Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2007

“Οι τελευταίοι Ελληνοεβραίοι της Αμερικής”

Η Αμερική ήταν και είναι ένα πελώριο χωνευτήρι μεταναστών και υπήρξε ανέκαθεν πόλος έλξης για χιλιάδες Έλληνες οι οποίοι πήγαν σ’ αυτή τη χώρα φτωχοί και δούλεψαν σκληρά για το αμερικάνικο όνειρο. Tο ντοκιμαντέρ «Οι τελευταίοι Έλληνες» επικεντρώνεται σε μία κοινότητα που πριν από ένα αιώνα περίπου ανθούσε και τώρα χάνεται. Δημιουργόs του ντοκιμαντέρ είναι ο ελληνικής καταγωγής Εντ Ασκινάζι. Ο Εντ Ασκινάζι μεγάλωσε στο Λονγκ Άιλαντ ένα μικροαστικό προάστιο της Νέας Υόρκης. Οι προπαππούδες του από τα Γιάννενα ήρθαν στη Νέα Υόρκη και εγκαταστάθηκαν στην κάτω ανατολική περιοχή του Μανχάταν, τη γειτονιά των μεταναστών. Ήταν Ρωμανιώτες Εβραίοι και ιδρύσαν μία συναγωγή τηv Κεχιλά Κεντοσά Γιάννενα. Όλα αυτά όμως για τον Εντ ήταν γοητευτικές μακρινές ιστορίες που άκουγε απ τους μεγάλους. «Ήξερα ότι είμαι Έλληνας, η γιαγιά μου ήταν Ελληνίδα, πηγαίναμε τις Κυριακές στο σπίτι της και τρώγαμε ελληνικό φαγητό».

Πριν από μερικά χρόνια διάβασε ένα άρθρο στην εφημερίδα για μία ξεχασμένη συναγωγή στο Μανχάταν το κτίριο της οποίας κηρύχθηκε διατηρητέο. Ο Εντ συνειδητοποίησε ότι ήταν αυτή για την οποία επί χρόνια του μίλαγαν οι γονείς του.«Ανακάλυψα αυτή την κοινότητα στα 30 μου. Αυτή ήταν η συναγωγή των προπάππων μου , των παππούδων μου και των γονιών μου, αλλά ποτέ δεν την είχαν επισκεφτεί».

Αποφάσισε λοιπόν να πάει με τον πατέρα του, ο οποίος είχε 40 χρόνια να επισκεφτεί την παλιά του γειτονιά. «Πήγα λοιπόν και όταν τους είπα ποιος είμαι, όλοι ήξεραν την οικογένειά μου». Τον αγκάλιασαν. Του δείξανε το σημείο που καθόταν ο προπάππους του στη συναγωγή, του εξήγησαν το πιστοποιητικό γέννησης του παππού του, του μιλήσανε για τις τελετές τους, και του ζήτησαν να συμμετάσχει. «Είμασταν φτωχοί αλλά είχαμε πολλά. Είχαμε φίλους, αν χρειαζόσουν κάτι πάντα υπήρχε κάποιος να σε βοηθήσει. Κανείς δεν ήταν μόνος». Η Κεχιλά Κεντοσά, είναι η τελευταία συναγωγή Ρωμανιωτών Εβραίων στο δυτικό ημισφαίριο. Έτσι γεννήθηκε το ντοκιμαντέρ «Οι τελευταίοι Έλληνες».

Στο ντοκυμαντέρ εξετάζεται η απώλεια της κοινότητας. Οι πρώτοι μετανάστες συχνά ζούσαν πολλά άτομα μαζί σε πολυκατοικίες κατά χώρα προέλευσης, δημιουργώντας έτσι ισχυρούς μηχανισμούς αλληλοϋποστήριξης και ισχυρές κοινότητες. Όσο περισσότερο εξελίσσονταν οικονομικά η δεύτερη και τρίτη γενιά μετακόμιζαν από τις προσφυγικές πολυκατοικίες σε πλουσιότερες γειτονιές. Τώρα η περιοχή αυτή του Μανχάταν όπου άνθισαν οι ελληνικές κοινότητες στις αρχές του 20ου αιώνα έχουν γίνει μέρος της γειτονίας των Κινέζων μεταναστών. Αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας και της οικονομικής ευμάρειας; Κερδίζουμε το αμερικανικό όνειρο και χάνουμε την κοινότητα;

Εντ Ασκιναζι:«Οι τελευταίοι Έλληνες»

Ισραηλίτικη Kοινότητα Ιωαννίνων

www.lastgreeksthemovie.com

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τι μας νοιάζουν εμάς οι Εβραίοι που έφυγαν από την Ελλάδα και πήγαν Αμερική;
Στο καλό να πάνε και να μας γράφουν και να κλέισουν την πότρα μην τυχόν και ξαναγυρίσουν πίσω.

Ανώνυμος είπε...

Μπορούν να θεωρούντασι Έλληνες κάποιοι Εβραίοι που έφυγαν έναν αιώνα πριν από την Ελλάδα και έκτοτε αγνοείται η τύχη τους ή δεν συμμετείχαν σε κανέναν εθνικό αγώνα υπέρ της πατρίδος;

Ανώνυμος είπε...

Αποτελούν πολιτιστικό πλούτο της Ελλάδας και σαφώς ασχολούμαστε, και ας δυσανασχετουν διαφορα φασιστοειδή. Εδώ ασχολούμαστε με τους Καλλάς που έφυγαν 2400 χρόνια πριν.

abravanel είπε...

Ενδιαφέρουσα ανάρτηση. :)

doctor είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσες και αξιόλογες πληροφορίες.

Μπράβο.

doc