Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2007

η Χούντα των Καναλιών «χειρίζεται» άπληστα και το αναλώσιμο «όχι σε όλα» της Αριστεράς!

Η Αριστερά που αρνήθηκε τον εαυτό της
και χειραγωγείται από τα πανίσχυρα
καταστροφολογικά «δημοκρατικά» ΜΜΕ.
Η Καναλαρχία επιζητά διαρκώς να επιδεικνύει την τεράστια δύναμη που κατέχει και μέσα από αυτή την επίδειξη να επιβάλλει τις προθέσεις της στην Εκτελεστική, Νομοθετική και Δικαστική Εξουσία, τις οποίες σήμερα βλέπει όχι απλά ανταγωνιστικά αλλά εχθρικά.
Κάθε κανάλι και καημός των γκάλοπ και προθέσεων. Στην προσπάθεια μας να ερμηνεύσουμε σωστά αυτά τα γκάλοπ συχνά πρέπει να λαμβάνουμε υπόψιν και τον παράγοντα «ιδιοκτήτες ΜΜΕ», δηλαδή να ερευνήσουμε τι ακριβώς επιδιώκει ο κάθε νταβατζής, εκείνη τη στιγμή, για να κατανοήσουμε και τα «συμπεράσματα» των «ερευνών». Έπειτα όλοι μαζί να διατυπώνουμε ευγενικές απόψεις της μορφής: «όλες οι δημοσκοπήσεις είναι χρήσιμα εργαλεία και εκφράζουν τις προθέσεις της κοινής γνώμης, τη στιγμή που γίνονται». Μόνιμη επωδός στα χείλη των ερμηνευτών της κάθε έρευνας.
Μερικές φορές μάλιστα οι πραγματικές προθέσεις κρύβονται στα δευτερεύοντα στοιχεία μιας δημοσκόπησης, που δίνουν «κρυφές εντολές» και προκαθορίζουν τις πολιτικές εξελίξεις. Τώρα λοιπόν οι εντολοδόχοι των ερευνών επιθυμούν την αποϊδεολογικοποίηση της πολιτικής ζωής και την ισοπέδωση των διαχωριστικών γραμμών μεταξύ των κομμάτων. Επιδιώκοντας μάλιστα την εκλογή Τσίπρα τότε γκρεμίζονται ακόμα περισσότερο τα ήδη ελαστικά τείχη μεταξύ των κομμάτων. Ήδη βλέπουμε το Πασόκ, μπροστά στον κίνδυνο «Τσίπρας» έχει επηρεαστεί περισσότερο αν και αυτό επεδίωκαν εξαρχής οι Καναλάρχηδες. Το Πασόκ ενώ ως κόμμα εξουσίας οφείλει να είναι μετριοπαθές ισορροπεί τώρα μεταξύ λαϊκισμού και ακρότητας. Κάνοντας το λάθος να υποκύψει στην υποτιθέμενη πίεση που δέχεται εξ’ αριστερών. Πετούν το γάντι στον Παπανδρέου «αποφασίζοντας» ότι η επανεκλογή του είναι «δεύτερη ευκαιρία» και όχι «νέα εντολή»(Τάσεις MRB), ενώ είναι ολοφάνερο ότι η επανεκλογή Παπανδρέου ερμηνεύεται από το συναίσθημα των οπαδών του Πασόκ και την ιστορία του κόμματος. Αντιστοίχως, επικίνδυνα φαινόμενα, εμφανίζονται και προς την πλευρά της ΝΔ, πιεζόμενη από το ΛΑΟΣ, αν και αυτή η πίεση, παρά την εντονότατη δωρεάν διαφήμιση του Καρατζαφέρη σε όλα τα κανάλια, είναι πολύ μικρότερη και δυστυχώς για το Πασόκ, η ΝΔ έχει να λαμβάνειν από το ΛΑΟΣ. Κάτι τέτοιο ξαναγκρεμίζει τα όνειρα του «Τσίπρα των Νταβατζήδων» και αποδομεί την ισχύ των «αόρατων» προθέσεών τους.
Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι ο λαός καταλαβαίνει ότι χρειάζονται «Μεταρρυθμίσεις» γιατί το σύστημα έτσι όπως είχε διαμορφωθεί ευνόησε τη διαπλοκή, τη διαφθορά, το βόλεμα, τη συντεχνία και οτιδήποτε δημιούργησε τη νοσηρή Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών. Μια Ελλάδα που σακάτεψε τα όνειρα 2 τουλάχιστον γενεών, τα τελευταία 30 χρόνια. Το νοσηρό κλίμα στέρησε πολλές δυνατότητες προόδου από νέους που θα μπορούσαν να αποδώσουν και να παράγουν περισσότερο από όσο ήδη αποδίδουν. Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι παγιδεύτηκαν στη νοοτροπία του αντιπαραγωγικού «δημοσίου», ρουφώντας αίμα από το μέλλον της χώρας.
Ένα άλλο δεδομένο που εμφανίζεται στο προσκήνιο είναι η απαίτηση της κοινωνίας για ήπια(και όχι βίαιη) προσαρμογή. Αποδείχτηκε από τις πρόσφατες εκλογές ότι ο ελληνικός λαός εμπιστεύεται τον Καραμανλή για την ήπια μεταρρύθμιση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Πολύ σωστά ο Καραμανλής έχει ως γνώμονα το πολιτικό κόστος για την ήπια προσαρμογή. Εάν η ήπια μεταρρύθμιση συναντά τη λυσσαλέα αντίδραση της Αριστεράς, που έχει μετατραπεί σε προπύργιο της Ακρότητας και όχι της Αντιπολίτευσης με αριστερές προτάσεις τότε δε γίνεται να μιλάμε για απερίσκεπτες και βίαιες κινήσεις. Εξάλλου ο Καραμανλής πρέπει να «υποβοηθήσει» τον Παπανδρέου, στην επίθεση που δέχεται από μια αρνητική σε όλα Αριστερά, που στην πραγματικότητα μοναδικό σκοπό έχει να κατασπαράξει ό,τι μπορεί από τους ψηφοφόρους του Πασόκ. Σίγουρα ο Καραμανλής είναι το κεντρικό πρόσωπο των εξελίξεων και πιστεύω ότι ο λαός θα τιμωρήσει την αλαζονεία της Ακρότητας που λέει «όχι» σε όλα χωρίς μάλιστα να μας εξηγεί το «γιατί όχι». Είναι πολύ εύκολο να λές «όχι» σε όλα, είναι όμως πολύ δύσκολο να χειρίζεσαι υπεύθυνα την επίλυση των προβλημάτων. Όταν δεν πρόκειται ποτέ να κυβερνήσεις τότε και μόνο τότε εγκλωβίζεσαι στο «όχι» σε όλα. Είναι κρίμα που η Αριστερά δεν μπορεί να κατανοήσει ότι αυτή τη στιγμή παίζει το καταστροφολογικό παιχνίδι της Χούντας των Καναλιών. Είναι κρίμα η Αριστερά να μην μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι είναι εκούσιο θύμα της στυγνών και άπληστων μεγαλοσυμφερόντων των Νταβατζήδων..

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ΣΥΜΦΩΝΩ