Prees-gr: Η «ιδεολογία» των «εγκάθετων»

Η ιδεολογία της καθεστωτικής δημοσιογραφίας είναι η απάτη του δημοκρατισμού.

Όλοι αυτοί οι εραστές της «ελεύθερης άποψης» είναι, σήμερα ιδιαίτερα, «εγκάθετοι» κέντρων και υποκέντρων εξουσίας. Ο δημοκρατισμός αυτών των κυρίων είναι υποχωρητικός, βολικός και συμφιλιωτικός απέναντι στα οικονομικά και πολιτικά κέντρα εξουσίας και ταυτόχρονα είναι απαιτητικός, κακόβουλος και δόλιος απέναντι στις φωνές εναντίον αυτών των κέντρων εξουσίας.
Σήμερα, όπως ήδη έχουμε αναλύσει, το πεδίον της αστικής δημοσιογραφικής νοθείας έχει καταρρεύσει και έχει αποκαλυφτεί η μοχθηρή του γκριμάτσα: Η άλωσή του από τους παρακρατικούς μηχανισμούς του κεφαλαίου.
Η σήψη και η αποσύνθεση του καθεστώτος, συνακόλουθα οι βίαιοι κοινωνικοί και πολιτικοί ανταγωνισμοί, έχουν τινάξει στον αέρα τις ασφαλιστικές δικλείδες του δημοκρατισμού τους. Ωμά και βίαια πλέον τα ΜΜΕ αποκαλύπτουν το αποκρουστικό τους πρόσωπο: Των «νταβατζήδων» και «εγκάθετων», οι οποίοι το μόνο που γνωρίζουν να κάνουν καλά είναι να στουπώνουν τα κρανία μας με σκουπίδια, να «ξερνούν» αναθυμιάσεις εξαπάτησης, να σπέρνουν το φόβο και να φιμώνουν κάθε ενοχλητική φωνή.
Αυτά τα συμπτώματα της «εγκάθετης» και διατεταγμένης δημοσιογραφίας γίνονται πιο κραυγαλέα και αποκρουστικά στο διαδύκτιο.
Υπάρχουν κάποια «δημοσιογραφικά» μπλογκ που δεν αντιγράφουν απλώς τις χειρότερες πλευρές του κιτρινισμού και της φαιάς παραπολιτικής φιλολογίας, αλλά βρίσκονται σε βροντώδη διατεταγμένη υπηρεσία: Εκτελούν «εντολές» και «συμβόλαια». Δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα και αυτής ακόμη της αστικής δημοσιογραφικής απάτης: Της δήθεν ουδετερότητας και «αμεροληψίας».
Το χαρακτηριστικότερο δείγμα αυτής της διατεταγμένης δημοσιογραφικής «λέπρας» είναι το prees-gr!!!
Σε αυτό το μπλογκ κορυφώνονται όλα τα στοιχεία της «εγκάθετης», διατεταγμένης διαστροφής και της αποκρουστικής ΜΟΝΟΜΕΡΟΥΣ και ΜΟΝΟΜΑΝΟΥΣ παραφιλολογίας και χυδαιότητας.

1). Κόπτεται για την «ελευθερία της άποψης», το παίζει και «διωκόμενο» και ΦΙΜΩΝΕΙ ασύστολα κάθε άποψη που δεν συμβιβάζεται με την «εκσυγχρονιστική», «εγκάθετη» γραμμή του.
2). Είναι υβριστικά καταιγιστικό και χυδαίο προς μια κατεύθυνση, με μια τέτοια εμμονή που αγγίζει τα όρια της σχιζοφρένειας. Προς την κατεύθυνση που απαιτούν και προστάζουν οι «νταβατζήδες», οι παρακρατικοί μηχανισμοί και μυστικές υπηρεσίες…
3). Πελεκίζει ακούραστα, αχόρταγα και με τον πλέον πωρωμένο τρόπο πρόσωπα και ποτέ πολιτικές. Δεν καταπιάνεται ΠΟΤΕ με τις πολιτικές των κομμάτων, αντίθετα αφήνει στο απυρόβλητο την καθεστωτική πολιτική και τα κομματικά προγράμματα και πολλά άλλα. Επικεντρώνει αρρωστημένα σε επιλεγμένα πρόσωπα, στα πρόσωπα που έχουν μπει στο στόχαστρο των ισχυρών οικονομικών και εξωθεσμικών κύκλων. Ηδονίζεται να εξευτελίζει χυδαιότατα τα αντίπαλα πολιτικά πρόσωπα για να διατρανώνει έτσι την κραυγαλέα διατεταγμένη υπηρεσιακή διαστροφή του…
4). Ισοπεδώνει τα μεγάλα κοινωνικά, εθνικά και πολιτικά προβλήματα με τον κατακλυσμιαίο βομβαρδισμό της παραπολιτικής φιλολογίας γύρω από το Βατοπέδιο, τον Τατούλη και λοιπούς. Ηρωποιεί κάθε πολιτικάντη, λαμόγιο, ή γραφικό που κτυπάει τον Καραμανλή, μεγαλοποιεί κάθε αντικαραμανλική παραφιλολογία και εξαφανίζει κάθε τι που στρέφεται εναντίον των κομμάτων του «εκσυγχρονιστικού» νεοφιλελευθερισμού και του παρακράτους του.
Την ίδια διατεταγμένη «συνταγή» είχε εφαρμόσει όταν οι «νταβατζήδες» προωθούσαν την αποδόμηση του Γ. Παπανδρέου από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
5). Εξορίζει και αφανίζει κάθε άλλη άποψη και κυρίως τις απόψεις που προωθούν ένα βαθύτερο κοινωνικό και πολιτικό προβληματισμό. Φυσικά απαγορεύονται δια ροπάλου απόψεις ή αποκαλύψεις που βάλουν κατά των «εκσυγχρονιστών» αφεντικών.
Οποιαδήποτε ατάκα του Τατούλη ή του φαιδρού Δαϊλάκη προβάλλεται σκανδαλωδώς, οτιδήποτε βρίζει την Εκκλησία γίνεται «πολιτική υστερία», οποιοδήποτε κουτσομπολιό ανάγεται σε μείζον πολιτικό ζήτημα, αλλά οι απόψεις του Θεοδωράκη και άλλα κείμενα είναι ανάξια όχι μόνο προβολής, αλλά και απλής αναφοράς…
Αυτή είναι η «ελεύθερη» και «τσαμπουκάδικη» δημοσιογραφία των «εγκάθετων» και των λακέδων.

ρεσάλτο