Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2007

η αγωνία του νεοέλληνα για το «σπίτι του», η υποκριτική ψευτοηθική και ο Καναλάρχης.

Ο Μαγγίνας έφυγε τελικά όπως απαίτησε η ‘ηθική’ της Χούντας των Καναλιών που αδιαφορεί για τα μεγάλα και σπουδαία και εστιάζεται σε «εγκλήματα» πταισμάτων. Όταν και τα μεγάλα εξευτελίζονται στην Πλατεία των Καναλιών, τα μικρά θα σταθούν εμπόδιο; Σίγουρα δεν είναι σωστό ούτε καν τα πταίσματα αλλά συνήθως αυτά αφορούν όλους τους Έλληνες και γι΄ αυτό εκπλήσσομαι με τις εμμονές της «Αριστεράς» Καναλαρχίας που ταυτίζεται με την μικροαστική ψευτοΗθική των «Αριστερών» κομμάτων(πλην ΚΚΕ!!!). Όταν στα σπίτια όλων των Ελλήνων υπάρχουν μικρο έως μεγαλοπαρανομίες, τότε , δυστυχώς, για τους αρθρογράφους Αναψυκτηρίου, ο Βασίλης Μαγγίνας, ιδιοκτήτης «Αναψυκτηρίου», γίνεται συμπαθέστερος από τους σαρκοφάγους ηθικούς υποκριτές των Καναλιών και των Αριστερών(υποτίθεται) εξεγέρσεων. Πως ταυτίστηκαν αυτά τα δύο δεν μπορώ να καταλάβω. Φαίνεται ότι το γυαλί υπέταξε κάτω από τη μπότα του, όλα τα ευγενή χαρακτηριστικά της Αριστεράς, τα πάτησε και σκηνοθέτησε τις άναρθρες τσιρίδες «αγωνιστών» που είδαν στα Κανάλια μια διέξοδο της καταπιεσμένης τους προσωπικής αγωνίας. Η αριστερή αντίληψη του Άστυ αφομοίωσε τη μικροαστική υποκρισία. Αυτό είναι επίτευγμα των Καναλιών, γιατί αυτά είδαν πρώτα την αλλοίωση του «αγώνα» και έτρεξαν να προστατεύσουν τα «νούμερά» τους. Τους έδωσαν βήμα αν και ο λαός εκδικείται αυτή την ψυχασθένεια που καταγγέλλει κουραστικά, προσωπικά πταίσματα και αφήνει στο απυρόβλητο τα τεράστια εγκλήματα που μας περιτριγυρίζουν. Εν τέλει και ο πιο ανίδεος συνειδητοποιεί ότι αυτή η περίεργη ταύτιση Υποκρισίας, ψευτοΗθικής, Καναλιών και «ωρυόμενης Αριστεράς» είναι αποτέλεσμα της ανάγκης των Καναλιών για χειραγώγηση. Τα Κανάλια χωρίς χειραγωγούμενο κοινωνικό υλικό καθίστανται θέαμα για τα μπάζα χωρίς δυνατότητες επιρροής και διαπλοκής. Όλοι μαζί μετά τις διαφημίσεις: η Υποκρισία, η ψευτοΗθική, ο Καναλάρχης και ο ωρυόμενος Επαναστάτης μετράνε τα κέρδη και τις ζημίες και χαίρονται για τη δύναμη που διαθέτουν. Απ’ το ταμείο βέβαια περνά μόνο ο Καναλάρχης, αν και τη «δόξα» της ημέρας απολαμβάνει ο μικροαστός Αριστερός! Σίγουρα όμως όλοι αυτοί δεν καταλαβαίνουν γρι από την αγωνία του κάθε Έλληνα για το σπίτι του και από την γενικευμένη παρανομία που χαρακτηρίζει «το σπίτι» στην Ελλάδα. Αυτό είναι το Έπος των σύγχρονων Ελλήνων που τώρα θέλει και εξοχικό. Σ΄ αυτό ανακατεύονται Υπουργεία, Νομαρχίες, Πολεοδομίες αλλά και ανόητοι συνήθως νόμοι που δε σκαμπάζουν μία από τις ανάγκες του πολίτη και με το ζόρι προσπαθούν να επιβάλλουν απαρχαιωμένες και ξεπερασμένες αντιλήψεις, καθολικά στο σύνολο της χώρας ενώ κάθε τόπος έχει τις ιδιαιτερότητές του.
Γενικό Συμπέρασμα:ένας Υπουργός πρέπει να καταδικάζει την κόρη του σε ανεργία, απαγορεύεται να φιλοξενεί τους Ινδούς του γείτονα, τη στιγμή που ο Καναλάρχης φιλοξενεί εκατοντάδες εργαζόμενους στο Κανάλι και εκατοντάδες εργαζόμενους στις υπόλοιπες επιχειρήσεις του τράστ και πρέπει να αποβάλλει τις οποιεσδήποτε κουτοπόνηρες προθέσεις χαρακτηρίζουν όλους τους Έλληνες σε ό,τι αφορά το σπίτι τους. Γιατί ο Έλληνας καταφεύγει στην κουτοπονηριά; Επειδή το απαρχαιωμένο νομικό πλαίσιο που χαρακτηρίζει την κατοικία καταδικάζει όλους τους Έλληνες(έστω τους περισσότερους) στην «παρανομία». Όλη η Ελλάδα, μεγάλο τσίρκο!

Δεν υπάρχουν σχόλια: