω ότι ο Θ. Πάγκαλος στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές, με συνέντευξη στα «Νέα», είχε καταγγείλει «τα ψώνια και τους αριβίστες του Πασόκ» και την «κομματική τσογλαναρία». Όλοι αυτοί καραδοκούν και περιμένουν υπομονετικά «το δικαίωμα σε μια ανθρώπινη κοινωνία» σε μια σοσιαλιστική παρτίδα κολλητών….. Μια ανθρώπινη κοινωνία οφείλει να φροντίζει αυτούς που έχουν μεγαλύτερες ανάγκες. Μόνο που οι κολλητοί διαβαθμίζουν τις μεγαλύτερες ανάγκες έχοντας γνώμονα όχι τις κοινωνικές συγκυρίες αλλά τις κομματικές διασυνδέσεις, από πάνω προς τα κάτω …..