ο Παπανδρέου απαξιώνει το έργο των πυροσβεστών μας!

Η χώρα μας δοκιμάζεται από καταστροφικές πυρκαγιές που πληγώνουν και θλίβουν κάθε Έλληνα. Κάθε μέρα έχουμε δεκάδες συμβάντα πυρκαγιών και μια πυροσβεστική που αναγκάζεται να κατευθύνει τη δράση της διαβαθμίζοντας τις πυρκαγιές σε άμεσες και μικρότερου βαθμού επεμβάσεις!

Αυτό το φαινόμενο αντιμετωπίζουν οι υπεύθυνοι της πυροσβεστικής κάθε χρόνο.

Πολύ μεγαλύτερη έξαρση του φαινομένου είχαμε και το 1998 οπότε υπήρξαν 8.951 συμβάντα και κάηκαν 945.000 στρέμματα και κυρίως το 2000 που είχαμε 14.855 συμβάντα και κάηκαν 1.570.941 στρέμματα. Μέχρι στιγμής το 2007 έχουμε περίπου 2.150 συμβάντα και περίπου 330.000 καμμένα στρέμματα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα ο αρχηγός του Πασόκ, Γ. Παπανδρέου κάνει προεκλογικό αγώνα πάνω και μέσα στα καπνισμένα αποκαΐδια των δασών. Αφού είδε και απόειδε ότι δεν αποκόμισε κανένα δημοσκοπικό όφελος από τη μανιοκαταθλιπτική του ενασχόληση με τα περίφημα ομόλογα, όπου πολλοί σύντροφοί του έχουν διαδραματίσει «σπουδαίο» ρόλο, άλλαξε τροπάρι και το γύρισε στα καμμένα δάση. Έκαμε και την προστασία του δασικού μας πλούτου ελατήριο που το θυμήθηκε στην αντιπολίτευση ενώ δεν του καιγόταν καρφάκι όταν κυβερνούσε και καιγόταν το 2.000 η Ελλάδα απ’ άκρου εις άκρον! «Μετά την καταστροφή» του 2.000 είδαμε το πραγματικό πρόσωπο της «οικολογικής τους συνείδησης»! Έτσι τους είδαμε να εξαιρούν 75 στρέμματα στην κοινότητα της Ροδόπολης στην Πεντέλη και άλλα 1068 στρ. «που κατά την ημέρα της πυρκαγιάς στην Πεντέλη το 1998 δεν έφεραν βλάστηση»….στην ίδια ακριβώς περιοχή που επλήγη και πρόσφατα από τον πύρινο εφιάλτη!!! Τώρα όμως ο πρόεδρος Παπ. ζητά σύγκλιση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών γιατί η «η χώρα ζει μια εθνική οικολογική κρίση» ενώ τό 2.000 ζούσαμε οικολογικά μεγαλεία!

Μακάρι οι προθέσεις του προέδρου να ήταν ειλικρινείς αλλά κάτι τέτοιο το παρελθόν αποδεικνύει ότι δεν ισχύει. Για άλλη μια φορά κάνει «παιχνίδι» πάνω στο θυμικό των Ελλήνων για μια χούφτα ψήφους!

Η σύγκλιση του συμβουλίου των αρχηγών δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα και πολύ σωστά δεν γίνεται αποδεκτή από την κυβέρνηση, πετυχαίνει όμως με το αίτημα αυτό να φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τον πρόεδρο που είναι υποχρεωμένος να το απορρίψει. Μήπως όμως με την κίνησή του αυτή στοχεύει στην «αμφισβήτηση» της επάρκειας του πυροσβεστικού σώματος με τελικό στόχο την πτώση του ηθικού των εργαζομένων τη στιγμή που προοιωνίζεται θερμό και το υπόλοιπο καλοκαίρι; Οι κινήσεις αυτές αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα και το μάχιμο των πυροσβεστών μας και απαξιώνουν το έργο τους τη στιγμή που με τεράστια κόπωση θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους και μετρούν ήδη θύματα!

Άλλη μια φορά χάνεται στη ‘μετάφραση’ των εντυπώσεων, στην πόλωση, στην οξύτητα και σε ‘στείρες’ προτάσεις. Κρίμα!